แล้ว....วันนี่ก็มาถึง.???
แล้วก็ตอ้งบอกว่า.... สวัดดีค๊ะทุกๆๆคนเลยนะค๊ะ หายหน้าหายตาไปจากวงการ ซะโห....นานนมจนนมยานไปเลย อะอ้า....ๆๆ อย่าพึ่งนึกว่าเป็นแบบนั้นจริงๆๆนะ เค้าลอ้เล่นนะ...อิอิ ไปตั้งหลักกับชีวิตมาก็แค่นั้นเองนะค๊ะ เพราะว่าอญุ่ทางนี่นะลมแรงอากาศแรง โอ้ยๆๆๆๆแล้วมันเกี่ยวกัน ตรงไหนหว่า..เออ จริงแฮะ...ไม่ยักกกะเกี่ยวกันซักหนอ่ย... แต่มันก็มีสิ่งที่ไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้กับตัวเจ เอง(จริงๆๆนะ)ไม่ได้โม้.. 55555....(ขอขำกอ่งนะ) เอวานนี่ไปเปิดตู้จ.ม เห็นซองขาว(ไม่ใช่ซองกถิน)แต่นั้นมันคือซอง... ที่ๆไปสอบมาก็แค่นั้นเอง....แต่พอแค่เหห็นว่าเป็นชื่อตัวเอง เอท่านั้นหละ.. ใจนี่กระจายตะเลิดเปิดเปิงไปไหนตอ่ไหนก็ไม่รู้....มื่อไม้มันสั่นไปหมด นั้บ 1.2.3. ท่าทางใจตอนนั้นก็อาจจะประมาณนี่ก็...... เปิดมาผลที่ออก......22(ไม่ใช่นั้นเป็นหวยแล้วนะ) อ้าวหรือ....งั้นเอาใหม่นะ... ผลที่ออก........ ผ่านทุกอันที่ไปสอบมาหน้าตาก็เลยออกมาประมาณนี่ เห็นจะได้ หรือที่เค้าเรียกกันว่า อาการ หน้า บาน เป็นแบบนี่นี่เอง... ที่นี่โทรค๊ะโทรเก็บเอาไว้คนเดียวไม่ได้มันตอ้งหอกระจายข่าว.. โทรไปหาสามี่ ตืด.....ตืด....ตืด....(กรุณาฝากขอความ)เอาใหม่โทรไปบอกแม่สามี ว่าฮันสอบผ่านแล้วนะน้ำเสียงออกมาประมาณว่าดี่ใจด้วยนะ(แต่ลึกๆๆแล้วเค้าแอบแฝงความเศร้าเอาไว้)....เพราะว่าเค้าไม่อยากให้เราย้ายกลับไปอยู่ที่ไทย....แต่ทุกๆๆอย่าง มันมี่ทั้งสุขและเศร้าเราสุขแต่วกเค้าเศ้ากันบ่ายๆๆมาพอ่กับแม่บวกน้องสาวเอาดอกไม้มาให้...เพื่อแสดงความยินดี แต่เจ ยังคงเห็นลอ่งลอยน้ำตาจากพวกเค้า.... แต่พอ่นี่นะรู้สีกว่าแต่จะดีใจเป็นพิเศษ ก็ไม่รู้ว่าแก่อยากไปเที่ยวไทยเพราะเห็นแก่เคยบอกว่าถ้าพวกเราย้ายไปอยู่ที่นั้น พอเวลาหน้าหนาวพวกเค้าจะไปอยู่ที่นั้น (พอ่โยฮันชอบเมืองไทยมากก เพราะว่ามันรอ้น)...
................................................................................................. และจะมาเล่าให้ฟังใหม่ต่อ ตอนตอ่ไปที่ลับฟังการบรรยายในครั้งนี่ของเจนะค๊ะกราบสวัดดีค๊ะ
Create Date : 07 มกราคม 2552 |
|
10 comments |
Last Update : 12 มกราคม 2552 15:06:34 น. |
Counter : 629 Pageviews. |
|
|
|