ความเป็นมา ตอนที่ 1
อันที่จริงแล้ว ติ๊กชอบการถักโครเชท์มานานมาก ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม(นานนนนนน) เพราะมีอยู่วิชาหนึ่งที่เราต้องถักผ้าปูโต๊ะส่งอาจารย์ (ยังเก็บไว้อยู่นะ แต่มะรู้ว่า ท่านแม่แอบเอาไปดองไว้ที่ใด) แต่ด้วยโอกาสไม่อำนวย หรือโชคไม่เข้าข้างก็มิอาจทราบได้ทำให้ไม่ได้ถักโครเชต์เลย จนกระทั้งเมื่อไม่นานมานี้ ไปร้านหนังสือ จำได้ว่า ซีเอ็ดบุ๊คเซ็นเตอร์ แล้วไปเห็นหนังสือถักตุ๊กตานั่งมองอยู่นาน แต่ก็มะได้ซื้อเพราะคิดว่าไม่มีเวลา เวลาทั้งหมดควรที่จะไปทุ่มให้กับการทำร้านซิ (พอเรียนจบป.ตรี ก็ได้มีโอกาสทำร้านเบเกอรี่เลย อันที่จริงน่าจะเรียกว่าร้านโยเกิร์ตมากกว่า เพราะเมนูในร้านมีแต่โยเกิร์ต) เป็นเวลาอีก เดือนถึงสองเดือน ก็กลับไปอีก ตรงดิ่งเข้าไปยังแผงหนังสืองานฝีมือ และพุดกับตัวเองว่า ยังไงก็ขอซื้อไว้ก่อนไม่ได้ถักไม่เป็นไร ขอให้ได้อ่านแพทเทิร์นก็พอ ว่าแล้วก็คว้าแล้วก็ไปจ่ายตังค์ กลับมาร้านตัวเองแล้วก็ยิ้ม ยิ้ม และก็ยิ้ม จนคนข้างกายอดถามไม่ได้ว่าไปทำอะไรมาหน้าบานจัง ตอบไปอย่างฉะฉานว่า ตัวเองเค้าขอลองซื้อไหมพรมมาถักตุ๊กตาได้ม้า นะนะคำตอบคือ ได้ดิเด๋ววันนี้พาไปซื้อเลยยยย เย้!!!!!! และแล้วก็ได้มาซึ่งไหมพรมกลุ่มละห้าบาท เกือบ 10 กลุ่ม เวลาผ่านไปเท่าใดมิอาจทราบได้กับการขมักเขม้นในการหัดถัก แม้จะมีพื้นฐานการถักอยู่บ้าง แต่การถักตุ๊กตาก็มิได้ง่ายแต่อย่างใด ทำรื้อ ทำรื้อ ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ แต่ก็มุ่งมั่น และแล้วก็สำเร็จออกมาเป็นตัว นี่คือตัวแรกเมื่อประมาณ 4 เดือนที่แล้วรูปร่างอาจไม่สมส่วน แต่ก็ภูมิใจสุด สุด