|
|
เศรษฐศาสตร์และการเงินข้างเสา ตอนที่ 3 ตุ่มก้นรั่ว
เดิมที ผมวางแผนว่าจะเขียนเรื่องกระแสเงินสดจากการจัดหาเงิน ซึ่งเป็นตอนที่ 3 เกี่ยวกับกระแสเงินสด แต่เมื่อมาย้อนดูแล้ว รู้สึกว่าเรื่องราว 2 ตอนที่ผ่านมาค่อนข้างจะหนักไปบ้าง ตอนนี้ จึงขอคั่นจังหวะด้วยเรื่องสบายๆ และชวนเชิญให้ท่าน Blogger มาแสดงความคิดเห็นสักเล็กน้อย
ในตอนที่ 1 ผมได้เล่าเรื่องเพื่อนพนักงานที่มีปัญหาหนี้สิน เป็นกรณีศึกษาเรื่องกระแสเงินสด และทิ้งท้ายด้วยคำแนะนำที่ว่า อันดับแรก เขาควรจะตรวจสอบกระแสเงินสดจากการทำมาหาได้ของตัวเองว่าเป็นอย่างไร ถ้าติดลบ ต้องหาวิธีเพิ่มรายได้หรือลดค่าใช้จ่ายเสียก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็น
ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องง่าย แต่บางที มันก็ยากเหมือนกัน
ในวิชาเศรษฐศาสตร์ ได้ตั้งสมมุติฐานว่ามนุษย์คิดด้วยเหตุด้วยผล เวลาที่คิดจะใช้จ่ายอะไร ก็ประเมินว่า ใช้จ่ายอย่างไรให้ได้ความพอใจสูงสุด โดยคำนึงถึงงบประมาณที่ตัวเองมีอยู่ ถ้าคนเราเป็นอย่างนี้จริงๆ ก็ไม่น่าจะมีปัญหา เวลาที่เรามีเงินหรืองบประมาณจำกัด เราก็น่าจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้จ่ายของเราตามงบประมาณที่มีอยู่ จริงไหมครับ แต่ในความจริง ทำไมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้จ่ายมันช่างยากเหลือเกิน
กิเลสยังไงครับ ที่ทำให้มันยาก เวลาที่เรามีกิเลสอยากได้ขึ้นมา อะไรๆ มันก็จะดูเป็นค่าใช้จ่ายที่จำเป็นไปหมด
เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงเรื่องที่พี่คนหนึ่งเคยสอนผมเมื่อผมเริ่มทำงานใหม่ๆ ว่า ทำงานเก็บเงิน ก็เหมือนตักน้ำใส่ตุ่ม การทำงานหาเงินก็เหมือนตักน้ำใส่ตุ่ม ยิ่งตักมาก ก็จะได้น้ำเก็บไว้ในตุ่มมาก แต่ถ้าตุ่มก้นรั่วเสียแล้วล่ะก็ ไม่ว่าจะตักน้ำเข้าตุ่มมากเท่าไหร่ น้ำก็จะไหลออกหมด เหมือนการควบคุมค่าใช้จ่าย ถ้าใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายแล้ว ไม่ว่าจะหาเงินมาเท่าไหร่ ก็จะใช้จนหมด
กิเลสทำให้ก้นตุ่มรั่ว แล้วตุ่มของคุณเป็นอย่างไรบ้างครับ
| Create Date : 15 กันยายน 2550 |
| Last Update : 15 กันยายน 2550 22:57:21 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 426 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ryuzaki  วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:8:42:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
