เรื่องนี้บอกได้เลยว่า ติดกับซะแล้ว... เริ่มจากช่วงก่อนหน้านี้ในพันทิปมีกระทู้แนะนำเกี่ยวกับเอ็ดดี้ เผิง ว่างๆ เลยคลิกเข้าไปดูเล่นๆ ปรากฎ เหย คุ้นหน้าคุ้นตานะเนี่ย เลยดูผลงานการแสดง ...แล้วก็เป็นคนที่คิดจริงๆ ฮีคือ รุ่นพี่โมริตะ ในHoney&Cloverเวอร์ชั่นไต้หวัน ซึ่งเราเป็นแฟนของHoney&Cloverมังงะ ชอบมากกกก เท่าที่ดู ละคร/หนังที่สร้างจากการ์ตูนเรื่องนี้ คิดว่าเวอร์ชั่นไต้หวันทำได้ตรงอารมณ์หนังสือที่สุดแล้ว คือมันบ้า เว่อร์วัง เล่นใหญ่ แต่เวลาดราม่าก็พีคสุด ดึงคาแรคเตอร์ได้ดี โดยเฉพาะรุ่นพี่โมริตะที่เป็นคีย์สำคัญ นั่นแหละ เลยรู้สึกประทับใจกับผู้ชายคนนี้ พอมาเห็นเค้าแนะนำ เลยเกิดความสนใจ เพราะว่าว่าง เพิ่งติดเน็ตใหม่ และอยากหาซีรี่ดู (เหม่ บุพเพมาเต็ม) เลยลองเปิดดูลำนำทะเลทรายซักตอนซิ....

ช่วงแรกก็ดูเรื่อยๆ แต่เรื่อยๆประเภททำงานกลับบ้านมาต้องดูทุกวัน เริ่มจะรูปภาพจากในเรื่องมาประดับคอม รู้ตัวอีกทีก็ถอนตัวไม่ทันแล้ว 5555 #ทีมแม่ทัพเว่ย 

เวิ่นมาซะนาน เข้าเรื่อง ลำนำทะเลทราย ได้ยินชื่อเรื่องก็ให้อารมณ์เป็นละครรักมากๆแล้ว ใช่เลย เรื่องนี้คือละครรัก ที่เนื้อเรื่องจะปักหลักอยู่กับความรักของคนสามคน หญิงหนึ่ง ชายสอง ใครจะรอดูฉากรบต่อสู้คือไม่ใช่แกนหลักของเรื่องนี้นะ ละครเรื่องนี้สร้างมาจากนิยายที่อ้างอิงถึงบุคคลที่มีตัวตนในประวัติศาสตร์จริง คือแม่ทัพฮั่วชวี่ปิ้ง แต่ในละครจะเปลี่ยนชื่อเป็นเว่ยอวู๋จี้ แต่สปอร์ตไลท์จะส่องไปที่ตัวเอกที่ดำเนินเรื่องคือนางเอกที่ถูกหมาป่าในทะเลทรายเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก ฟังดูจะเป็นละครดราม่าเว่อวังชีคทะเลทราย(?) แต่ถ้าดูดีๆมันเป็นเหมือนละครชีวประวัติของคนคนนึง เพราะฉะนั้นพวกดราม่าหักเปลี่ยมเฉือนคมซ่อนปมหลายตลบก็จะไม่มีเยอะ แต่เรื่องราวหลายอย่างที่เข้ามาในชีวิต ทั้งดราม่าในรั้วในวัง เรื่องตระกูล เรื่องชาติบ้านเมือง เรื่องความหลังครั้งเก่า ก็ทำให้ต้องติดตามว่าสุดท้ายจะเป็นยังไง

