แล้วคนดีๆก็มีน้อยลงๆ

เมื่อวานนี้เป็นวันที่แพรเซ็งสุดๆเลย เซ็งตัวเองมากๆทำไมเป็นคนแบบนี้ฟระ

ซวยก่อนจะไปออกค่าย ที่ว่าซวยอีกนั่นแหละฮือๆๆ

เมื่อวานแพรทำกะเป๋าหายคับ ไปหมดเลย ด้วยเวลาไม่ถึง10นาที

เมื่อวานเอารายการของใช้ที่จะซื้อไปให้น้องคณะแพทย์ ที่หอแพทย์แล้วก็ขับรถมาที่คณะซื่งห่างกันไม่ถึง5นาทีด้วยซ้ำไป

พอมาคณะว่าจะโทรหาเพื่อน แพรก็หากระเป๋าไม่เจออ่ะค่ะ ก็เลยขี่รถกลับไปหอแพทย์อีกครั้ง ไปถามแม่บ้านว่ามีใครเก็บกระเป่าตังค์ได้รึป่าว แกก็ว่าไม่มี

ไอ้เรามองโลกในแง่ดีคิดว่าสงสัยติดไปกับเพื่อนอีกคน ก็ไปหามันมันก็ไม่ได้เอาไป ก็เลยมาหาเพื่อนที่โรงอาหารยืมโทรศัพท์โทรเข้า
รอบแรก ไม่มีคนรับ
รอบสอง ไม่มีคนรับ
รอบสาม สายโดนตัด
รอบสี่ ปิดเครื่องเฉยเลย...
ทีนี้ก็เลยรู้ละว่า คงมีคนเก็บได้และเอาไปแล้ว ... แซดเลย เพราะในนั้นมีทั้งเงินทั้งเดือนของแพรเพราะถอนมาจากเอทีเอ็ม บัตรทุกอย่าง โทรศัพท์ แฮนดี้ไดรฟ์อีก ไม่ได้เกิดเลยทีนี้...

ว่าจะเศร้าอย่างเดียวแล้ว โทรหาแม่ พอเล่าเรื่องเสร็จก็โดนเหน็บไปทีนึง แล้วหนูก็เลยร้องไห้ซะเลย (แม่เลยด่าไม่ลง) มันน่าเจ็บใจนี่นาเพราะวันก่อนแม่พึ่งเตือนไปว่า กระเป๋าโทรศัพท์อย่างเอามาปนกับกระเป๋าตังสิ เดี๋ยวหายหมดหรอก

"ผิดคำแม่ที่ไหน..."

นั่งทำใจอยู่หน้าโรงพักย่อยในมอแป๊บนึง ก็โทรหาพ่อต่อ จะโดนไรวะเนี่ยทีนี้

ปรากฎว่าพ่อไม่ได้ว่าเลยแฮะ (ทุกทีต้องหูชาละ) พอพ่อไม่ด่า เลยร้องออกมาอีกก๊อก... หนูมันคน เซนซิทีฟอ่ะ...
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวซื้อให้ใหม่ คราวนี้เอาเครื่องละหมื่นเลยมะ" เหอๆ... ประชดชัวร์ๆเลย

แต่พอได้ร้องไห้แล้วก็ค่อยยังชั่วขึ้นหน่อย สบายใจก่าเดิมคิดซะว่าดีกว่ากล้องหาย โน๊ตบุ๊คหาย มอไซด์หายละกันเนอะ

คุณตำรวจก็บอกว่าเดี๋ยวนี้พลเมืองดีมีน้อยแล้ว ต้องทำใจกันล่ะทีนี้

ส่วนคุณรปภ.ที่เคยรับแจ้งบัตรหายของแพรเมื่อคราวก่อนแกก็ทักว่า เจอกันอีกแล้วหรอ... ก็หนูมันเซอะเบอะง่ะ

โอ้ย หิวข้าวไม่มีตางงงงง

Create Date : 15 ตุลาคม 2550 Last Update : 7 กรกฎาคม 2552 20:35:53 น. Counter : 351 Pageviews.		9 comments
Share Tweet