แต่อยู่มาวันนึง เพื่อนกลุ่มหนึ่งกลับเปลี่ยนไป นุ่น ปาล์ม มะละกอ พวกเธอคือเพื่อนที่สร้างบาดแผลที่เจ็บปวดมากที่สุด ช้ำเลือดช้ำหนองที่สุด และสุดท้ายถึงเราจะช่วงที่โหดร้ายนั้นมาได้ เราก็ต้องมีแผลเป็นอยู่ดี แผลเป็นอันใหญ่ที่ต่อให้ไม่สนใจก็เห็นตลอด เป็นแผลที่ต่อให้หายสนิทก็ยังทิ้งรอยและเราไม่เคยลืมความเจ็บปวดในวันนั้นได้เลย จนถึงทุกวันนี้แผลเป็นของเราก็ยังคงเจ็บอยู่ และมันคงไม่มีวันหายเจ็บ

       เราคิดเสมอว่าเพื่อนกันต้องพูดกันตรงๆ พูดกันแรงกว่าคนทั่วไปได้ ไม่เป็นไร ไม่โกรธ กลับกลายเป็นว่าเราคิดแบบนั้นอยู่แค่ฝ่ายเดียว เธอบอกว่า เราแรงเกินไป ตรงเกินไป แล้วเราทำอะไรผิด เธอต้องการให้เราพูดโกหกกับเธอ? เธอบอกว่า เราไม่คิดถึงสิ่งดีๆที่เราเคยทำให้ งั้นเราขอถาม แล้วสิ่งดีๆที่เราเคยมอบให้เธอล่ะ เราไม่เคยคิดเล็กคิดน้อย เราไม่เคยทวงบุญคุณ เราอยู่ข้างเธอเสมอไม่ว่าเวลาไหน ถึงเธอจะถีบหัวส่งเวลาที่เธอมีความสุขกับคนนั้นของเธอ เราก็มีดีใจที่อย่างน้อยเห็นเธอยิ้มเห็นเธอไม่ร้องไห้ เธอบอกว่า เราขายเพื่อน เราไม่เคยเอาเรื่องของเธอไปพูดให้คนอื่นฟัง สมมติเวลาเราหนักใจเรื่องนุ่น เราก็จะเล่าให้มะละกอฟังคนเดียว เราเป็นห่วงมะละกอเราจะเล่าให้นุ่นกับปาล์มฟัง ไม่ว่าเรามีเรื่องอะไรเราเลือกที่จะเล่าเรื่องให้มะละกอฟังแทบจะคนเดียว ทุกครั้งเราจะบอกว่า ไม่ต้องไปพูดต่อยะ เราไม่อยากผิดใจกัน เราระบายทุกอย่างตรงนี้แล้วให้มันลงท่อไปนะ แต่พวกเธอเอาเรื่องราวทุกอย่างไปเล่าต่อเอง เราผิดเองที่ไม่เลือกเก็บทุกอย่างทิ้งเองงั้นเหรอ เราก็คนมีชีวิตมีจิตใจ เรามีปัญหาเราก็อยากจะระบายบ้าง เราไม่มีสิทธิ์งั้นสิ? เธอบอกว่า เธอจำเรื่องแย่ๆที่เราทำได้หมด เราทำเกินไป แล้วเธอล่ะเรื่องแย่ๆที่เธอทำกับเราล่ะ เราก็จำได้นะแต่เราเลือกที่จะมองแต่ด้านดีของเธอ ในขณะที่เธอล่ะทำอะไร? เธอเลือกเก็บเศษแก้วมาปักเท้าตัวเองแท้ๆ พอเราจะหยอดยาให้เธอกลับยิ่งกระทืบเท้าซ้ำให้แก้วบาดลึกลงไป แล้วเราควรจะทำอย่างไรดีล่ะ

       เราอยากจะทำแผลให้เธอจริงๆ แต่เธอกลับดึงแก้วออกอย่างรุนแรงจนแผลอักเสบและระบม เราเสียใจที่ตอนนี้ไม่ได้เป็นเพื่อนกับเธออีกแล้ว เธอมอบความสุขเหมือนฝันให้ฉันแต่เธอก็กัดกินฉันเช่นกัน

       กว่าเราจะผ่านเรื่องเลวร้ายมาได้เราต้องใช้เวลามากโข ทุกวันนี้เราระแวงทุกคนกลัวเหลือเกิน กลัวว่าใครจะมาสร้างบาดแผลซ้ำที่เดิมให้ฉันอีกหรือเปล่า ยังโชคดีที่ฉันยังมีครอบครัว เพื่อน และคนรักที่ยังเข้าใจและคอยอยู่เคียงฉัน กำลังใจ คำปลอบโยน และอ้อมกอดที่คนเหล่านี้มอบให้ ทำให้ฉันอบอุ่นใจและผ่านพ้นช่วงนั้นมาได้

       ชมขอบคุณ คุณพ่อ คุณแม่และส้มโอน้องสาวที่ให้กำลังใจและอยู่เคียงข้างเสมอ

       มิ้ง ปาม แบม ตอง ตู้เกม ขอบใจพวกมึงจริงๆที่เข้าใจกู ไม่ทอดทิ้งกู ไม่เปลี่ยนไป ไม่ฟังความข้างเดียว ขอบคุณจริงๆที่ยังรักกูและคอยช่วยเหลือกูตลอด รักพวกมึงมากเลยนะเว้ย

       ถ้าวันนั้นชมไม่มีพี่โอม ชมคงบ้าไปแล้วแน่ ขอบคุณที่คอยปลอบคอยเช็ดน้ำตา ลูบหัวและกอดชมไว้เสมอ ชมรู้สึกปลอดภัยและมีความสุขจริงที่มีพี่โอม รักนะคะคุณแฟน รักนะคะโลกทั้งใบของศิรประภา