@ ~~ ภีมภีมกระเตาะกระแตะ ~~ @
9 March 2011
น้องภีมวัยเตาะแตะ
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/14Month/14_03.jpg)
หม่ามี้ ไม่ได้เขียนไดอารี่ให้น้องภีมตั้งหลายเดือนแล้ว วันนี้รวบยอดเลยละกันนะค้าบลูก
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/14Month/14_01.jpg)
ตั้งแต่น้องภีมครบขวบ หม่ามี้ก็เริ่มไปสบายตัว มีน้องของหนูอยู่ในพุงของหม่ามี้อีกคน ถึงจะเหนื่อยจะเพลียยังไง หม่ามี้ยิ่งอยากอุ้ม อยากกอด น้องภีมจอมซนของหม่ามี้มากขึ้น เพราะหม่ามี้กลัวว่า ถ้าหม่ามี้ตัวอ้วนกลมมะหร่าย จะอุ้ม จะพาน้องภีมเที่ยวไม่ไหวอะซิ
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/14Month/14_02.jpg)
วัยขวบ (12 เดือน) ของน้องภีม สร้างความโกลาหลมากขึ้นกว่าเดิมเยอะเลยลูก หม่ามี้ กะปะป๊าต้องไปเรียนหนังสือวันเสาร์ อาทิตย์ น้องภีมก็ต้องไปอยู่กะอากง อาม่า ด้วยความใจดีของอากง จะต้องพาน้องภีมกะอาม่า ไปช็อปปิ้งแทบทุกวัน น้องภีมวัยเริ่มเดินได้ จะช่วยเข็นรถเข็นในห้างทุกคัน ไม่ว่าจะอาม่า หรือคนอื่นที่เดินช็อปกันอยู่ หนูเข็นรถให้เค้าทุกคันเลยลูก แถมเป็นขาประจำร้าน 7-11 อีก หนูเดินทุกซอย หยิบจับของสีสันสวย ๆ ทุกอย่าง วัน ๆ นึง เข้า 7-11 เป็น 10 รอบจนพนักงานในร้านจำน้องภีมได้เลยค้าบ
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/14Month/Anna01.jpg)
มาเรื่องความสามารถของเด็ก 16 เดือน (1.4 ขวบ) ของ น้องภีม กันซะหน่อย (เอาเท่าที่หม่ามี้นึกออกนะลูก)
วิ่งได้เร็วกว่าอาม่า ชอบหนีลงจากรถเข็นแล้ววิ่งหนีให้อาม่าวิ่งไล่จับ
เล่นบอลได้อึดกว่าปะป๊า เป็นนักฟุตบอลตัวจิ๋วของหมู่บ้านเดอะวิลล่าเลยลูก
ท่อง กอ ไก่ ว่า ก๊อก ไก่
ท่อง 1-5 หม่ามี้ 1 , 2 , 3 น้องภีมต่อ จี่, อ้า คือ หนึ่ง สอง สาม ไม่ท่อง จะเอาแต่ จี่ กะ อ้า แค่ 2 ตัว
ชอบดูรถบรรทุก หรือรถเมล์ แล้วชี้นิ้วบอกว่า หญ่าย (แววดีนะลูก ชอบรถเมล์ โตขึ้นทำอาชีพไรเนี่ย)
เมตตาสัตว์ ให้อาหารปลาทุกวัน ไม่ว่าปลาที่บ้านหรือที่ทะเลสาบ ก้มหน้าซะตัวกลม ๆ จะตกลงไปในน้ำอยู่แล้ว (ป้ายติดว่า น้ำลึก 4 เมตร แล้วปลาคราฟแต่ละตัว ใหญ่กว่าน้องภีมตั้งเยอะ ตกลงไปจะเหลืออะไรเนี่ยลูก)
พัดลม สวิตส์ไฟ ทีวี น้องภีมสามารถเปิด-ปิด วันนึงเป็นร้อยรอบได้ ทำเจ๊งให้หมดบ้านเลยลูก จะได้ให้ปะป๊าซื้อใหม่เน้อ..อิอิ
เริ่มจะถีบจักรยาน 3 ล้อได้แล้ว แต่บังคับพวงมาลัยไม่เป็นนะ เลี้ยวไปเลี้ยวมา ไม่ตรงทางซะที
เรียกอาม่าว่า หม่า, เรียกปะป๊าว่า ปะ ป๊า , เรียกอากงว่า กัง , เรียกอี๊ออยว่า ออย , เรียกย่า ปู่ได้หมด ยกเว้น หม่ามี้คนเดียว
