เรายังคงอยู่ที่วัดคาธอลิกจันทบุรีอยู่นะคะ เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลอีสเตอร์ ซึ่งเป็นวันที่สำคัญวันหนึ่งของชาวคริสต์ คือเป็นวันที่พระเยซูทรงฟื้นขึ้นมาจากความตาย หลังจากถูกตรึงกางเขน ... จึงถือเป็นวันศักดิ์สิทธิ์อีกวันของเหล่าคริสตชน

และด้วยความสำคัญนี้เอง ที่วัดคาธอลิกจันทบุรี (หรือ ชื่อเต็มว่า อาสนวิหารพระนางมารีอาปฏิสนธินิรมล) ได้มีการจัดแสดงแสงสีเสียง ภาพจำลองเหตุการณ์พระทรมานของพระเยซูคริสต์เจ้า ตั้งแต่ที่พระองค์ถูกศิษย์ทรยศ การถูกพิพากษาให้ตรึงกางเขน เหตุการณ์ระหว่างทางที่พระองค์ถูกทรมานต่างๆ นานา จนกระทั่งสิ้นพระชนม์บนกางเขน.. ซึ่งการแสดงนี้จัดขึ้นในวันศุกร์ที่ 21 มีค. ที่ผ่านมา (ตรงกับวันอีสเตอร์ของปีนี้พอดี) โดยปีนี้เป็นปีที่ 2 ที่จัดแสดงนอกตัวอาคารโบสถ์

นับว่าโชคดีด้วยล่ะค่ะ เพราะว่าวันที่ไปเที่ยวน่ะ ลืมไปเลยด้วยซ้ำว่าเป็นวันอีสเตอร์ ()
ไปถึงก็เจอเลย.. การแสดง อิ... อิ

แผนผังของการแสดง จะเริ่มจาก ตำแหน่งสีเหลืองด้านล่าง (อารามคาร์แมล)
แล้ววนขึ้นไปจบที่ตำแหน่งมุมซ้ายบน (อาสนวิหารฯ) นะคะ




เนื้อเรื่องจะเป็นช่วงเดียวกับหนังเรื่อง Passion of the Christ เลยค่ะ

ทั้งการจัดงาน นักแสดง แสงสีเสียงนั้น ทำได้อลังการงานสร้างมากมายค่ะ แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าเป็นฝีมือของทีมงานสมัครเล่น นักแสดงก็เป็นชาวบ้านในชุมชนนั่นเอง งานนี้ เรียกได้ว่า จัดทำได้ยิ่งใหญ่ และสมจริง จนยังแอบนึกว่ากำลังดูหนังเรื่อง Passion of the Christ อยู่จริงๆ



ยิ่งช่วงที่พระเยซูต้องเดินแบกกางเขนเป็นระยะทางไกล จากจุดที่พิพากษาไปจนถึงจุดที่ตั้งกางเขนนั้น สมจริงมาก เพราะจะต้องเดินแสดงไปตามถนน จากอารามคาร์แมล ผ่านสุสาน ผ่านชุมชน แล้วเดินไปที่ลานกิจกรรมข้างอาสนวิหารฯ
นักแสดงก็เดินไป แสดงไปตลอดทาง ส่วนผู้ชมนั้นก็เสมือนหนึ่งเป็นไทยมุง เหมือนเป็นชาวบ้านในสมัยนั้นที่มาคอยมุงดูการถูกพิพากษาในครั้งนี้ ...





อากาศในคืนนั้นร้อนมาก แถมเรายังไม่ได้กินข้าวเย็นเลยด้วย (มีคนบอกว่าเริ่ม 6 โมงเย็น เราก็อุตส่าห์ไปก่อนเวลาสักเล็กน้อย ปรากฏว่าจริงๆ เริ่ม 1 ทุ่มค่ะ.. แถวนั้นไม่มีร้านขายของหรือขายข้าวซะด้วย ...)
แต่ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว 1 ปีมีครั้งเดียว เลยแจมด้วยค่ะ ... ...
ปรากฏว่า ไปถึงฉากที่ 7 ก็เริ่มทนไม่ไหวแล้ว หิว + ร้อนมาก ทางก็แคบ คนก็เยอะ จะเป็นลมซะให้ได้ ... ตอนนั้นน่ะ คิดเลยนะคะ ว่า เดี๋ยวพอจบฉากนี้แล้วจะเดินกลับละ ไปต่อไม่ไหวเพราะหิวมาก แต่ด้วยความที่ทางแคบและคนเยอะ ทำให้หันหลังกลับได้ยากมาก ครั้นจะรอให้คนเคลื่อนขบวนไปจนหมดก็จะกินเวลานานเหมือนกัน... เลยเดินต่อค่ะ

ประกอบกับการแสดงดีมาก จนเราเองยังแอบอิน.. คิดว่าพระเยซูลำบากกว่าเราเยอะ ทั้งร้อน ทั้งหิว แถมยังต้องแบกกางเขนหนักและถูกเฆี่ยนตีไปตลอดทาง ไอ้เรามันแค่หิวกับร้อน ... คิดได้อย่างนี้แล้วก็เลย "สู้ว๊อย!!"

เดินต่อจนถึงฉากสุดท้ายเลยค่ะ





แล้วก็ไม่เสียแรงที่อดทน... มันคุ้มค่าจริงๆ ค่ะ เพราะฉากจบทำได้สวยมาก !!



ตลอด 2 ข้างทาง บ้านที่ขบวนผ่านก็จะมีการตั้งโต๊ะประดับด้วยรูปปั้นพระแม่และแสงเทียน สวยงามมากค่ะ



ตบท้าย ของแถมก่อนจบ... ภาพด้านในและภาพด้านข้างของอาสนวิหารฯ ยามค่ำคืน ...
ดูแล้วเหมือนอยู่ต่างประเทศเลยเนอะ (แต่ที่นี่ จันทบุรี ค่ะ)




ดูแล้วคิดถึงโบสถ์โรงเรียนปรินส์ฯ จังเลย ... (ปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย)
... หนูอยากกลับบ้าน... คิดถึงเชียงใหม่... (บ้าไปแล้ว)