แวะมาเติมกำลังใจให้ค่ะ เพียงหันมองรอบกายและเสพความสุขจากรอยยิ้มของลูก ปลื้มใจกับความรัก ความปรารถนาดีที่สามีมีให้ อาจจะทำให้รู้สึกดีขึ้นนะคะ

รู้สึกเหงาได้ค่ะ..แต่พยายามอย่าทำใจหดหู่เลยน่ะค่ะ...

ค่อยๆ นึกถึงวันที่จะได้คอยดู..ความน่ารักของลูกๆ...

บางทีเราก็ต้องหยุดความคิดกังวลในเหตุที่ยังไม่เกิด

เพราะมันอาจทำให้เราหมดความสุขไปน่ะค่ะ...

ใจเย็นๆ ไว้ค่ะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...

พยายามนึกถึงความน่ารักของลูก
คงพอจะทำให้ดีขึ้นบ้างนะคะ

สู้ ๆ ค่ะ

อยากบอกว่า เราเองก็เคยรู้สึกอย่างนี้ จากสาวออฟฟิศชีวิตอิสระ เพื่อนฝูงรอบเอว พอแต่งงานตอนอายุ 25 ก็ต้องติดตามสามี กลายเป็นคุณนายฝรั่ง สามีเลี้ยง อยากได้อะไรก็ได้ พอมีลูกก็อยู่บ้านเลี้ยงลูก เลี้ยงคนเดียวไม่มีพี่เลี้ยง สามีเราทำงานต่างประเทศต้องเดินทางตลอด ชีวิตเวียนวนเป็นวงกลม เห็นเพื่อนๆ ที่ยังเป็นสาวโสดมีชีวิตอิสระเสรี หน้าที่การงานเจริญก้าวหน้าก็นึกอิจฉา นี่ฉันกำลังทำไรอยู่นะนี่..

เขาถึงว่า ชีวิตคนเราพอไม่มีก็ทุกข์ เพราะอยากที่จะมี แต่พอมีแล้ว ก็ยังทุกข์อีก เพราะมันเหลือเฟือเกินไป

การเป็นแม่ เป็นเมียที่ดี มันเป็นงานเหมือนกัน และเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ซะด้วยนะ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้ดี สิ่งที่ผ่านมาให้เก็บไว้เป็นความทรงจำ ให้มองถึงปัจจุบันและอนาคตเอาไว้มากๆ เบื่อได้ แต่ต้องรีบหายเบื่อไวๆ

ตอนนี้ลูกชายเราก็เพิ่งเข้า Pre School เราอาจดีกว่าคุณตรงที่เราอยู่เมืองไทย แต่ก็อีกแหละ แต่ก่อนเราอยู่กรุงเทพฯ พอแต่งงานก็ย้ายมาอยู่ที่เชียงใหม่เพราะสามีอยากมาอยู่ที่นี่ มาอยู่แรกๆ เพื่อนสักคนก็ไม่มี เห็นไม๊...ใช่ว่าคุณคนเดียวที่เป็นแบบนี้ซะหน่อย

วิธีแก้เบื่อของเราคือ หาอะไรทำ เพราะว่างมากไปก็ฟุ้งซ่าน ที่ทำอยู่ตอนนี้คือ ขายของตกแต่งบ้านทาง Internet กับเรียนเสริมคอมพิวเตอร์ ยุ่งมากมายแต่รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าและมีความสุขขึ้น

ส่วนคุณ...หายเบื่อไวๆ นะค่ะ จะเป็นกำลังใจให้

คนเราส่วนมากมักจะไม่ค่อยพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่
แต่จริง ๆ แล้วการยอมรับสิ่งที่เป็นและทำตรงนั้นให้ดีที่สุดน่าจะเป็นทางเลือกอีกทางที่ทำได้ค่ะ เราจะได้ไม่นึกย้อนกลับมาคิดว่าเราไม่น่าเครียด ไม่น่าเบื่อเลย เฮ้อ....
ช่วงนี้คงเพราะฮอร์โมนค่ะทำให้รู้สึกแบบนี้ แต่เรารู้เท่าทันอารมณ์แล้วจัดการกับอารมณ์ของเราแล้วทำให้มีความสุขดีกว่าค่ะ ดีทั้งกับตัวเราเอง ลูกในท้อง และคนรอบข้างที่เรารักเค้า และรักเราค่ะ

