เมื่อจะกล่าวคำขอบคุณ ชาวกัมพูชามีคำพูดที่ใช้ในโอกาสต่าง ๆ กัน คือ ใช้ว่า [ออ-กุน] หมายถึง ขอบคุณ, ขอบใจ ใช้ในโอกาสทั่ว ๆ ไป  ถ้าผู้พูดเป็นผู้ชาย จะใช้คำลงท้ายว่า ) [บาด] แปลว่า ครับ  เป็น  [ออ-กุน บาด]  แปลว่า “ขอบคุณครับ”  ถ้าเป็นผู้หญิงลงท้ายว่า [จาซ์]  แปลว่า ค่ะ   เป็น [ออ-กุน จาซ์]  แปลว่า “ขอบคุณค่ะ”

ชาวกัมพูชาจะนิยมระบุชื่อหรือตำแหน่งต่อท้ายคำ [ออ-กุน] เพื่อแสดงความสุภาพ เช่น [ออ-กุน-โลก-กรู] หมายความว่า “ขอบคุณคุณครู (ผู้ชาย)” [โลก-กรู] แปลว่า คุณครู (ผู้ชาย)

ในกรณีที่กล่าวขอบคุณอย่างเป็นทางการจะใช้ว่า [โซม-ออ-กุน] หมายถึง ขอขอบพระคุณ [โซม] แปลว่า ขอ เช่น [โซม-ออ-กุน โลก-กรู แดล บาน บอง-เรียน-คญม] หมายความว่า “ขอขอบพระคุณคุณครู (ผู้ชาย) ที่ได้สอนผม/ดิฉัน” และผู้กล่าวคำขอบคุณจะต้องยกมือไหว้ด้วย หากต้องการกล่าวขอบคุณในโอกาสต่าง ๆ   หรือใช้ในหนังสือแสดงความขอบคุณ ใช้ว่า [โซม-ออม-นอ-กุน] หมายถึง ขอขอบพระคุณ

เมื่อจะกล่าวคำขอโทษชาวกัมพูชามีคำพูดที่ใช้ในโอกาสต่าง ๆ เช่นกัน คือ คำขอโทษที่ใช้ในโอกาสทั่ว ๆ ไปใช้ว่า [โซม-โตซ์] หมายถึง ขอโทษ ชาวกัมพูชาจะนิยมระบุชื่อหรือตำแหน่งต่อท้ายคำ เช่น [โซม-โตซ์ โลก-กรู] หมายความว่า “ขอโทษคุณครู (ผู้ชาย)” โดยแสดงอาการอ่อนน้อมหรือยกมือไหว้ด้วยก็ได้

ในกรณีที่ขอโทษผู้ที่มีอาวุโสมากกว่าอย่างเป็นทางการ ใช้ว่า [โซม-ปรอ-เตียน-โตซ์] หมายถึง ขอประทานโทษ

พลอย แสงลอย เขียน
ชลธิชา สุดมุข สรุป

//www.dailynews.co.th/article/44/215856

site1 site2 site3