แต่ละชีวิตมีค่ายิ่งนักซึ่งยากที่จะนำเอาสิ่งอื่นใดขึ้นมาพรรณาเปรียบเปรยเทียบเท่าได้ สัตว์โลกทั้งหลายมีความรักตัวกลัวตาย เกลียดความทุกข์รักความสุข ไม่ยอมให้ผู้อื่นใดมารักแกข่มเหง ถ้าแม้นว่าผู้อื่นใดมารักแกข่มเหง มันก็จะต่อสู้อย่างสุดความสามารถทีเดียว อันความสำนึกเช่นนี้นั้นมีอยู่ในสำนึกของสามัญสัตว์ทั่วไป ดังนั้น พระพุทธองค์จึงได้ทรงบัญญัติสิกขาข้อปาณาไว้พื่อคุ้มครองความสวัสดิภาพแห่งชีวิตทั้งมวล จะด้วยตนเองฆ่าก็ดี จะด้วยเสี้ยมสอนให้ผู้อื่นฆ่าก็ดี จะด้วยเห็นดีเห็นชอบในการฆ่าก็ดี ทั้งสามข้อนี้เป็นการกระทำที่ละเมิดผิดต่อพุทธสิกขาบัญญัติ ฉะนั้น ท่านผู้เจริญทั้งหลายควรละเว้นพฤติกรรมเหล่านี้เสียคนเราไม่ควรเทอาหารที่เหลือทิ้ง แล้วจะให้ทำอย่างไรเล่า ? สวรรค์เลยให้หมูรับหน้าที่กินของเหลือ(ผลิตปุ๋ย)เพื่อคนจะได้ไม่บาปในการทิ้งขว้างอาหารที่เหลือแต่คนเดี่ยวนี้คิดว่าหมูเป็นสัตว์ไม่มีคุณค่า ก็เลยเลี้ยงเพื่อฆ่าเป็นอาหาร ทั้งที่ผิดศีลธรรม ด้วยเหตุนี้
กรรมแห่งการฆ่ายิ่งมากขึ้นทุกวันที่เล่ามาทั้งหมดเป็นหน้าที่ และความเป็นมาของสัตว์เลี้ยง อยากให้ผู้คนได้ไตร่ตรองดูให้ดี ๆหลายคนคิดว่า เป็ด ไก่ หมู วัว ควาย ฯลฯ สัตว์เหล่านี้เกิดมาเพื่อเป็นอาหาร พูดตามเหตุผลต้องได้รับโทษสนองเป็นอาหารของคน ทำไมจึงบอกว่าคนฆ่าสัตว์ไม่ได้ ?จะยกตัวอย่างให้เห็น ถ้ามีคนหนึ่งเป็นหนี้เเรา ก็ไม่สามารถฆ่าเขาเพื่อชดใช้หนี้ ควรให้เป็นหน้าที่ของศาล เพื่อชดใช้ให้ตามคำสั่งของศาลสั่งจิตโพธิสัตว์อาศัยเมตตาเห็นใจเขา ไม่อยากให้วิญญาณรับโทษ ก็เหมือนปฏิบัติต่อผู้พิการ ได้แต่บริจาคด้วยใจรักอย่างเดียวในสมัยโบราณวิทยาการไม่ก้าวหน้า สวรรค์เมตตาให้วัว ควาย เป็นสัตว์ช่วยทำไร่ไถ่นา เป็นเพื่อนที่มีคุณที่สุดของมนุษย์ นอกจากนี้ยังให้น้ำนม ช่วยเลี้ยงดูบุตร พอแก่ลงคนก็เนรคุณด้วยการจับไปฆ่ากินเนื้อ ไม่สงสารเขาบ้างหรือ ?มีนักปราชญ์ นักการแพทย์ นักวิทยาศาสตร์ และผู้ที่ทรงคุณวุฒิมากท่านด้วยกันต่างก็ลงความเห็นเป็น
สักขีพะยานว่า พืชผักนั้นเป็นอาหารที่บริบูรณ์ด้วยธาตุบำรุงหล่อเลี้ยงร่างกาย สะอาดบริสุทธิ์ ไม่เป็นภัยต่อร่างกาย มีประโยชน์อย่างเอนกประการ จึงเป็นอาหารที่บำรุงหล่อเลี้ยงชีพมนุษย์ได้เป็นอย่างดี ผู้ที่บริโรคแต่อาหารผักนั้น ก็จะเป็นผู้ที่มีร่างกายและจิตใจสุขสบาย มีอายุมั่นขวัญยืน เนื้อสัตว์เป็นอาหารที่สกปรกแปดเปื้อนน่าพรั่นพรึงหวาดกลัว มิใช่เป็นอาหารที่จำเป็นแก่มนุษย์อย่างแท้จริง ซึ่งอาจจะนำเอาโรคร้ายที่น่ากลัวเข้ามาสู่ผู้บริโภคได้ และทั้งนี้มิได้ทำให้ร่างกายและจิตใจเป็นสุขสบายได้อย่างแท้จริงด้วย ฉะนั้นบรรดาท่านนักปราชญ์จึงได้พากันสนับสนุนแนะนำให้ชาวโลกเราเสพย์พืชผักผลไม้เป็นอาหาร