ที่จริง....มิกล้าบังอาจจะพูดแบบนี้ค่ะ แต่ตัวเองเคยมีความรู้สึกแบบนี้ เคยทำงานก้อยากจะอยู่บ้านเฉย ๆ อยู่กับครอบครัว พอมีลูกลาคลอด 3 เดือน เหนื่อย ก้อยากจะไปทำงานเจอเพื่อน ตอนนี้กลับมาทำงานแล้ว อยากจะไปอยู่กับลูก 5555555555555

กำลังจะมีชีวิตแบบนี้คะ อ่านแล้ว เข้าใจเลยอะ

กำลังจะเข้ามายินดีกับน้องของนาโอมิ

แต่ได้อ่านแล้ว คงต้องเปลี่ยนเป็นให้กำลังใจแทน

อรเข้าใจค่ะ เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน

ถึงตอนนี้ก็ยังแอบเป็นอยู่บ้าง...เป็นพักๆ

จากผู้หญิงทำงาน มีชีวิตอิสระ

วันนึงต้องออกจากงานมาดูแลลูกและสามี

ความสะดวกสบายทางกายก็ไม่อาจเติมเต็มได้

ยิ่งเก๋อยู่ต่างบ้านต่างเมือง ความเหงาคงเท่าทวีคูณ

อรเป็นกำลังใจให้น๊า...สู้ สู้

ได พี่โคตรเท่ห์เลย ชื่นชมชื่นชม จากจัย
ตัวตนจริงจริง เท่เท่ ปลื้มปลื้ม

วันนี้เป้นยังไงบ้างคะ รู้สึกดีขึ้นรึยังเอ่ย พี่ว่าน่าจะเป็นเพราะระดับฮอร์โมนเปลี่ยนแปลงในช่วงตั้งครรภ์ รวมทั้งความเหงา เลยทำให้รู้สึกดาวน์มากกว่าปกติ พี่ตามมา cheer up อีกรอบค่ะ ว่างๆแวะไปเดินเล่นที่บล็อคพี่ได้ทุกเวลานะคะ พี่ชื่อปุ้มค่ะ

หวัดดีค่ะน้องเก๋

ดีใจจังเลยค่ะที่ทราบว่าน้องเก๋รู้สึกดีขึ้น ทุกความรู้สึก สามารถส่งผ่านไปถึงลูกได้นะคะ เพราะฉะนั้นถ้าคุณแม่มีความสุข ลูกก็มีความสุขด้วยจ๊ะ ก้าวต่อไปเพื่อเค้าทั้งสองคนนะคะ รวมคุณสามีด้วยก็เป็นสามคน และที่ขาดไม่ได้เลยคือรวมตัวน้องเก๋ด้วยก็จะเป็นสี่คน ถ้าเรามีความสุข อีกสามคนจะสุขตามเราไปด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อกพันปี ที่ไม่ได้อัพชาติกว่าแล้วของเรานะค่ะ มีอะไรก็แวะมาคุยได้ค่ะ ตอนนี้ก็คิดๆ อยากมีน้องอีกคนเหมือนกันอยากเลี้ยงทีเดียวเลย เพราะตอนนี้อเล็กซ์ก็ 2 ขวบ 7 เดือนแล้วล่ะค่ะ น้องนาโอมิน่ารักจัง ท่าทางฉลาดและแสนซนนะนี่ คงเหมือนอเล็กซ์ขานั้นซนมาก..กกกกก รักษาสุขภาพทั้งกายและใจนะค่ะ แล้วว่างๆ จะแวะมาเยี่ยมค่ะ

อาจเป็นช่วงอารมณ์กำลังเปลี่ยนแปลงหรือเปล่าคะ
ก็เลยรู้สึกเหงาๆ เศร้าๆ

แต่ต่อไปต้องเลี้ยงตัวน้อยอีกคน
คงจะไม่เหงาแล้วค่ะ
เหมือนมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนไงคะ

