ความทรงจำที่งดงานที่PTTPM

เนื่องจากวันนี้ได้มีโอกาสเข้าไปร่ำลาเพื่อนๆพี่ ที่พีเอ็มฯ เพราะว่าวันที่ 2เมษยนนี้ เราคงต้องย้ายไปอยู่เกาหลีอย่างถาวร ไม่ใช่ไปๆมาๆแล้ว ก็เลยต้องลาออกจากงานที่นี้ลึกๆในใจก็เสียดาย แต่จะทำอย่างไรในเมื่ออนาคตของลูกเรา เข้าไปลาเจ้านายที่ทำงานมาด้วยกันถึง 4 ปี และเพื่อนๆที่เคยร่วมงานกันมา แต่เราก็มีข้อสงสัยกับเพื่อนร่วมงานบางซึ่งทั้งที่เราไม่เคยไปทำความเจ็บแค้นอะไรให้เค้าทำไมต้องแสดงพฤติกรรมแย่ใส่ด้วยอ่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะเพื่อนๆและพี่ๆที่นี้น่ารักกันเกือบทุกคน ยกเว้นบางคนเท่านั้น ลึกแล้วก็ใจหายเหมือนกัน นี่ฉันต้องไม่งานทำแล้วหรือนี่ ต้องไปอยู่ยาวๆๆๆๆๆๆๆแบบไม่ได้กลับๆๆไปๆๆแล้วใช่ไหม เงินเดือนก็ไม่แล้วจะทำอย่างไร แต่ชีวิตคนเราต้องมีทางออกเสมอ ดิฉันเป็นคริสเตียนมานานความกลัวเหล่านั้นเมย์ได้ฝากไว้กับพระเจ้าหมดแล้ว เมย์เชื่อว่าพระเจ้าต้องมีแผนการที่เลิศให้กับเมย์เสมอ และวันนี้น้องฮันเทก็เข้าไปด้วยน้องฮันเท เหมือนซุปเปอร์สตาลเกาหลีเลยค่ะ คือ ป้าๆ น้าๆ พี่ๆ ต่างมารุ่มน้องฮันเทกันใหญ่ เมย์ใจมากเลยที่ยังมีคนรักเรามากขนาดนี้ และที่นี่นี้เองที่ำให้เมย์ได้ค้นพบคำว่ามิตรภาพ
เมย์เพื่อนรักอยู่คนนึ่ง เค้าชื่อว่า พี เค้าเป็นคนดีมากๆๆๆๆๆๆๆและหล่อมากด้วยเช่นกัน เค้าเป็นคนดีมากค่อยช่วยงานเราเวลาที่เราไม่ได้มาทำงานและเวลาที่มีปัญหาเค้าก็จะช่วยเสมอสำหรับพีแล้วเมย์ไม่เคยคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนร่วมงานเลย แต่คิดว่าเค้าเป็น พี่ชายมากกว่าเพราะตอนที่เมย์อกหักจากแฟนคนเก่าซึ่ง(เสียใจมาก) พีเค้าจะค่อยบอกว่าคนที่เค้ารักดีกว่าคนที่เรารัก และนั่นจึงทำให้เมย์เริ่มเปิดใจให้กับ คุณพ่อน้องฮันเทมากขึ้น ชีวิตก็เลยมีความสุขจนถึงทุกวันนี้ อยากบอก พีว่านายดีเยี่ยมเพื่อนและเราจะเป็นเพื่อนกันเสมอ สุดท้ายนี้อยากบอกทุกคนว่ามิตรภาพเกิดขึ้นได้เสมอถ้าเราเจอเพื่อนดีๆก็ควรที่เก็บเค้าให้นาน เช่น เมย์และพี ที่เราจะคบกันต่อไปถึงแม้เมย์จะอยู่ไกลแต่เราก็จะส่งเมล์หากันเสมอ

Create Date : 31 มีนาคม 2554 Last Update : 31 มีนาคม 2554 2:27:43 น. Counter : 2866 Pageviews.		1 comments
Share Tweet