StoRY aBouT a GirL WhO HaS BeEn CaLLeD "EnCHuFaDA"
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
7 กุมภาพันธ์ 2550
 
 

คาดหวัง....ไม่คาดหวัง...ชีวิตจะอยู่หรือพังก้อเพราะคำนี้อ่า...

สวัสดีค่ะ

วันนี้รู้สึกดีขึ้นเยอะๆเลยล่ะ

เพราะเรารู้แล้วว่า ไอ้คำว่า ความคาดหวังอ่ะ มันมีอิทธิพลต่อจิตใจคนมากแค่ไหน

หลังจากหายไป 2-3 วัน ก้อมีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย แบบว่า และแล้วเหตุการณ์ช๊อคโลกก้อมาถึง

แฟนเรากำลังจะไปเริ่มต้นจีบใคร..คนนึง

แล้วไงน่ะเหรอ

ตอนที่รู้นะ ร้องไห้...ร้องแบบว่าไม่รู้ที่มาว่าทำไมมันถึงรู้สึกโหว่งได้ขนาดนี้

แต่พอได้พูดคุย และไตร่ถาม พี่เค้ากลับบอกว่าที่จะไปเริ่มต้นกับคนอื่นเพราะทนอยู่คนเดียวไม่ได้ เหงา และรู้สึกว่าตอนนี้จะเป็น "ใครก้อได้"

หากแต่ภาพที่ปรากฎแก่สายตาคนอื่นนั้น ยืนยันเสียแข็งมากๆว่า ไม่ใช่... ไม่ใช่อย่างนั้นแน่ๆ

สิ่งต่างๆทำให้เราบ้าไปหลายขณะจิต และสับสนกับสิ่งที่รู้สึกว่าตัวเองนี่แหละ เป็นคนที่ทำให้เรื่องทุกอย่างมันกลายเป็นแบบนี้ ที่เค้าเลือกไปเริ่มต้นกับคนอื่น เพราะเราเองนี่แหละที่ทำให้เค้าเป็นคนที่เหมือนกับ "น้ำล้นแก้ว"

ไอ้คำว่า "น้ำล้นแก้ว" น่ะ เพื่อนๆเข้าใจใช่ไหมคะว่ามันหมายความว่ายังไง??

เคยไหมคะ ที่รู้สึกอดทน หรือสะสมอะไรบางอย่างมาเป็นระยะเวลานานประมาณหนึ่ง แล้วรู้สึกว่า "ไม่ไหวแล้ว ไม่ทนแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว" อันนั้นน่ะค่ะ ที่ดิชั้นเรียกว่า อาการเหมือนกับน้ำล้นแล้ว

ไอ้อาการแบบนี้ มันเคยเกิดขึ้นกับดิชั้นมาก่อน เมื่อประมาณครึ่งปีที่แล้ว ครั้งนั้นดิชั้นเคยเลิกกับแฟนมาก่อน

ซึ่งสาเหตุก้อคือเรื่องของแฟนเก่าเค้าค่ะ

รายละเอียดเอาไว้วันหลังค่อยเล่าเด๋วจะยาวไป แต่เอาเป็นง่ายๆว่า ดิชั้นได้อดทนอะไรสักอย่างนึงมาเป็นระยะเวลายาวนานประมาณหนึ่งแล้ว และพยายามบอกแฟนว่า ถ้าเป็นอย่างงี้หนูทนไม่ไหวนะ

แต่เค้าก้อยังไม่สนใจความรู้สึกเรา ทำให้เรารู้สึกเหมือนไม่ต่างกับแฟนเก่าเค้าเลย เหมือนมีผู้หญิงอีกคนที่มีฐานะ และศักดิ์ศรีอย่างแฟนเค้าอีกคนนึง ซึ่งอันนี้ดิชั้นทนไม่ได้

อันนั้นทำให้เกิดอาการน้ำล้นแก้วขึ้นมาอย่างมากมาย และก้อตัดสินใจจะเดินออกจากชีวิตเค้า

เหตุการณ์ในครั้งนั้น แฟนเรากลับมาขอคืนดี และง้อเราซะมากมาย

จนสุดท้ายดิชั้นก้อใจอ่อน กลับมาคบกันเหมือนเดิม

แต่แล้วไอ้อาการล้นที่มันเป็นมันก้อไม่เคยลดลงเลย พอมีอะไรนิดหน่อย ดิชั้นก้อมีแต่จะล้นออกมาเรื่อยๆ เด๋วก้อจี๊ด เด๋วก้อโมโห แล้วก้อทำนิสัยแมวๆของตัวเองไปเยอะมากๆ คือ ยิ่งวิ่งเข้าหา ยิ่งจะดันไปให้ไกล ยิ่งเข้าใกล้ ยิ่งหนีห่าง ทำในสิ่งที่ตรงข้ามกะที่คิดบ่อยๆ พูดในสิ่งที่ใจไม่ได้ว่าอย่างงั้น จนกลายเป็นอย่างงั้นไปเรื่อยๆ

