เป็นที่ 2 ก็ยังดีค่ะ เอิ๊ก ๆ

การถ่อมใจ และให้อภัย
เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่
ทั้งผู้ให้และผู้รับ

พี่เคยมีเหตุการณ์เช่นนี้เหมือนกันค่ะ
แล้วพี่ก็คิดแบบเดียวกัน คือคุยกันแบบคนโต ๆ พี่เขาดีใจมากค่ะ ...

มีความสุขกับการถ่ายรูปนะคะ

ยินดีด้วยน่ะค่ะ
ที่สามารถข้ามเส้นกั้นระหว่างใจ
ออกไปจับมือกันได้อีกครั้ง...
เคยมีประสบการณ์แบบนี้เหมือนกันค่ะ
พอข้ามไปได้รู้สึกมันโล่งใจ
สบายอกอย่างบอกไม่ถูก..
สนุกกับการทำงานน่ะค่ะ

ถ้าเป็นคนที่ดี.แคร์
ไม่ว่าจะโกรธกันยังไง
ดี.จะเคลียร์ค่ะ
จะไม่คาใจไว้เลย
เคลียร์ได้หรือไม่ได้ก็อีกเรื่องนึง
แต่ถ้าไม่ใช่
ต่อให้ตายจากกัน
ดี.ก็จะไม่เสียเวลาเคลียร์เลย

สวัสดีตอนสายๆของวันหยุดค่ะ น้องภา

อ้าว..วันนี้น้องภายังต้องออกไปทำงานด้วยเหรอจ้ะ

ส่วนเรื่องข้างบน พี่ยุ้ยเห็นด้วยเลย ชีวิตคนเรามันช่างสั้นนัก มัวรัก โลภ โกรธ หลง อยู่ใยเน๊าะ ดีดีต่อกันไว้ดีกว่า

แหม้..เขียนเหมือนเข้าใจในรสพระธรรมเลยพี่ อิอิ

มีความสุขมากมายนะจ้ะ

คิดถุงน้องภาจ้า จรุ๊ฟๆ

ดีค่ะ การง้อคนมีแต่ได้กับได้

จากบล็อก เปิดหนึ่งวันก็ปิดอีกวัน แล้วก็ฝนหยุดให้เราตีกอล์ฟเมื่อวาน วันนี้ตกอีกแล้ว

สวัสดีค่ะคุณภา ไม่ได้มาเยี่ยมคุณภานานเลยนะคะ

พอดีป้ายุ่งๆ กับเด็กๆ ค่ะ
เปิดเทอมอาทิตย์แรกยุ่งมากๆ
แถมลูกชายคนโตไปเล่นซนท่าไหนก็ไม่รู้
กระดูกด้านข้างเท้าร้าวเลยค่ะ
วันนี้กลับมาซนได้ละ
วันแรกๆ ป้าเหนื่อยเลยค่ะ
เพราะต้องดูแลลูกและทำงานบ้าน
ขาดผู้ช่วยมือหนึ่ง (อิลุงที่ไปทำงานต่างจังหวัด)
กับผู้ช่วยมือสอง (ลูกชายคนโตป
วันนี้เข้าที่เข้าทางดีละ ต่อไปก็คงพอมีเวลามาเยี่ยมได้บ้างแล้ว
คุณภาสบายดีนะคะ
ยินดีกับคุณภาด้วยนะคะ
ที่เก็บมิตรภาพดีๆ กลับมาไว้ได้อีกครั้ง
บางเรื่องราวพอเวลาผ่านไป หันกลับไปมองอีกที
มันเป็นเรื่องเล็กจิ๋วไปเลยนะคะ

ใช่ค่ะเห็นด้วยเลย ตอนนี้ก้อพยายามให้อภัยคนที่เราเคยโกรธเค้า ( แต่เค้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเค้าทำให้เราโกรธ )


ยังงัยขอให้มิตรภาพที่มีต่อคนๆนั้นดำเนินไปด้วยดีตลอดไปนะคะ

แวะมาทักทายค่ะ

มันบางมากเลยนะครับพี่ภา
ระหว่างเส้นของการจดจำย้ำแค้น
กับเส้นเขตแดนของการให้อภัยและปล่อยวาง

หลายเรื่องเลยครับที่เมื่อเรามองย้อนกลับไป
เราได้แต่สงสัยว่า
เหตุผลที่ทำให้คนสองคนมองหน้ากันไมไ่ด้
ไม่พูดจากัน
แท้จริงแล้วมันคือเหตุผลใด

ยินดีด้วยนะค่ะที่ผ่านตรงนี้ไปได้

ของที่ภาส่งให้แม่ ยังไม่ได้รับค่ะ
ทางบ้านแม่ไปรษณีย์จะช้านิดนึง ได้รับของเมื่อไหร่จะแจ้งข่าวทันทีเลย แม่ก็คอยทุกวัน คิดว่าพรุ่งนี้อาจจะได้รับค่ะ

