Episode 4 : One day we will be real friend

0.07 นาฬิกา ในวันหนึ่งปลายปี 2549 คนสองคน ได้มีโอกาสรู้จักกันอย่างไม่คาดคิด หรือจะเรียกว่า"รู้จักกันได้ยังไงวะ" ก็ฟังดูง่ายกว่า
แต่สิ่งที่สำคัญ มันกลับไม่ใช่ว่าเรารู้จักกันได้อย่างไร สำหรับผมมันกลับเหมือนการเริ่มต้นไปสู่ 2 เรื่อง หนึ่งคือความดีใจที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตหนึ่งจะได้รับ และสอง คือ ความเสียใจอันแสนทรมานของการรอคอย

หากจะบอกว่าถ้าเป็นโลกแห่งความเป็นจริง เราคงไม่ได้รู้กันและกันแน่ ไม่ใช่เพราะเราต่าง เราเหมือนกันมาก ซะมากกว่า หากแต่สิ่งที่เราเป็นต่างหากที่เหมือนกำแพงที่มองไม่เห็นที่คงไม่มีวันทลายมันได้ง่ายๆ
วันแรกที่ผมได้มีโอกาสรู้จักเขา อืม จะเรียกว่าได้คุยกับเขาเป็นครั้งแรก ฟังดูถูกต้องมากกว่า เขาทำให้ผมอยากพิสูจน์อะไรหลายอย่าง นายM เหมือนอยู่อีกโลกหนึ่งที่คู่ขนานไปกับผม ไม่ใช่ว่าเขาผิด หากแต่ทัศนคติของเราในตอนนั้นดูเหมือนคนละขั้วกันเลยก็ได้ M เหลือเวลาที่จะอยู่ที่เมืองไทยอีกราวๆ 2 อาทิตย์ เขาคงเหนื่อยกับการไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเขามาร่วมเดือน จึงอยากพักอยู่บ้านในช่วงนี้มั้ง
M มีอคติบางอย่างต่อคนที่เขาออกไปรู้จัก หลายๆคนทำให้ความคิดของการตามหารักแท้ของเขายิ่งไม่มีวันเป็นจริง หลายๆอย่างที่คนที่เขาDateทำ ทำให้เขารู้สึกผิดหวัง นั่นทำให้เขาฝังใจเสมอว่า"คงไม่มีรักแท้ในหมู่คนที่เป็นแบบนี้" ผมไม่ได้ตอบปฏิเสธเขาไปนะว่าไม่ ยังมีคนอีกมากมายที่คิดและทำให้มันเป็นแบบนี้ แต่ก็มีคนอีกเยอะเหมือนกันที่พบพานกับรักแท้ได้ เพราะเขามีความเชื่อทั้งต่อตัวเอง และคนรักของเขา

ผมไม่รู้ว่าการได้รู้จักคนทาง MSN ไม่กี่วันและพูดคุยเพียงผิว และตัดสินใจออกไปพบใครของM นั้นเสี่ยงรึเปล่า แต่ก็โทษไม่ได้ในเมื่อสังคมที่พวกเราพยายามเดินอยู่ ผมก็คงไม่ต่างกับเขาที่จะเข้าไปจีบ หรือทำความรู้จักกับผู้ชายที่อยากรู้จักได้ตรงๆ ดังนั้น ผมจึงไม่ว่าอะไรเขา

และด้วยจุดเริ่มต้นเล็กๆของเพื่อนทาง MSN "ผมรู้จักเขาเพียงเท่านั้น" และด้วยความที่เป็นคนที่ไม่อยากให้ใครจมอยู่กับสิ่งฝังใจที่ไม่น่าคิด ทำให้ผมกล้ามาก ที่สัญญาว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาให้ได้ ผมจึงสัญญาว่าจะเขียน Mail ไปคุยกับเขา ไม่บ่อยหรอกแต่ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็จะเขียนไปคุย อย่างน้อยก็จะได้รู้จักกันมากกว่านี้ และวันนึง ข้อความทางตัวอักษรคงพิสูจน์อะไรหลายๆสิ่งได้ จนเราสองคนเป็นเพื่อนที่รู้จักกันอย่างสนิทใจ ผมหวังเพียงเท่านั้น
เวลาถอยหลังบินไปเรียนต่อของเขาจบลง และ"คำสัญญา" ของผมก็เริ่มต้นขึ้น "ทำไมเราบ้าแบบนี้วะ ไปสัญญาอะไรก็ไม่รู้"ผมคิดว่า นายM ก็คงคิดเหมือนกัน เรากำลังจะเป็นเพื่อนกับอากาศ หรือใครก็ไม่รู้ แต่อย่างน้อยผมก็รู้สึกดีที่ได้ทำมัน....จนถึงทุกวันนี้

Create Date : 10 มีนาคม 2551		0 comments
Last Update : 10 มีนาคม 2551 21:17:40 น.
Counter : 559 Pageviews.
Share Tweet