สิงหาคม 2553
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
3 สิงหาคม 2553
 

หมู่บ้านแคทแคท

มาต่อกันเลยครับ ตื่นตี5ครึ่ง นั่งจิบกาแฟ ผมไม่เอาหารเช้าโรงแรมนะครับ
กะว่าจะหาทานเองแถวตลาด มาถึงที่แล้วต้องลุยหาเองครับ
วันนี้ตั้งโปรแกรมใว้ ไปหมู่บ้านแคทๆวิลเลท ต่อด้วยน้ำตกซิลเวอร์
แต่หมู่บ้านแคทๆอย่างเดียวทำผมขาลากเลยอะ เลยไม่ไปน้ำตกแว้ว
ค่อยกลับไปดูแถวบ้านเราสวยๆแยะออก เฮ้อ เอารูปเงินดองให้ดูด้วยงับ


ยามเช้าอากาศดีมากๆ แต่ไม่มีหมอกอะ ไม่ใช่หน้าหนาวแต่เย็นมากๆ


โรงแรมที่ผมพักเหมือนที่วิวในพันทิปเลย
ชั้น1กับ2เดินลง ชั้น3เป็นล๊อปบี้ ระนาบเดียวกับถนนชั้น4เดินขึ้น


ห้องผมอยู่หัวมุมพอดี






พาไปเดินในเมืองตอนเช้าๆ ตามมาเลยนะครับ










นี่ตู้ไปรษณีย์ กับที่ทำการ เห็นเขาวิวกานเลยเอามั่งอิๆ


















เจ้าหมาน้อยตัวนี้รอดมาได้ไงนี่. บ้านเจาะเข้าไปสร้างในภูเขา


ป้ายร้านขายเสื้อผ้าคำว่าแลนด์ไม่มีตัวดีคับ






ลูกเกาลัดสด. เขาขายข้าวเหนียวสีม่วงเวลาคนซื้อไม่รู้โรยด้วยอะไรครับ




เดินเล่นในตลาด หาของกินด้วย




ถ่ายรถเก็บขยะ


เดินมาเจอเฝอ สั่งทานเลยฮะราคา20.000ดอง


พอทานเฝอเสร็จ เดินมาอีกนิดก็เจอบุ๋นจ๊ะ เหมือนปากหม้อบ้านเรา ทานกับหมูย่างในน้ำซุปมีมะละกอดอง ที่นี่อร่อยกว่าที่ฮานอยอีกแฮะ
จ่ายไปอีก25.000ดอง








เห็นกระโปรงที่แกถืออยู่ไหม สอยมาเรียบร้อยแล้ว30.000ดอง




อีกมุมหนึ่งที่พักของผม


กำลังไปหมู่บ้านชาวเขาแคทแคท


















เดินมาเป็นกิโลถึงทางเข้าหมู่บ้าน ตอนผมจะเข้าหมู้บ้าน ผมไม่รู้ว่าต้องตีตั๋วที่ไหน เขาถามหาทิกเก็ตๆผมเลยขอมาซื้อตั๋วตรงนี้เลย เสียไป60.000ดอง










เด็กชาวเขา กะหมูเวียดนาม หมูพันธุ์นี้อเมริกานิยมเลี้ยงกัน


ใช้พลังน้ำตำข้าวเปลือก เดินยาวเหมือนกันนะ สักพักก็มาถึงน้ำตก
ที่นี่มีการแสดงของชาวเขาด้วย แต่ไม่ได้เข้าไปดูครับ


สะพานแขวนข้ามน้ำตก จุดชมวิวน้ำตกเคยเห็นคนวิวในพันทิป
ยังสร้างไม่เสร็จ ตอนนี้สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว












ก๊าป ก๊าป ก๊าป









เดินจนขาลากเลย ดีนะที่มีมอไซร์รับจ้างขากลับ พวกวินมาดักตรงน้ำตกเลย
เรียก1แสน ลดไปเรื่อยมา8หมื่น มา6หมื่น ผมไม่ได้ขึ้น เดินมาหน่อยมีอีกวิน
จ่ายไปแค่2หมื่นดองเอง พวกวินผีเรียกโหดมากๆ พอกลับมาจากหมู่บ้าน
ก็รี่ตรงเข้าตลาดเลย เติมพลังงานหน่อยกลับมาร้านเดิม แต่เขาย้ายมาขายอีกฝั่ง บุ๋นจ๊ะที่กินเมื่อเช้านี้ หน้าตาเปลี่ยนไป คล้ายๆเฝอเลยเพียงแต่มันเป็นเส้นขนมจีนแทนเส้นก๋วยเตี่ยว แม่ค้าใจดีสอนภาษาเวียดให้ใหญ่เลย ลูกๆก็น่ารักประทับใจกับแม่ค้าคนนี้นิสัยดีมากๆ มื้อนี้จ่ายไปอีก25.000ดอง








อิ่มแล้วไม่ไหวจะไปเที่ยวน้ำตกแล้ว ที่โรงแรมมีมอไซร์พาเที่ยว10ดอลล่า
แต่มันร้อน ขีเกียจไปแว้ว ผมเลยไปนั่งพักหาน้ำดื่มแล้วค่อยเดินเล่นต่อ






หลังจากนั้นก็นั่งมอไซร์กลับโรงแรม5000ดอง เดี๋ยวตอนบ่าย4ต้องกลับฮานอยแล้ว รถไฟออก21.10น. ผมว่านะใครที่มานี่ให้ได้บรรยากาศ น่าจะอยู่สัก2คืน เที่ยวให้ทั่ว แต่ผมเอาแค่นี้ละ เวลามีจำกัด



ค่ำๆก็มาถึงสถานีรถไฟเลาไก มานั่งรอรถไฟ หาขนมกับน้ำกินแถวสถานี
คืนนี้คงหลับสบาย หรือจะไม่หลับไม่รู้เดินเล่นจนปวดน่องไปหมด
แล้วเจอที่ฮานอยนะครับ จะพาไปเที่ยวตามก๊อก บ้ายยยยยยยย




 

Create Date : 03 สิงหาคม 2553
1 comments
Last Update : 10 สิงหาคม 2553 21:47:34 น.
Counter : 1528 Pageviews.

 
 
 
 
ทำไมซื้อกระโปรงอ่ะ ฝากใครเหรอ
 
 

โดย: หนึ่งหยดน้ำหลับไหลในสายน้ำ วันที่: 7 สิงหาคม 2553 เวลา:16:13:11 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

aun19196
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add aun19196's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com