แฟนเราก้อยอมเราเรื่อยมา ซึ่งอันนี้เป็นกับดักทางจิตใจอย่างใหญ่หลวง มันทำให้เราคิดว่าเค้ารักเรา ไม่ว่ายังไงเค้าก้อจะอยู่กับเรา และเค้าก้อบอกอย่างงั้นเสมอ

มันทำให้เรามั่นใจมากมายว่า ยังไงเค้าก้อต้องเลือกเรา
ถึงได้หาญกล้ายื่นคำขาดว่า ถ้าพี่จะใช้ตังค์แต่งรถแบบนี้ ชั้นจะไปจากชีวิตเค้า

เวรกรรมของดิชั้นแล้วค่ะคุณๆ ที่คราวนี้ เป็นพี่เค้าเองที่เป็นฝ่ายเหมือนน้ำล้นแก้ว และเลือกที่จะไปทำอย่างอื่น และบอกว่ามันถึงจุดแล้วที่เค้าจะไม่อดทนอีก

ตอนแรกดิชั้นก้อยังไม่ได้สำนึกรู้สึกตัวเลยค่ะคุณๆ

พอได้อยู่กับตัวเองสักพัก ไอ้อาการน้ำล้นแก้วที่เคยล้นตลอดมา มันหายไปจนหมดแก้วเลย ความทรงจำต่างๆย้อนกลับเหมือนเดจาวู และรู้ซึ้งเหลือเกินว่า เราได้ทำอะไรลงไปบ้าง

ถึงบอกไงคะว่าเสียใจเหลือเกินทำสิ่งต่างๆลงไป โดยไม่ได้มีเวลามาพิจารณาความรู้สึกตัวเองเลยสักนิด และไม่เคยได้รู้สึกตัวเลยว่าเรา รักผู้ชายคนนี้มากมายแค่ไหน (บอกตรงๆว่าไม่เคยรู้ตัวว่ารักขนาดนี้)

ตอนนี้สถานการณ์ต่างๆตอนนี้มันสลับกลับที่กันค่ะคุณๆ
เราสลับความรู้สึกกัน ตอนนี้พี่เค้าล้น และดิชั้นก้อเสียใจเหลือเกิน

ดิชั้นรู้ดีว่าไอ้อาการล้นของคนต้องให้เวลาเค้า จะไปง้อขอคืนดีตอนนี้ คงไม่ได้อะไรขึ้นมา (ไม่มีใครทำให้หายได้ ต้องอาศัยตัวเค้าเองเท่านั้น) เพราะพี่เค้าก้อบอกว่าอยากกลับแต่กลับมาต้องทำให้ดิชั้นเสียใจ เพราะเค้าคงทำแย่ๆกับดิชั้น ก้อคงเหมือนกันกับที่ดิชั้นเคยทำแย่ๆใส่เค้าตอนที่เรากลับมาคบกันคราวที่แล้ว

แต่ถึงกระนั้น ถ้าไม่ได้พูดก้อคงจะต้องเสียใจภายหลังไปจนตายแน่ๆ ก้อเลยไปขอโทษและขอคืนดีไปถึง 2 ครั้ง

แต่คำตอบคือ อยากกลับแต่เลือกที่จะไม่กลับดีกว่า กลับมาพี่ต้องทำแย่ๆกับเราแน่ๆ แต่พี่ยังรักเราเหมือนเดิม (กั๊กซะไม่มีอ่ะ)

แต่เล้วพี่เค้ากลับทนไม่ได้ที่จะเหงาคนเดียว เลือกที่จะไปเริ่มต้นกับคนอื่น

คราวนี้เรื่องราวมันก้อจะยิ่งยากขึ้นชิมิคะคุณๆ

มันมีบุคคลที่ 3 มาเกี่ยวข้องแล้ว และแฟนดิชั้นก้อแทงกั๊กดิชั้นไว้ด้วยคำพูดต่างๆนานา ว่ายังรัก ยังไม่ต้องตัดใจจากเค้า อนาคตถ้าเราคู่กัน ยังไงซะก้อต้องกลับมาคู่กัน

บอกตรงๆค่ะคุณๆ ว่าดิชั้นไปสืบรู้มาว่า ไอ้ที่พี่เค้าพูดกะดิชั้น กะไอ้อาการที่คนอื่นเห็นตอนที่ไปเริ่มต้นกะคนใหม่มันคนละเรื่องกัน

