BlogGang.com : : The Prophet : ..ถึงคนที่ฉันเคยบอกว่ารัก..

..ถึงคนที่ฉันเคยบอกว่ารัก..

คำๆ หนึ่งที่ฉันอยากจะบอกเธอ
ฉันจำได้นะ ว่าฉันเคยบอกเธอนานแล้ว
ฉันเคยบอกว่าฉัน "รัก" เธอที่สุด
เธอจำได้ไหม..

แล้วเธอตอบกลับว่าอย่างไรนะ
เธอว่า ความรักของฉันมันก็แค่ "หวั่นไหว"
เธอคิดว่าฉันมารักเธอเพื่อแทน "ใคร"
ฉันจำได้ดี..

แต่เธอรู้อะไรหรือเปล่า..
เราสองคนต่างก็เคยมีอดีตที่ปวดร้าวมาทั้งคู่
เราต่างรู้รสชาติของความผิดหวัง
และความเจ็บปวดที่ถูกกระทำดีไม่ใช่หรือ..

ความรักมันสวยงามนะ
แต่ถ้าเธอเอาความหวังไปผูกพันมัน
มันก็เหมือนเธอกำลังบังคับความรัก..ให้เป็นไปดังที่เธอต้องการ

เธอนึกถึงม้าเวลาที่ถูกควบคุม..
นึกถึงสุนัขที่ถูกจูงสิ..
มันอาจมีความสุขก็จริง.. แต่ในใจมันก็โหยหาอิสรภาพ
อิสรภาพที่จะวิ่งไปดังใจปรารถนา
ความรักก็เหมือนกัน..

ฉันเพียงแต่เสนอกับเธอด้วยหัวใจ
ว่าเราจะ "เดินไปด้วยกัน ข้างๆ กัน" ได้ไหม
ไม่ต้องจับมือไว้ก็ได้.. เพราะถ้าเราจับมือ
เราก็จะพะวังกลัวที่จะหลุดมือไป..

เพราะรักมันเกิดจากความจริงใจ
และความห่วงใยก็หล่อเลี้ยงมันให้เติบโต
และมันก็ออกผลมาเป็นความสุข
เธอว่าจริงมั๊ย..

เมื่อฉันบอกเธอว่า "รัก"
ฉันไม่ต้องการให้เธอกลัว..
ว่าฉันจะมา "ผูกมัด" หรือมา "บังคับ" อะไรเธอ
ฉันไม่เคยคิดอย่างนั้นจริงๆ นะ

ฉันเพียงต้องการจะบอกว่า
ฉันอยากที่จะ "เดินไปด้วยกันพร้อมๆ กับเธอ...ถ้าเธอต้องการ"
ฉันอยากที่จะ "อยู่ข้างๆ กันกับเธอ..ถ้าเธอเรียกร้อง"
และฉันอยากที่จะ "ดูแลหัวใจเธอ..ถ้าเธอปรารถนา"
เธอเห็นอะไรในความหมายของฉันไหม..

มันถึงไม่ใช่เรื่องความ "หวั่นไหว"
ฉันอาจจะรู้สึกร้อนวูบวาบๆ เมื่อเธออยู่ใกล้ๆ
นั่นมันไม่ใช่ "ความรัก" แต่มันคือ "ความชอบ" ต่างหาก
และมันก็ไม่ได้หมายความว่า ชอบ=รักเสมอไป ..เธอก็รู้

ดอกไม้ที่สวยๆ ข้างทางที่เราได้แต่ยิ้มให้มัน ..ชื่นชมมัน
แต่ไม่มีความคิดจะเด็ดมันมาเชยชม มาครอบครองไว้
ดอกไม้มีความสุขที่ได้อยู่กับผืนดินฉันใด
ฉันก็ปรารถนาเช่นนั้น.. เมื่อฉันรู้สึกดีๆ กับใครสักคน

มันยากนะ ที่คนสองคน..จะมาพบกัน
บนจุดจุดหนึ่งบนเส้นทางของกาลเวลา
มันอาจจะเป็นจุดตัดเดียว แล้วก็อาจจะแยกจากกันไป
หรืออาจะรวมเป็นหนึ่งเดียว หรือจะขนานกันไป
แต่นี่ก็คือชีวิตมิใช่หรือ...

ฉันรักเธอ.. เพราะฉันรู้สึกว่าฉันอยากจะรักเธอ
อยากที่จะรดน้ำให้ต้นรักในใจของเธอ
มิใช่อยากครอบครองต้นรักของเธอมาเป็นของฉัน
ฉันเพียงแต่อยากแบ่งปันหัวใจนี้ให้เธอ

เธอรู้ไหมว่า.. มันไม่ใช่เรื่องของการ "แทนที่" ใคร
เพราะความรักมันคือ "มหาสมุทร" ที่กว้างใหญ่
ไม่อาจจะกักขังไว้ในแจกันหรือขวดโหลใดๆ ได้

ต้นรักต้นหนึ่งตายไป...ไม่อาจฟื้นคืนได้
ต้นรักต้นใหม่งอกขึ้นมาใกล้ๆ
ทางเลือกของเราก็คือ จะยังจมอยู่กับอดีต
หรือจะมุ่งหน้าค้นหาต่อไป..

แล้วฉันก็มาพบเธอ..
ฉันรู้สึกได้ว่าเธอ.. ก็ปรารถนาความรัก..
และฉันเองก็ปรารถนาที่จะมอบความรักนี้ให้..
เธอก็แค่รับไปเท่านั้นเอง..

ฉันอาจไม่มีความรักที่ดีที่สุดในโลกให้เธอ
เพราะความรักที่ดีที่สุดในโลก นั้นเกิดได้จากหัวใจของเธอเอง
ที่จะรับความรักจากผู้อื่นด้วยความยินดี
และปล่อยให้มันต่อเติมความหวังของเธออย่างเต็มที่

ความรักของฉันนั้นจะคอยประคับประคองเธอไว้
เมื่อเธอเบ่งบานเต็มที่... ฉันก็มีความสุขมาก
ที่อย่างน้อย ความรักของฉันก็ได้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ความสุขเกิดขึ้นในชีวิตเธอ
และเธอก็ได้เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปให้ชีวิตฉันแล้ว..

เพราะความรักที่ขาดหายไป
เราจะค้นพบได้ก็ต่อเมื่อ เราจะต้องแลกความสุขของเรา
เพื่อเติมเต็มความรักให้กับคนที่เรารัก
และเมื่อคนที่เรารักนั้นมีความสุขแล้ว
เราก็จะได้รับคืนมา พร้อมทั้งเติมเต็มส่วนที่ขาดหายของเราด้วยเช่นกัน

และเพราะฉะนั้น..
ฉันถึงอยากที่จะ "รัก" เธอ
มิใช่เพราะต้องการเรียกร้องอะไรจากเธอเลย
หากแต่ต้องการให้เธอเก็บ "รัก" ที่ฉันจะให้เธอไว้
เผื่อวันใดวันหนึ่งที่เธอจะต้องการมัน...แค่นั้นเอง..

-----------------------------------------------------
ให้คุณนะ.. นางสาวแก้มป่อง

Create Date : 06 เมษายน 2552

Last Update : 6 เมษายน 2552 15:40:10 น.

2 comments

Counter : 488 Pageviews.

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 6 เมษายน 2552 เวลา:16:12:42 น.

แวะมาทักทายเช่นกันค่ะ

โดย: pet.sp

วันที่: 6 เมษายน 2552 เวลา:20:05:21 น.