บทที่ 2

ฉันเป็นพวกใจง่าย แค่รู้จักเธอหนึ่งเดือน ฉันก็ตกหลุมรักเธอซะแล้ว แล้วฉันเป็นพวกลืมยาก สิบปีผ่านไป หลุมที่ฉันตกลงไป ฉันก็ยังขึ้นมาไม่ได้ซักที

 

มันแสดงว่าหัวใจฉันทำงานไม่ปกติ ขณะที่สมองฉันทำงานได้ดีเยี่ยมเกินไปหรือเปล่า

 

ฉันเคยจินตนาการ ตอนเธอลุกขึ้นมาจากเตียง เดินออกมาจากห้อง เดินไปบนถนน

 

ฉันอยากไปทำงานกับ Google map ฉันคงเห็นภาพเธอชัดกว่านี้

 

มีคนว่าฉันช่างฝัน นั้นทำให้ฉันช่างเครียด

 

มันดูสวนทางกันอย่างน่าประหลาด

 

ฉันนั่งนับวันรอ ไม่ใช่เพื่อพบเธอ แต่เพื่อไปจากเธอ เธอคงไม่รู้อยู่ดี

 

ฉันกำลังเริ่มเล่นเกมกับชีวิตตัวเองอีกครั้ง ไม่เข็ด

 

เกมนี้มีความสำเร็จเป็นเดิมพัน การลืมเธอเป็นของแถม

 

คนชอบแต่งเพลงเพื่อแสดงความรู้สึก คนชอบพูดเพื่ออยากบอกอะไรบางอย่าง

 

และฉันก็เป็นคนชอบเขียนเพื่อระบายสิ่งต่างๆ เกี่ยวกับเธอ ถึงเธอจะไม่ได้เข้ามาอ่าน

Create Date : 02 กันยายน 2555 Last Update : 2 กันยายน 2555 20:11:37 น. Counter : 542 Pageviews.		0 comments
Share Tweet