อาบน้ำ อาบน้ำ .....
เมื่อวาน เต้าหู้-ถั่วเหลืองได้ฤกษ์ที่จะไปว่ายน้ำซักที หลังจากที่ผลัดแล้วผลัดอีก มาเป็นเดือน ตัวก็เหม็นเน่า ....... เต้าหู้ เดี๋ยวนี้มันอ้วนมาก จนน่ากลัว เพราะไม่ได้ออกกำลังกายเลย เมื่อก่อน การกระโดดขึ้นหลังรถแล้วไปเที่ยว ไม่ใช่เรื่องลำบากของมันเลย แต่เดี๋ยวนี้ อึ้บบบบ พยายามครั้งที่สอง ช่วยหู้ด้วยยยย .......เต้าหู้ : ยอม ไม่ไปก้อด้ายยย ถั่วเหลือง : รีบๆขึ้นมาซักทีซี่ ตัวร้อนเหนอะหนะแล้วเนี่ย ....กว่าจะหลอกล่อมันขึ้นรถได้ ต้องขับรถออกจากบ้าน แล้วให้มันมีพื้นที่ Take off พอที่จะกระโดดขึ้นรถ 555 เต้าหู้ : อูยยย เกือบไม่ได้ไป .....ถั่วเหลือง : ปั๋วกรู........เราพาเจ้าสองตัวนี้ไปที่ร้านประจำ ไมล์ไฮล์ แถวๆเรียบทางด่วนรามอินทรา ตรงข้ามโลตัส เลียบทางด่วน ทีแรก ก็กะจะถ่ายรูปร้านซะหน่อย แต่พอดีเห็นป้ายว่า "ขอความกรุณาอย่าถ่ายรูปร้าน โดยมิได้รับอนุญาต" ประมาณนี้ เราก็เลยถ่ายแต่หมาแล้วกัน ไปถึงก็เจอเจ้าหมาน้อย 1 ตัวกับ พี่เบิ้มโกลเด้น 1 ตัว มาว่ายอยู่ก่อนเต้าหู้กะถั่วเหลือง ซักพัก ก็ได้เวลาเจ้าสองหน่อ ลงสระแล้ว เต้าหู้ ปรกติเราจะเรียกมันว่า ไอ้หู้ ไอ้อ้วน ไอ้โข่งโหย่ง.... โข่งโหย่ง เป็นภาษาที่ไม่มีที่มาที่ไป เพราะมันชอบทำตัวอืดๆ เดินโหย่งๆ เหยาะๆ ช้าๆ เนิบๆ ส่วนถั่วเหลือง เราเรียกมันว่า อีเป๋อเล๋อ เพราะมันชอบทำตัวกระโตกกระตาก ยิ่งกว่า ลูกสาวกำนันเต้าหู้ อยู่ในบ้าน มันเรียบร้อยยิ่งกว่าผ้าพับไว้ คือจะไม่เห็นมันหรอก ว่ามันวิ่งไล่หนู ไล่กระรอก วิ่งเล่น ที่จะเห็นก็คือ กิน .... นอน ..... เดินไปหาที่นอนใหม่ .... แล้วก็นอน ..... เรียกมันทีไร ตัวที่โผล่หัวออกมาก่อน ไม่พ้น อีเป๋อเล๋อทุกที ส่วนถั่วเหลืองเหรอ ในบ้าน ข้าคือผู้ยิ่งใหญ่ ทำอะไรได้หมด ฉับไว เก่งกว่าไอ้โข่งโหย่งทุกเรื่อง อิอิ ....เรื่องคาบลูกบอล ขอให้บอก ไม่มีซักครั้งที่ถั่วเหลืองจะแพ้ หรือเล่นซ่อนหา ถั่วเหลืองชนะก่อนประจำ แม้จะปล่อยให้ไอ้โข่งโหย่ง มันไปหาก่อนก็ตาม ...พอออกนอกบ้าน มันกลับตารปัตร กันหมด เต้าหู้ จากที่มันอืดๆ ในบ้าน พอออกนอกบ้านแค่นั้นแหละ ไม่รู้มันเอาเรี่ยวแรงจากไหนมา ร่าเริง วิ่ง เล่น ไม่กลัวใครซักคน ซักตัว ทักทายเค้าไปทั่ว เวลาว่ายน้ำที ว่ายวนยังกะปลามังกรในตู้เลี้ยงปลา ใครขวางมันก็ไม่สน ชนไปทั่ว.... ส่วนถั่วเหลือง กลายเป็นพวก ไฮเปอร์ ขี้กลัวซะงั้น กลัวไปหมด ถ้าในสระมีหมาตัวอื่นที่ไม่ใช่เต้าหู้ มันจะไม่ยอมลงเล่นเลย กลัวตลอด ... ขึ้นสระอีกแล้ว ...ก็มันกลัวนี่นา .... ส่วนไอ้โข่งโหย่งเหรอ ไล่งับลูกเทนนิสในน้ำอย่างเดียว คาบไปคาบมา ยังไม่พอ พยายามคาบสองลูกอีก ส่วนถั่วเหลืองเหรอ ..... อยู่บนฝั่งแล้ว มีหนุ่มๆ คอยขัดสีฉวีวรรณให้ตั้งสองคนถั่วเหลือง : มันจึ๊กกะดึ๋ยน๊าาเบาๆ ...หลังจากนั้นก็ไปอาบน้ำ แล้วก็ทำตัวให้แห้ง ส่วนคุณเจ้าของก็เสียตังค์ แถมยังต้องจ่ายค่าหมักน้ำยาฆ่าเห็บอีกตะหาก ....ใครสนใจ พาเจ้าแสนรักที่บ้านไปว่ายน้ำก็เชิญนะครับ ที่ไมล์ไฮ ถนนเลียบทางด่วน คุณโจ้ เจ้าของเค้าใจดี เปิดร้านมาสามปีแล้ว
นิก็มีหมา 2 ตัวเหมือนกัน แต่ดื้อมากเลยค๊ะ