วาดดาว วาดฝัน ร้อยพันเรื่องราว
Group Blog
 
All blogs
 

ได้รำลึก...สัญญา สงคราม ความรัก ความตาย


เอ่ยถึงละครเพลงงดงามที่สุดในความทรงจำก็ตอบได้ทันทีว่าคือ..คู่กรรม เดอะ มิวสิคัล บล็อควาดดาวมีขึ้นมาก็เพราะละครเวทีเรื่องนี้ ผ่านมาหลายปีภาพต่างๆ ก็เลือนไปบ้างตามกาล แต่จู่ๆ ดรีมบ็อกซ์ก็มีไอเดียจะฉายภาพละครเวทีคู่กรรมซึ่งบันทึกไว้ตั้งแต่คราวแรกๆ เมื่อจัดแสดง ณ โรงละครกรุงเทพ ปัจจุบันคือ M theatre ผ่านจอด้วยระบบ DVD

แฟนละครคู่กรรมดูเหมือนจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาทีเดียว แม้ไม่ได้ชมการแสดงจริงบนเวที ก็ยังตื่นเต้น วาดหวัง ว่าจะได้ไปสัมผัสบรรยากาศความรักระหว่างรบริมคลองบางกอกน้อยอีกครา



แม้สถานที่ BlueBox Theatre จะเล็กกว่าภายในโรงละครมาก แต่ทุกคนที่มาก็ดูมีความสุข บางคนยังไม่เคยได้ดูการแสดงนี้สักครั้ง เคยแต่ได้ยินคำล่ำลือเล่าขาน หรือได้ฟัง CD บันทึกการแสดงสดจนเกือบจะร้องได้ทุกเพลง

ภาพบนจออาจจะต่างจากภาพจากสายตาของเรา แต่ความรู้สึกที่มีต่อทุกความเคลื่อนไหวของตัวละครไม่ได้ต่างกันเลย บางภาพซูมใบหน้าและอารมณ์ของอังศุมาลิน โกโบริ วนัส และคนอื่น อย่างที่เราไม่เห็นจากการชมจากที่นั่งคนดู ทำให้รู้สึกร่วมไปกับตัวละครยิ่งขึ้น ทั้งรัก โกรธ เศร้า ยอมจำนน และ สูญเสีย ได้เห็นเซกิร้องไห้จนขี้มูกไหล ทั้งขำและสงสารโกโบริ เนื่องจากเป็นบันทึกการแสดงตั้งแต่เซกิไม่สันทัดภาษาไทย การออกเสียงฟังออกว่าพูดไปตามภาษาคาราโอเกะ แต่จังหวะดีมากเพราะได้รับการฝึกสอนมาอย่างเข้มงวด

น่าเสียดายที่ไม่ใช่บันทึกการแสดงครั้งล่าสุดเมื่อปี 2550 เพราะนอกจากเซกิ โอเซกิ จะเข้าใจภาษาไทยได้ดีขึ้นมากจนออกเสียงได้ชัดเจน แอบมีควบกล่ำเสียด้วยซ้ำ ยังมีเพลงเสียงดนตรีที่เซกิร้องเป็นภาษาญี่ปุ่นใส่เพิ่มเข้ามา



โกโบริได้บอกเล่าถึงอ้างว้าง โหยหาความรักจากครอบครัว ในดินแดนแสนไกล ไม่รู้ว่าจะได้กลับบ้านหรือทิ้งร่างไว้ในต่างแดน

แต่การแสดงในฉบับนี้ฉากงดงามสมบูรณ์กว่าครั้งล่าสุดมาก ก็เป็นที่ทราบดีว่าเกิดจากข้อจำกัดของขนาดสถานที่ แต่การแก้ปัญหาเรื่องนี้ของดรีมบ็อกซ์ก็ไม่ทำให้อรรถรสของละครลดลงจนต้องตำหนิ เพราะละครเพลงที่ดีเกิดจากบทที่ดี ถ้อยคำร้องและดนตรีไพเราะ ที่สุดคือผู้กำกับการแสดงเต็มไปด้วยพลังความใส่ใจในทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้นต้องผ่านสายตาและจินตนาการของผู้ชม



อย่างที่เคยเขียนไว้ใน Blog เก่าว่ายังหวังว่าจะได้กลับไปชม..คู่กรรม The Musical อีก การได้ชมบนจอถือว่าช่วยให้หายคิดถึงไปได้บ้างสำหรับคนที่เคยดูมาแล้วหลายต่อหลายรอบ ส่วนคนที่ยังไม่เคยได้ชมก็เป็นการจุดประกายการรอคอยให้สว่างขึ้น หวังจะได้เห็นโกโบริชาวญี่ปุ่นแท้ อังศุมาลินเสียงไพเราะราวเสียงสวรรค์ อยากติดตามความรักอันงดงามแม้รู้จุดหมายแสนเศร้าสร้อยอยู่แล้ว มนุษย์เราก็แปลกเรื่องราวที่สะเทือนใจมักจะจำติดใจกันเนิ่นนาน และยังเต็มใจจะนั่งร้องไห้ไปกับเรื่องราวเหล่านั้นครั้งแล้วครั้งเล่า

สุดท้ายคงต้องขอบคุณทีมงานดรีมบ็อกซ์ ที่สร้างละครเวทีดีๆ ด้วยหัวใจ ให้เราได้ชมสมกับความคาดหวังเสมอ ขอบคุณเหลือเกิน..เมื่อไม่พร้อมรีสเตจก็ยังมี..พ่อดอกมะลิ มาให้กรี๊ดอีกสักครั้ง







 

Create Date : 19 กันยายน 2553    
Last Update : 19 กันยายน 2553 23:39:21 น.
Counter : 1464 Pageviews.  


วาดดาว
Location :
สระบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชอบอ่าน เลยชอบเขียน
เขียนหมดทั้งนิยาย เรื่องสั้น (ถึงจะไม่ค่อยได้เรื่อง)
เขียนแม้กระทั่งบทละคร (แต่เก็บไว้อ่านเองซะมาก)
แต่ก็ยังฝัน
สักวันต้องมีหนังสือเป็นของตัวเองสักเล่ม (มีตอนยังมะตายนะ) ในนามปากกา.. รดา
(แต่ถูกคนอื่นนำไปใช้เสียแล้ว เศร้านิดๆ คงต้องหานามปากกาใหม่)

รักการดูละครเวที มาหลายปี วิจารณ์ไม่เป็น ใช้ใจวัดเท่านั้น
ไม่ว่าเรื่องไหนๆ ก็ไม่ประทับใจเท่าละครเพลง..คู่กรรม ก็เลยหลงรัก.. โกโบริ-เซกิ ตามอังศุมาลิน ไปซะแล้ว

****
Friends' blogs
[Add วาดดาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.