ซ่า..สไลเดอร์

ย้อนเวลากลับไป ยิ่งเด็กกว่าเดิม อายุแถวๆ 5 ขวบ
จำเหตุการณ์ได้ชัดเจน อยู่บ้านปู่ย่า ซึ่งเปรียบได้เป็นบ้านเก่าของเรา
ปีนั้นน้ำมาก เต็มตลิ่ง มีแพทำจากไม้ เอาไม้ไผ่ค้ำถีบแพวนเล่นในบึงน้ำขุดเองขนาดใหญ่
มีศาลากลางน้ำ พี่เลี้ยงคือน้าชัย วันนั้นลงเล่นแพ เรามีห่วงยางชูชีพใส่คล้องที่เอว
แพลอยเร็วจนเราสังเกตเห็น แนวเชือกยาว ลอยระไปกับสายน้ำที่ปลายตรงกลางของแพ
ทันใดก็นึกสนุก อยากลอยสไลด์เกาะไปกับเชือก คล้ายๆสไลเดอร์ที่เคยเห็น
คิดได้ดังนั้น ลุกขึ้นยืนพรวด ดึงห่วงยางเขวี้ยงออกจากตัว แล้วกระโดดลงน้ำ ตูม! ทันที
น้าชัยตกใจ หันมาดู อ้าวลูกหนูทำอะไรน่ะ
เราทำสำเร็จแล้ว ขณะที่ลงไปในน้ำ จับเชือกได้ตรงตามคาด ได้สไลเดอร์สมใจ
แต่เอ๊ะ ไหงตัวเราจมลงๆ เฮ้ยไม่ใช่แล้ว ความเร็วของแพมันต่ำ
น้ำหนักตัวพาตัวจมน้ำลงไปเรื่อยๆ เราจมอยู่ใต้น้ำ กินน้ำ เริ่มสะลึมสะลือ ง่วง
near drowning เป็นแบบนี้นี่เอง ตัวลอยอยู่ในน้ำ ปลายเท้าสัมผัสพื้นดินนุ่มๆ
ไหวไปตามคลื่นน้ำ ตาปรือๆ มองไปที่ผิวน้ำ
เห็นลางๆ ปลายนิ้วกางอยู่ปริ่มน้ำ โผล่บ้างบางครั้ง
เรากำลังจะตายสินะ ความรู้สึกตัวลดน้อยลง ใกล้หมดสติแล้ว
น้าชัยก็อุ้มเราขึ้นมาจากน้ำ พอรู้ตัวบ้างว่ารอดแล้ว
แกกดไปที่ท้อง ไล่น้ำออกจากกระเพาะ ครู่ใหญ่เราก็ได้สติคืนมา
ปู่ย่ามามุงดู ไม่รู้ใครว่าอะไรบ้าง เป็นประสบการณ์จมน้ำในวัยเด็ก ที่วันนี้ยังลืมไม่ลง

Create Date : 27 ตุลาคม 2561		0 comments
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2561 11:58:00 น.
Counter : 639 Pageviews.
Share Tweet