"แก.. ไหนบอกทำวีซ่าแป๊บเดียวไง นี่มาตั้งแต่เก้าโมงยังไม่ได้ทำเลยนะเนี่ย"
เสียงปลายสายบ่นอุบอิบ

นั่น... ช่างกล้านะ

กรูบอกให้เมิงไปทำตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว....
"หอยเอ๊ยยยย เพิ่งจะไปทำเนี่ยนะ ..อีกไม่กี่วันก็จะไปอยุ่แล้ว.."  เราบ่นมันทันที

"ฮ่าๆๆ ไม่รู้จะผ่านรึเปล่า"

นั่น..หัวเราะชอบใจ .. ท่าทางชอบให้มีคนด่า..
"ไม่รู้เว้ยย ถ้าแกไม่ผ่านชั้นก็ทิ้งแกไว้นี่แหละ"
"งะ.."

11 มีนาคม 2554 สิบโมง

ใครจะไปรู้ว่า .. โตเกียวสิบสี่วัน.. ทริปอัน ยิ่งใหญ่ ยาวนาน สวยงามที่เราวาดและเตรียมแผนเที่ยวไว้อย่างดิบดีจะต้องพังทลายไปพร้อมกับสึนามิที่ได้เข้ามาถล่มญี่ปุ่นในอีกสามชั่วโมงข้างหน้า

11 มีนาคม 2554 บ่ายโมงกว่าๆ
ระหว่างที่นั่งง่วงอยู่ในห้องประชุม ..
มีเมสเสสจากเพื่อนรักที่เพิ่งจะวางสายไปไม่นาน..
"สินามิถล่มญี่ปุ่น เมืองเซ็นไดพังยับเหลือแต่ซาก..."
..
..
นั่งอึ้งไปสองวินาที
เมืองแห่งต้นไม้..เซ็นได......
ที่เราจองโรงแรมไว้สามคืนเนี่ยนะ!!!

ไม่จริงๆๆๆๆ ข่าวมั่วรึเปล่าวะ  หรือว่าเป็นข่าวลือ  เพื่อนกรูแม่งมั่วละ
เปิดโน๊ตบุค ต่อเน็ทในบัดดล (โดยที่ลืมไปว่ากรูยังอยู่ในห้องประชุม)

25 มีนาคม 2554
ทริปยาวที่สุดในชีวิตของเรา .. สิบสี่วันในโตเกียว..ถูกพับเก็บลงไปอย่างไม่รู้ว่าจะได้เอามาปัดฝุ่นอีกเมื่อไหร่
ประเทศญี่ปุ่นที่เรารัก และไฝ่ฝันว่าจะไปเที่ยวด้วยตัวเองซักครั้ง .. ตอนนี้กำลังเจอวิกฤติ และบททดสอบอันหนักหนาสาหัส

นอกจากบริจาคสิ่งของ .. บริจาคเงิน .. ยังมีอะไรอีกนะ .. ที่มีแต่เราเท่านั้นที่ทำได้
อยากให้ญี่ปุ่นแข็งแรง
อยากให้ญี่ปุ่นพลิกฟื้นคืนมาโดยไว

ไม่รู้จะสื่อออกยังไง .. ที่พอทำได้ก็มีเท่านี้แหละ..
ซักวัน .. จะกลับไปหาแน่นอน

Pray for Japan by Funky Monkey Babys

 Funky Monkey Babys