ที่มาของข่าวเล่าว่า พี่เค้ากระดี้กระด้ามากมาย และไม่มีอาการของคนที่เพิ่งเลิกกะแฟนเลยสักนิด ซึ่งอาจจะเล็งคนนี้มาตั้งแต่ยังไม่เลิกกะดิชั้น และพอมีเรื่องขึ้นมาก้อเลยคิดไม่ยากที่จะไปชิมิคะ

น่าแปลกที่ถึงแม้คนอื่นจะว่ายังไง แต่ดิชั้นรู้สึกเข้าใจพี่เค้านะ อาจจะเป็นอย่างที่พี่เค้าว่า เค้าเคยเปิดความคิดและโลกของเค้าให้ดิชั้นคนเดียว และอยากให้ดิชั้นเข้าใจเค้าคนเดียว

บอกตรงๆ ว่าเข้าใจมากๆ และไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่มีความรู้สึกไม่ดีใดๆ ยังรักและหวังดี และยังคงรักษาสัญญาของการเป็นคนพิเศษระหว่างเราไว้อย่างนั้นแน่ๆ

และอยากบอกว่า...พี่คะ

ถ้าคนที่พี่ไปเริ่มต้นใหม่สามารถรักและเข้าใจ ดูแลพี่ได้ดีกว่าหนู หนูจะดีใจและยินดีด้วยจากใจจริง

เพียงแต่หนูไม่สามารถบอกได้ว่าจะยืนคอยพี่อยู่ตรงนี้ และจะไม่ไปไหน เพราะหนูก้อต้องเดินต่อไปเช่นกัน

หนูไม่อาจปิดโอกาสตัวเองไว้เพื่อพี่คนเดียวในเมื่อพี่ไม่ได้เลือกที่จะอยู่กับตัวเอง และพิจารณาว่าเมื่อน้ำในแก้วหายไปแล้ว ยังอยากจะกลับมารักกันไหม

พี่เลือกที่จะดึงคนอื่นมาเกี่ยวข้องด้วย ซึ่งเรื่องคงต้องยืดเยื้อต่อไป และจะไม่จบง่ายๆแน่ๆ เพราะต่อไปนี้ เรื่องจะไม่ใช่แค่เรื่องของเราต่อไปแล้ว

หนูไม่โกรธหรือเกลียดพี่เลยจริงๆ และยินดีมากๆ หากไปได้ด้วยดี เรื่องความรักของเรามันเป็นอดีตไปแล้ว...จริงๆ พี่ทำให้เป็นอดีต และตั้งใจเลือกให้มันเป็นอดีตไปแล้วด้วยตัวพี่เอง

สิ่งที่หนูทำได้ตอนนี้คือ ไม่คาดหวังใดๆ จากพี่อีกต่อไป

หนูจะเดินหน้าและจะรักและดูแลพี่อยู่ห่างๆอย่างงี้แหละ แต่ถ้าหากมีใครเข้ามาในชีวิตหนู หนูก้อจะไปดูแลเค้าอย่างใกล้ชิด และดูแลพี่ห่างๆต่อไปเนอะ

ความรักของเราจะเป็นอดีต และจะเป็นบทเรียนที่ดีของหนู ว่าหนูจะไม่ทำแบบนี้กับใครอีก (ทั้งๆที่ก้อไม่เคยทำกะใครนะ)

จะบอกว่าขอบอกลา ก้อคงไม่ใช่ เพราะพี่และหนูก้อคงจะยังอยู่ในชีวิตกันและกันอย่างนี้แหละ แต่ในรูปแบบอื่นไม่ใช่อย่างเดิม

ปล. การที่ได้แสดงความรักกันทางสายตาระหว่างพี่หรือ โดนพี่เต๊ะอั๋งเล็กๆน้อยๆ ก้อพอจะทำให้กระชุ่มกระช่วยดี

เพื่อนๆคะ ตอนนี้ดิชั้นกำลังจะดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ

ดิชั้นคนเดิมกำลังจะกลับมาแล้วค่ะ

ความสดใส ร่าเริง ขำๆ กวนตีนๆ จะกลับมาแล้ว

ทั้งหมดเป็นเพียงเพราะการจัดการ กับ "

ความคาดหวังเพียง" อย่างเดียวเลยค่ะ

ชีวิตต้องเดินต่อไปนะคะคุณๆ




 

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2550
2 comments
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2550 15:13:22 น.
Counter : 602 Pageviews.

 

สู้ๆสู้ตาย เพื่อ เด็กช่างฝัน

 

โดย: โอ IP: 203.113.0.199 9 กุมภาพันธ์ 2550 16:37:22 น.  

 

สู้ๆๆๆ นะป้า

 

โดย: mightylove 24 เมษายน 2550 16:55:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 

arequipe
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add arequipe's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com