หมู่บ้านแคทแคท
เดินเล่นในตลาด หาของกินด้วยถ่ายรถเก็บขยะเดินมาเจอเฝอ สั่งทานเลยฮะราคา20.000ดองพอทานเฝอเสร็จ เดินมาอีกนิดก็เจอบุ๋นจ๊ะ เหมือนปากหม้อบ้านเรา ทานกับหมูย่างในน้ำซุปมีมะละกอดอง ที่นี่อร่อยกว่าที่ฮานอยอีกแฮะ จ่ายไปอีก25.000ดอง
เห็นกระโปรงที่แกถืออยู่ไหม สอยมาเรียบร้อยแล้ว30.000ดองอีกมุมหนึ่งที่พักของผมกำลังไปหมู่บ้านชาวเขาแคทแคท เดินมาเป็นกิโลถึงทางเข้าหมู่บ้าน ตอนผมจะเข้าหมู้บ้าน ผมไม่รู้ว่าต้องตีตั๋วที่ไหน เขาถามหาทิกเก็ตๆผมเลยขอมาซื้อตั๋วตรงนี้เลย เสียไป60.000ดอง เด็กชาวเขา กะหมูเวียดนาม หมูพันธุ์นี้อเมริกานิยมเลี้ยงกันใช้พลังน้ำตำข้าวเปลือก เดินยาวเหมือนกันนะ สักพักก็มาถึงน้ำตกที่นี่มีการแสดงของชาวเขาด้วย แต่ไม่ได้เข้าไปดูครับสะพานแขวนข้ามน้ำตก จุดชมวิวน้ำตกเคยเห็นคนวิวในพันทิปยังสร้างไม่เสร็จ ตอนนี้สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้วก๊าป ก๊าป ก๊าปเดินจนขาลากเลย ดีนะที่มีมอไซร์รับจ้างขากลับ พวกวินมาดักตรงน้ำตกเลยเรียก1แสน ลดไปเรื่อยมา8หมื่น มา6หมื่น ผมไม่ได้ขึ้น เดินมาหน่อยมีอีกวินจ่ายไปแค่2หมื่นดองเอง พวกวินผีเรียกโหดมากๆ พอกลับมาจากหมู่บ้านก็รี่ตรงเข้าตลาดเลย เติมพลังงานหน่อยกลับมาร้านเดิม แต่เขาย้ายมาขายอีกฝั่ง บุ๋นจ๊ะที่กินเมื่อเช้านี้ หน้าตาเปลี่ยนไป คล้ายๆเฝอเลยเพียงแต่มันเป็นเส้นขนมจีนแทนเส้นก๋วยเตี่ยว แม่ค้าใจดีสอนภาษาเวียดให้ใหญ่เลย ลูกๆก็น่ารักประทับใจกับแม่ค้าคนนี้นิสัยดีมากๆ มื้อนี้จ่ายไปอีก25.000ดองอิ่มแล้วไม่ไหวจะไปเที่ยวน้ำตกแล้ว ที่โรงแรมมีมอไซร์พาเที่ยว10ดอลล่าแต่มันร้อน ขีเกียจไปแว้ว ผมเลยไปนั่งพักหาน้ำดื่มแล้วค่อยเดินเล่นต่อหลังจากนั้นก็นั่งมอไซร์กลับโรงแรม5000ดอง เดี๋ยวตอนบ่าย4ต้องกลับฮานอยแล้ว รถไฟออก21.10น. ผมว่านะใครที่มานี่ให้ได้บรรยากาศ น่าจะอยู่สัก2คืน เที่ยวให้ทั่ว แต่ผมเอาแค่นี้ละ เวลามีจำกัดค่ำๆก็มาถึงสถานีรถไฟเลาไก มานั่งรอรถไฟ หาขนมกับน้ำกินแถวสถานีคืนนี้คงหลับสบาย หรือจะไม่หลับไม่รู้เดินเล่นจนปวดน่องไปหมดแล้วเจอที่ฮานอยนะครับ จะพาไปเที่ยวตามก๊อก บ้ายยยยยยยย