เป็นความกล้าหาญค่ะ ขอชม ไม่ว่าจะถูกหรือผิด ถ้าเป็นเพื่อนรักต้องคุยค่ะ คุยแล้วถ้าผิดก็ขอโทษ แต่ถ้าไม่ผิดก็ให้อภัยค่ะ

bg สวยมาก เปลี่ยนทุกวัน
ดีใจกับน้องภาด้วยค่ะที่ข้ามผ่านมาได้ จะได้ไม่เสียใจว่าทำไมตอนนั้นเราไม่อย่างงี้อย่างั้นน้า.......

กลับมาแล้วครับ ด้วยความปลอดภัย ขอบคุณนะค่ะ ที่แวะไปช่วยเด็ก ๆเฝ้าบ้านให้ อิอิ ตื้นตันใจ

ปล.เด็ก ๆฝากบอกให้ไปบ่อย ๆนะครับ เค้าคิดถึงกัน

เคยเป็นนั้นเหมือนกัน....อึดอัดแทบแย่ ถึงจะผ่านมาหลายปีก็ตาม แต่พอเปิดใจคุยกัน รู้สึกเบาสบายๆๆๆ เลยค่ะ บล๊อกน่ารักเชียวค่ะ ของปังคินยังต้องนั่งร้องเพลงรอไปก่อน...

ดีใจกับคุณภาด้วยนะคะ
การกลับมาของมิตรภาพครั้งนี้
อาจจะแน่นแฟ้นกว่าที่ผ่านมา

น่านสินะ อยู่ตรงไหน หรือแล้วแต่เราจะแบ่ง แต่ส่วนมากจะล้ำเส้นเองประจำฮิๆ

กลับมาแล้วครับ

โย่ว ๆ จขบ.สบายดีใช่ไหมจ๊ะ อิอิ

คืนนี้ฝันดีนะครับ

...กฎของแรงดึงดูด...
หากคุณคิดถึงแต่สิ่งที่ทำให้คุณมีความสุข
ความสุขก็จะวิ่งเข้ามาหาคุณเอง



ทักทายกับเช้าวันจันทร์ที่สดใส
และวันแรกของสัปดาห์
พร้อมกับความสุขกับสิ่งที่ได้ทำนะค่ะ

ดีจัง.....
แฟงคงยังเป็นเด็กๆอยู่
ถึงไม่ยอมให้อภัยกับใครบางคนที่ไม่คิดอยากที่จะเห็นหน้าอยู่

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา

ซื้อกล้องเพราะต้องการรวบรวมดอกหญ้าโดยเฉพาะ ทำรวมเล่มเป็นของขวัญคริสต์มาสแจกญาติ ๆ และเพื่อน ๆ ที่นี่ค่ะ ปีที่แล้วแจกปฏิทิน ตอนนี้ฝึก writing ข้อเขียนในหนังสือด้วยค่ะ

และอยากเป็นโปรอ่ะค่ะ เหอ ๆๆๆ

สวัสดีค่ะ
เช้านี้หม่ำอะไรคะ :)

อ่านจบทั้งเล่ม
แล้วผมก็ "ทึ่ง"ครับ

คุณลุงแว่นเขียนได้ดีจริงๆ

สวัสดีจ้ะ น้องภา

หายเงียบไปเลย งานยุ่งรึเปล่าน๊า

พี่ยุ้ยนำภาพดอกไม้สวยๆมาฝากกันจ้ะ




คิดถุงน้องภาน๊า

หนูโกรธกับใครก็พยายามเคลียร์อะพี่ ไม่ค่อยทิ้งไว้นานอะ

หนูโกรธกับใครก็พยายามเคลียร์อะพี่ ไม่ค่อยทิ้งไว้นานอะ

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจทุกวันเลยครับ
พี่ปูของพี่หนูหล่อฝากขอบคุณมากๆ
ตอนนี้กลับบ้านแล้ว เป็นคนป่วยที่ดีมาก
ไม่งอแงท้อแท้เลย อาจ้พราะเป็นหลานรัก
ของคุณยาย ปฏิบัติธรรมกับคุณยายมาแต่เล็กๆ
------------

ข้างบนโน้นก็เคยเกิดกับพี่บ่อยเพราะตัวเอง
ชอบทำให้เพื่อนโกรธโดยไม่ตั้งใจ แต่
ก็มักเคลียร์ได้ มีอยู่คนเดียว โดนเค้าโกรธ
มาสิบปีแล้ว พยายามเคลียร์แต่เหมือนยิ่งเลวร้ายลงไปอีก
เลยต้องทำใจครับ คงหมดวาสนาเป็นเพื่อนกันแล้ว