ก้อจบไปแล้วน้า~ สำหรับการฝึกงานที่ผ่านมาในสำนักงานกฎหมายแห่งหนึ่ง(ที่ไม่ขอเอ่ยนาม) ก้อเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นมามากมาย ทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย ทั้งการได้เจอเพื่อนสนิทที่ไม่คิดว่าจะหาได้จากการฝึกงาน และได้เจอคนที่ไร้สาระอย่างไม่น่าเชื่อ!!

มาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ!!!

วันแรกที่เข้า office ...เกร็งอย่างรุนแรงฮ่ะ... เพื่อนๆก้อมีทั้งที่ยังไม่ค่อยรู้จัก แต่มาจากมหา'ลัยเดียวกัน และเพื่อนๆที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย เพราะมาจากต่างมหา'ลัยกัน ก้อใช้เวลาปรับตัวกันอยู่ซักพักอ่ะนะ แล้วพวกเราก้อค่อยๆสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ

พูดถึงเนื้อหางานที่ทำ...รวมๆแล้ว จะว่าไปก้อไม่ต่างไปจากงานเลขาฯผสมmessengerอ่ะนะ จะมีเกี่ยวกับข้อกฎหมายบ้างก้อนิดๆหน่อยๆ ก้อจาเปนพวกหาฎีกา หาบทบัญญัติต่างๆมากกว่า ก้อครือทำงานตามที่พี่ๆเค้าสั่งอะ

ทำงานไปทำงานมา เราก้อได้พบกับเพื่อนๆที่แสนดีกลุ่มหนึ่ง น่ารักมั่กมากกก แล้วเราก้อสนิทกันมากเรียกได้ว่าเราเปนครอบครัวกันเรยทีเดียว มีอะไรเราก้อจามาเล่าให้กันฟัง ระบายอารมณ์หรือความเครียดต่างๆ มาเม้าธ์เรื่องสนุกๆ เล่าเรื่องตลก ปล่อยมุขกันตลอดเวลา ทำให้ความอึมครึมในที่ทำงานจางลงไป ความไม่อยากมาทำงานก้อหายไป

ทว่า...ยิ่งครอบครัวของเราอยู่กันอย่างมีความสุขมากขนาดไหน ก้อย่อมนำความอิจฉาไปสู่คนข้างๆได้ ด้วยความที่เริ่มแรกก้อมีพี่ที่เค้าฝึกอยู่แล้วอยู่คนนึง(นส. F1 นามสมมติ) ค่อนข้างบ้าอำนาจ ชอบสั่งๆ โดยนี่คือหน้าปกติที่เค้าชอบทำใส่ครอบครัวของเรา อย่างไม่เกรงใจ>>

ไม่รู้ทำไมพี่เค้าถึงชอบวีนๆๆใส่คนอื่นขนาดนี้ อายุก้อเท่าๆกับคุณแม่ และคุณป้า(ใน office)ของเรา แต่ทำไมไม่รู้สึกเคารพ เกรงใจอะไรกันบ้างเล้ยย

หม่ามี้ของเราผู้น่าสงสารก้อต้องถูกพี่คนนี้สั่งๆๆๆๆงาน เหยียบจนหัวจาจมดินอยู่แล้ว!! คิดดูน๊า...ขนาดดินสอหัก ยังใช้ให้หม่ามี้ของเราไปเหลาเล้ย ในขณะที่ตัวเองนั่งเล่นเกมส์! ชิ! หม่ามี้เราก้อเด็กฝึกงานเหมือนกันนะ เรียนก้อที่เดียวกัน ปีเดียวกัน อายุเท่ากัน แถมยังเรียนเก่งกว่าตั้งเยอะ มันเรื่องอารายกันหา... ดีนะเนี่ยที่หม่ามี้ของเรายึดคติ "เอาความดีชนะความชั่ว" พยายามทำดีเข้าสู้ ถึงแม้มันจะยังไม่เกิดผลดีให้พวกเราเหน แต่ซักวัน กรรมมันต้องตามทันอย่างที่หม่ามี้บอกล่ะเนอะ !!!

แถมยัยลูกสมุนของพี่คนนี้ (นส. F2 นามสมมติ)ก้อเหลือเกิ๊นนนน คนอื่นเค้าก้อทำงานเท่าๆกัน แค่ตัวเองต้องไปทำงานตอนเย็นหน่อยเดียวต้องมาร้องไห้เรียกคะแนนสงสาร...เหอเหอเหอ...ก้อตอนแรกงานนี้ก้อโบ้ยมาให้หม่ามี้เค้าก่อนไม่ใช่หรอ แต่หม่ามี้เค้าติดอีกงานนนึงถึงทำไม่ได้...จำได้รึป่าว!?

จะว่าไป ก้อไม่ใช่ความผิดของสองคนนี้ล้วนๆอ่ะนะ พี่ๆใน office (ที่เราเคยเคารพ) ก้อเปนไปกับเค้าด้วย มาโบ้ยความผิดให้หม่ามี้เรา แล้วก้อไปประคบประหงม นส. F2 ซ้ายกใหญ่...เหอ เหอ...เอากะเค้าเซ่

เฮ้อออ...ถึงแม้ว่าครอบครัวของเราจาต้องผ่านอุปสรรคมามากมายขนาดไหน แต่มารผจญเหล่านั้นก้อทำให้เรารักกันแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น สนิทสนมกัน ก่อเกิดตำนานที่น่าประทับใจมากมาย


ยังไงก้อตามการฝึกงานครั้งนี้ก้อทำให้เราได้ คุณแม่ คุณป้า และพี่ชายเพิ่มมาอย่างละคน ได้พบกับคนที่เค้าจริงใจกับเรา คนที่ไม่ fake เหมือนคนสมัยนี้ทั่วๆไป คนที่ทำให้เรามีความสุขเวลาอยู่ด้วย คนที่มอบเสียงหัวเราะและกำลังใจให้แก่เรา...ขอบคุนจิงๆนะ

* คนนี้คือคุนแม่ของเรา

ส่วนนี่คือตอนที่คุนแม่โดนกลั่นแกล้ง

* คนนี้คือคุนป้าของเรา (ตามคำบอกเล่าของคุนพี่)

ส่วนนี่คือตอนที่คุนป้าโมโหนส. F1 และ F2

* นี่คือคุนพี่ของเราตอนโดน นส. F1 สั่งงาน


* สุดท้ายนี้ ขอขอบคุนทุกคนที่เข้ามาฟังความในใจของเรา ซึ่งเราไม่เคยคิดมาก่อนว่าการทำงานใน office จามีการเล่นการเมืองอะไรกันหนักขนาดนี้ และต้องขอโทษหม่ามี้ด้วยที่หนูมิได้เอาแหวนผีเสื้อสองชั้นมาใช้ตอบแทนพระคุณของหม่ามี้...รักครอบครัวของเราที่ซู้ดดดด

Create Date : 02 มิถุนายน 2550
Last Update : 3 มิถุนายน 2550 1:52:51 น.		1 comments
Counter : 500 Pageviews.
Share Tweet