. T_T เรียกได้แม้กระทั่ง หมาจร ที่ชื่อ เหมย
ชอบแกล้งหัวเราะ ให้ตาเป็นเส้นตรง (เพื่อนบ้านชอบบอกว่า หนุ่มเกาหลี)
หยอดบล๊อคอันที่เหลี่ยมน้อย ๆ ได้แล้ว (วงกลม กะ สี่เหลี่ยม)
ชอบดูซีดีเพลง ก.ไก่ , ชอบฟังเพลงติ๊งต๊องที่หม่ามี้ร้องให้ฟังก่อนนอน แล้วร้องตามบางคำด้วย (ตกลงจะนอนหรือจะร้องเพลง)
ฯลฯ นึกไม่ออกละ
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/15Month/Maria01.jpg)
ตอนน้องภีม 15 เดือน (หลังตรุษจีน) อากงเป็นไข้ อาม่าก็ไม่สบายเข้าไปนอนเล่นโรงบาล 3 วันน้องภีมก็ติดไข้มา เลยเป็นไข้ครั้งแรก ปะป๊าตกใจ จะพาไปหาหมอตอน 4 ทุ่ม แต่หม่ามี้ว่าไข้ต่ำ ๆ เช็ดตัวก็น่าจะได้นา แค่ 2 วันหนูก็หาย ไม่ต้องหาหมอไรเลย เก่งมาก เก่งกว่าอาม่าอีกเน้อ
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/15Month/Maria02.jpg)
น้องภีมยังต้องใช้บริการ หม่ามี้เอ๋บาร์เบอร์ เหมือนเดิมนะค้าบ เพราะลิงตัวน้อยอยู่ไม่สุกเลย หม่ามี้เอากรรไกรซอยผมหมา มาซอยผมน้องภีม ให้ปะป๊าอุ้มหนู ออกมาก็หล่อไม่เบาเหมือนกันนะลูก
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/15Month/Maria03.jpg)
น้องภีมเริ่มเรียนรู้การที่มีน้องตัวเล็กนอนอยู่ในพุงหม่ามี้แล้ว ใครถามว่าน้องอยู่ไหน น้องภีมจะชี้มาที่พุงหม่ามี้แล้วบอกว่า น้อง มีอยู่คืนนึง ในห้องนอนหนู ปะป๊าเข้ามาถอดเสื้อ น้องภีมเห็นพุงกลม ๆ ของปะป๊าปุ๊บน้องภีมชี้ที่พุงปะป๊าแล้วพูดทันทีว่า น้อง -_- พอหม่ามี้ถามว่ารักน้องไม๊ น้องภีมจะจุ๊บที่พุงหม่ามี้ น้องตัวเล็กออกมาน้องภีมต้องช่วยเลี้ยงน้องนะลูก
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/15Month/Maria04.jpg)
ช่วงนี้น้องภีมจะออเซาะเป็นพิเศษ ถ้าถามว่า รักปะป๊าไม๊ค้าบ น้องภีมจะเดินไปจุ๊บแก้มปะป๊า จุ๊บเสดมีบริการเช็ดน้ำลายที่แก้มให้ด้วย ก่อนขึ้นนอน ก็ต้องหอมปะป๊า กะอาม่า แล้วจะไม่ให้ปะป๊าหลงน้องภีมได้ยังไงล่ะลูก
![](//i27.photobucket.com/albums/c192/ae_ba/15Month/Maria05.jpg)
พอหม่ามี้พุงเริ่มใหญ่ขึ้น หม่ามี้ก็อุ้มน้องภีมไม่ค่อยจะไหวแล้ว เหนื่อยง่าย ลุกยากขึ้น ช่วงนี้ปะป๊าเลยต้องรับภาระเป็นเพื่อนเล่นกะน้องภีมคูณสองแทนหม่ามี้ด้วย น้องภีมเป็นเด็กดี ไม่ค่อยดื้อซักเท่าไหร่ พูดด้วยก็เข้าใจ แต่จะทำตามรึเปล่าก็อีกเรื่องนึงนะ แค่นี้ปะป๊าของหนูก็หลงลูกรักคนนี้ จนไม่ลืมหูลืมตาแล้วค้าบ
ขอพระคุ้มครองให้น้องภีมแข็งแรง เป็นเด็กดี รักนู๋สุดดวงใจนะลูก แก้วตาดวงใจของหม่ามี้ กะปะป๊า