มาเรื่องรักสามเส้าบ้าง ขอบอกเลยว่า เข้มมมมมข้นนนนนน และแปลกใหม่ เพราะไม่ค่อยเห็นหรอกเรื่องที่พระรองเหมือนเป็นพระเอก แล้วพระเอกทำตัวเหมือนเป็นพระรอง พระเอกก็แสนดี พระรองก็แสนดี ถ้าใครโชคดีตกหลุมฝั่งพระเอกก็ดีไป แต่ถ้าตกหลุมฝั่งพระรองนี่ชื่อก็บอกอยู่ว่าพระรองคงต้องเจ็บจี๊ดกันหน่อย แต่ไม่ว่าใครอยู่ทีมไหนคือน่าเห็นใจทุกฝ่าย ที่ชอบที่สุดเลยคือตัวเอกทั้งสาม ไม่มีใครฟูมฟายกับชีวิตมากมาย เป็นพวกใจแมนๆทั้งนั้น แม้กระทั่งนางเอก คือดูแล้วไม่อึดอัดกับการกระทำของทั้งสามมากนัก พวกฉากกุ๊กกิ๊กไรงี้ ฟินตัวแตก พระนางเล่นกันดีมาก สายตาพระเอกคือทำลายล้าง ตอนหวานก็หวานเจี๊ยบ ตอนเศร้าก็บาดใจแม่ยกเหลือเกิน

วกกลับมาที่เอ็ดดี้ เผิง/เผิงอวี๋เยี่ยน คือปล่อยพลังมากกกกกกกกกกกกกกก เราเห็นแววความ"มีของ"มาตั้งแต่ละครวัยรุ่นฟอร์มเล็ก พอมาดูเรื่องนี้คือ ไม่ผิดดดด ปังมาก เล่นเป็นแม่ทัพที่ห้าวหาญหรือคุณชายจอมทะเล้นได้น่ารักมากกกกกก โอ้ยยยยยย *จิกหมอนขาด* ควรค่าแก่การยกย่องมาก *ลงหลุมเรียบร้อย*

.

.

.

.

.

ตอนจบน่ะนะ ได้ยินว่านักเขียนนิยายคนนี้ชอบเขียนตอนจบแบบโศกๆ ถึงเรื่องนี้จะจบไม่รันทด อย่างน้อยพระนางก็ได้อยู่ด้วยกัน แต่มันก็ใจหายกับพระรอง และทุกอย่างเหตุการณ์ที่ผ่านมา มันดูหนักหนามากสำหรับชีวิตคนคนนึง แต่พวกเขารู้จักที่จะปล่อยวางและก้าวไปข้างหน้า จบได้ประทับใจ แต่อยากเห็นตอนที่เค้าแฮปปี้กันยาวๆกว่านี้หน่อย #แม่ทัพเว่ยรักเมียมาก 

มีหลายฉากของแม่ทัพเว่ยกับเสี่ยวเยว่ที่ชอบเยอะมาก อันดับหนึ่งนี่ให้ตอนแม่ทัพไปลักพาตัวมาจากโรงเตี๊ยม ตอนเห็นหน้าท่านเว่ยเหยียบถังน้ำคือแบบ โอ้ยยยยยยยย ทั้งหน้าตาทั้งตา คือทั้งโกรธทั้งเสียใจทั้งเป็นห่วง แล้วก็พาตัวไปแบบโหดมาก 555 ไม่ใช่เสี่ยวเยว่ทนมือท่านแม่ทัพไม่ได้นะ แล้วฉากนี้เหมือนเป็นจุดเปลี่ยนความพระเอกของเรื่อง จากแรกๆที่ท่านเว่ยออกมาแค่ไม่กี่นาที บางตอนไม่มีเลย ตอนนี้เลยกระดานพลิกละ ท่านเว่ยทำคะแนนรัวๆ รัวไม่รัวก็ได้แต่งอะนะ ฟรินนนน จริงๆเราว่าซินเยว่ก็สนใจแม่ทัพมาตั้งแต่แรก แต่นั่นล่ะนะ โชคชะตา ท่านเก้าก็แสนดีขนาดนั้น 

