ตอนนั้น MSN กำลังมาเลย!! นานแล้ว บันทึกแห่งความทรงจำ ^^

กอบเก็บดาวแห่งรักมาเรียงร้อย
เกี่ยวยอดหญ้าปลายดอยมานอนหนุน
พิงหัวใจอุ่นไอรักละมุม
กอดหัวใจให้อุ่นยามไกลกัน







(ภาพจาก google )




การรักใครสักคนระยะเวลาของความรักมักเนิ่นนานเท่ากับความคิดถึง
เพราะทั้งคู่มีเส้นทางเดียวกัน ความคิดถึงเดินทางพร้อมกับความรักเสมอ

.....ได้กลิ่นความคิดถึงบ้างมั้ยคะ....
ฉันฝากสายลมที่พัดเอื่อยๆในยามค่ำคืนพัดพาความรู้สึกทั้งหมดไปหาคุณ
ระวังความคิดถึงล้มทับนะคะ ^^

เรามีฉายาของกันและกัน คุณคือ Mr.Busy ยุ่งเสียเหลือเกินนะคะคุณผู้ชาย
ส่วนฉันก็ว่างเสียยกใหญ่เลยได้ตำแหน่งเจ้ Online ไปครอบครอง

ช่วงนี้งานกำลังเร่ง คุณคงแทบไม่มีเวลาพักผ่อนเลยสิคะ
คุณคะ...รักเล็กๆ ณ มุมของหัวใจฉันก่อตัวขึ้นทีละน้อยทีละน้อย
พร้อมกับความคิดถึงที่กำลังเติบโต

หันมาทางนี้สิคะ....อาจช่วยให้คุณดีขึ้น หายเหนื่อยทั้งกายและใจ
รอยยิ้ม...อ้อมกอดแห่งความรู้สึกกำลังรอคอยคุณ....ที่ตรงนี้
ฉันอยู่ตรงนี้ เป็นคนที่รักคุณ และเป็นคนรักกัน

แม้ว่าเราจะต่างกันเหลือเกิน
คุณถนัดวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ฉันรักศิลปะ บทกวี
คุณชอบพิซซ่า ฉันกินขนมจีน
คุณชอบสีแดง ฉันชอบสีขาว (แต่รวมกันก็เป็นสีชมพูนะคะ) ^^
หัวใจเราถึงกัน....นั่นก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับคำว่า "เรา" แล้วล่ะค่ะ

ฉันชอบนั่งมองทุ่งดอกหญ้าที่กำลังล้อเล่นกับสายลม
ฉันยังเคยชวนคุณมาฟังนิทานของสายลมและดอกหญ้าด้วยกัน




......ยังจำได้มั้ยคะ.....



"สายลมจ๊ะ.....พวกเธอไปถึงไหนกันเหรอ" เสียงใสๆของดอกหญ้าถามอย่างใคร่รู้

"ไปยังอีกฝั่งของท้องฟ้าจ๊ะ ผมมีหน้าที่ส่งความคิดถึง" สายลมตอบอย่างใจดี

"แล้วทำไมต้องส่งความคิดถึงด้วยล่ะจ๊ะ" เธอถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

"ดอกหญ้าเคยได้ยินคำอ้อนวอนของหญิงสาวที่มีความรักมั้ยจ๊ะ
พวกเขามักวอนขอต่อสายลมให้พัดพาความคิดถึงไปยังคนที่พวกเธอรัก
และสำหรับบางคู่ที่ไกลกัน ความคิดถึงก็ต้องเดินทางไกลตามไปด้วยเช่นกัน
กว่าจะถึงคงใช้เวลานานและคงเหนื่อย ฉันจึงอาสาที่จะช่วยพัดพาความคิดถึงไปเองจ๊ะ"
สายลมตอบอย่างภาคภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่ แห่งรักที่ยิ่งใหญ่

"เธอใจดีจังเลย แล้วถ้าฉันจะฝากความคิดถึงไปบ้างได้มั้ย" ดอกหญ้าถามอย่างเกรงๆ

"ได้สิ จะส่งไปที่ไหนล่ะ ฉันจะได้พัดผ่านไปทางนั้น" สายลมตอบอย่างเต็มใจ

"จะส่งไปให้คุณสายลมจ้ะ" ดอกหญ้ายิ้มอย่างจริงใจ

"ให้ฉันเหรอ......ดีใจจัง"สายลมถามอย่างตื่นเต้น

"ก็เธอส่งความคิดถึงให้ใครต่อใครตั้งมากมาย ยังไม่มีใครส่งให้สายลมเลยใช่มั้ย
ฉันเลยส่งความคิดถึงให้สายลมเองไงจ๊ะ หน้าที่ของเธอยิ่งใหญ่นัก
ฉันจะคอยมองดูเธอต่อไปเรื่อยๆนะจ๊ะ" รอยยิ้มของดอกหญ้าเต็มไปด้วยมิตรภาพ

"ขอบคุณมากจ้ะ ของคุณมาก ดีใจจังที่มีใครสักคนคิดถึง"
สายลมยิ้มอย่างยินดีเป็นยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุข

และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา สายลม ดอกหญ้า และความคิดถึงก็อยู่คู่กันไปตลอดกาล




สังเกตกันมั้ยคะ...
ทุกครั้งที่นั่งอยู่ท่ามกลางทุ่งดอกหญ้า
สายลมมักจะหยอกล้อกับดอกหญ้าด้วยความรัก
และนั่นคือสัญญาณของการเดินทาง...
สายลมกำลังพัดพาความคิดถึงส่งไปยังคู่รักมากมาย....


วันนี้ฉันนั่งอยู่บนทิวเขาที่มีทุ่งหญ้าปกคลุม....สายลมพัดผ่าน....
คุณรู้มั้ย ฉันก็ใช้บริการของคุณสายลม
อย่าลืมเปิดหน้าต่างรับความคิดถึงของฉันด้วยนะคะ....คนดีของฉัน

Create Date : 06 กันยายน 2557		0 comments
Last Update : 6 กันยายน 2557 8:48:24 น.
Counter : 534 Pageviews.
Share Tweet