บรรยายสรรพคุณหรือ มันเศร้านะ


น้องหนูเป็นสาวใหญ่ที่ชมชอบศิลปะบนตัวอักษรเป็นอย่างยิ่ง อื้มมมมมม.....มันจะมีความสุขขนาดไหนนะ ที่มีหนุ่มน้อยมาคอยอ่านหนังสือให้ฟัง.......


...
...
หนุ่มน้อยก็โตขึ้นทุกวัน ทุกวัน
...
..
..
ไม่ได้ ไม่ได้ ...
...
...
ความลับที่เปิดเผยไม่ได้...
...
...
โอ้ว ....มองสายตาที่เธอมองมาที่ชั้นซิ
...
...
เชิดหน้าเข้าไว้ ...



...ตรูเป็นบ้าอะไรของตรูเนี่ย เค้าให้มาบรรยายสรรพคุณนี่นา ขอโต๊ดคร๊าบ ลืมตัว

อืมม์..เรื่องนี้ทำเราเสียน้ำตาค่ะ แม้ตอนอ่านแรกๆ จะไม่เข้าใจว่า ทำไมๆๆๆ และทำไม


แต่พออ่านจนจบนี่ สะอึกสะอื้นราวกับคนเป็นบ้า เหอๆ

เศร้าขนาดนั้นเลยเหรอ

ชอบครับ
เศร้าเหมือนกัน....

เด๋วขออนุญาตส่ง blog นี้
ให้พี่ที่เป็นผู้แปลอ่านนะครับ

เผื่อพี่เค้าสะดวกอาจมาร่วมคุยทาง blog ด้วย

ไม่เคยอ่านเลยครับ
แต่ภาพปก สวยมากเลยครับ ชอบอะมันสือถึงความเศร้าได้มากเลย อย่างที่ใครๆ ได้เม้มไว้ ว่ามันเศร้าน่ะ คงอย่างนั้นสินะ

พยายามจะอัพเรื่องนี้ขึ้นบล็อกหลายรอบ
แต่มันเขียนอะไรไม่ออก