แล้วมันพีคตอนใกล้จบที่พี่เว่ยถามเสี่ยวเยว่ว่ารู้ไหมเสียใจที่สุดตอนไหน แล้วบอกเป็นตอนแรกที่ไม่ได้เปิดเผยฐานะที่แท้จริงให้รู้ คือ .................. โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พีคคคคคคคคคคคคคคค มันแบบ พี่เว่ยเราละเอียดอ่อนมาก เค้าคงคิดถึงเรื่องนี้มาตลอด ถ้าได้เจอกันตั้งแต่แรกในตอนนั้น เรื่องราวทุกอย่างคงเปลี่ยนไปเยอะ ท่านเก้าคงอาจจะเป็นแค่เพื่อนที่ดีของเสี่ยวเยว่ คงไม่มีเรือนลั่วอี้ คงไม่ต้องมาพัวพันกับฉินเซียง คงได้แต่งเข้าบ้านไปนานแล้ว ชีวิตคงไม่ต้องลำบากกันทั้งคู่ทั้งคี่ขนาดนี้ แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนี้ไปแล้ว ทั้งสองคนก็ยังพยายามฝ่าฟันเพื่อกันและกันจนถึงที่สุด (รวมท่านเก้าไปด้วย T^T) ทั้งพี่เว่ยและเสี่ยวเยว่คือคู่ชีวิตกันจริงๆ ชอบที่พี่เว่ยเข้ามาจีบแบบจีบจริงจัง ตามจริงจัง ช่วยจริงจัง มันเลยพีค(พีคหลายระลอกมาก 555)ตอนที่เสี่ยวเยว่ได้คิดว่า "ที่แท้ เว่ยอวู๋จี้ได้สลักตัวตนของเขาไว้ในใจข้ามานานแล้ว" (อะไรประมาณนี้) *กัดหมอนขาด*

อีกฉากคือตอนที่พี่เว่ยหวีผมให้เสี่ยวเยว่ แล้วเสี่ยวเยว่นึกถึงตอนที่อาเตียหวีผมให้ตอนเด็ก โอ่ยยยยย ตอนนี้คือน้ำตาซึมมมม เป็นตอนที่ทำให้เรารู้เลยว่า นี่ล่ะ เสี่ยวเยว่ได้เลือกพี่เว่ยแล้ว สำหรับเสี่ยวเยว่ที่มีคนเดียวที่รักและคิดถึงที่สุดตลอดมาคืออาเตีย พอภาพมันทับซ้อนขึ้นมา เหมือนกับว่าเสี่ยวเว่ยได้มอบความไว้ใจเชื่อใจความรักและชีวิตตัวเองให้ในมือของเว่ยอวู๋จี้แล้ว *เว่อร์ได้อีก* ตอนขยับกระจกแล้วเห็นเงาสะท้อนของพี่เว่ย เหมือนทำให้เสี่ยวเยว่ตัดสินใจได้นะ ถึงจะชอบท่านเก้าไปเยอะกว่ามากมาย แต่ความชอบที่ให้พี่เว่ยก็ไม่ได้น้อย ดูจะรู้ใจกันเข้ากันได้ดีมาตั้งแต่แรกซะอีก ยอมเค้าล่ะดีแล้วเสี่ยวเยว่ ฮริ้ง

จะบอกว่าชอบฉินเซียงด้วย ไม่ใช่ชอบแบบเอ็นดูเหมือนนางเอกหรือหลงรักเหมือนพระเอก แต่ชอบความมีมิติของตัวละครนี้ บางคนบ่นว่านางไม่สวยพอ แต่ฉากเปิดตัวกับฮ่องเต้คือปังงง ชอบบบบบบ อาจจะสวยไม่เต็มร้อย แต่เป็นคนที่มีเสน่ห์ แล้วก็ชอบเวลาหลี่จี๋หลงนาง ตอนอยู่กับฮ่องเต้ก็อ้อยจังเลย เห็นว่าในหนังสือร้ายกว่านี้ แล้วก็ได้รู้ความรู้สึกของนางเอก พระเอก พระรองมากขึ้นด้วย คงต้องไปหาอ่านแล้วล่ะ

ไม่ได้เขียนบลอคนานมาก รู้สึกตัวเองเขียนแปลกๆ ไม่สุดใจ T^T ชอบเรื่องนี้มาก ทุกอย่างลงตัว ยกเว้นซีจีทุนต่ำบางฉาก ไม่ได้ดูละครรวดเดียวจบมานานแล้ว สงสัยแพ้ละครพีเรียด ฮ่า ต้องขอบคุณผู้มีอุปการะคุณที่ทำซับเรื่องนี้ให้เราได้พบรักแท้ที่หามานาน (พี่โก ทาเคจัง ผู้ชายเก่าๆทั้งหลายนี่ทำลืมๆไปก่อน 555) ทีมงานซับไทย NHK