มือไวใจเร็วไปหน่อยค่ะ

ลืมยินดีด้วยเลย

ยินดีกับชีวิตน้อยๆ ด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะ

น้องเมเปิ้ลแอบแวะมาส่งให้กำลังใจค่ะ

เป็นอารมณ์ ที่เพิ่งกลับจากบ้านหรือเปล่าจ๊ะ

ยินดีด้วยที่จะมีน้องอีกคนเน้ รักษษสุขภาพด้วยน๊า

ไม่ได้มาเยี่ยมตั้งนานเลยคะ อยากจะยินดีกับพีแต่ก็เข้าใจอารมณ์ที่ว่า เข้าใจลึกซึ้งเลยล่ะคะ เพราะเเอมก็เเทบจะทะเลาะกันกับเเฟน เพราะสุดเเสนจะเบื่อทีีต้องทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้ลูก จนไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลยนี่เเหละ

ยังไงก็รักษาสุขภาพร่างกายกับสุขภาพจิตเพื่อน้องน่ารักๆที่กำลังจะมาเป็นเพื่อนนาโอมิ พี่โชคดีกว่าคุณเเม่หลายๆคนน้า

แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอบคุณมากมายที่สนใจสินค้าของสกุลลันนะค่ะ ไม่ใช่ว่าไม่อยากขายนะ โปรเจคนี้ทำให้สกุลลันน้ำลายไหลอาบคอเลยค่ะ แหะ แหะ...

แต่อยากแนะนำว่าถ้าอยากขายจริงๆ ขอให้เริ่มกับสิ่งที่ใกล้ตัวดีกว่าค่ะ ไม่ต้องขายฝรั่งหรอกค่ะ ขายคนไทยนี่แหละง่ายกว่าอีก อย่างที่ฝรั่งเศสขึ้นชื่อเรื่องน้ำหอม เครื่องสำอางค์ รับหิ้วอย่างเดียว ไม่ต้องมีสต็อคอีกตะหากค่ะ ส่งลิงค์ให้ดูตัวอย่าง คนไทยที่อยู่ต่างประเทศแล้วเขารับหิ้ว รับซื้อของแล้วส่งมาขายที่เมืองไทยนะค่ะ //www.room315.com คนนี้อยู่ที่อเมริกาค่ะ ขายเสื้อผ้ามานานแล้ว อีกเวบค่ะ //www.mydreamclosetshop.com คนนี้อยู่ที่สวีเดนค่ะ ขายเสื้อผ้าแบรนด์ของที่สวีเดน ลองเข้าไปศึกษาดูก่อนนะค่ะ ถ้าต้องการคำแนะนำเพิ่มเติมยินดีเสมอค่ะ แต่ก่อนเคยทำงานเป็นเลขา นายเป็นคนฝรั่งเศสใจดีมาก..กกกกก ยังคิดถึงอยู่ทุกวันนี้ ถ้าไม่ต้องย้ายมาเชียงใหม่ คงอยู่ชงชาให้เธอกินอยู่ทุกวันนี้แหละค่ะ กะจะเกาะไม่ปล่อยเลยแหละ แต่สกุลลันพูดฝรั่งเศสไม่ได้นะค่ะ พูดอังกฤษได้อย่างเดียวค่ะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ

แม่สามีส่งรูปหิมะตกที่บ้านมาให้ดู ชั้นน่ะนึกถึงหล่อนเลย หนาวๆ อย่างนี้ ระวังตัวนะเพื่อน เมื่อคืนฝันว่าหล่อนมาหาด้วย คิดถึงกันล่ะสิ คิดถึงเหมือนกันนะ
ที่นี่ไม่หนาวมาก แค่10 องศาเอง พอทนน่ะ ยังงัยก็รักษาสุขภาพนะจ๊ะ คนท้องคนไส้
bonne fete

สวัสดีปีใหม่นะคะ

สวัสดีจ้าหนุเก๋ ยังจำคุณปร้าได้รึเปล่า นานมากแล้วเนอะที่ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมวันนี้เข้ามาอ่าน บล็อคแล้วเห็นใจนะคะ แต่ว่าในมุมของป้า หนูเก๋ค่อนข้างโชคดีนะคะ ขอแค่คิดบวกไว้ค่ะ โบร๊าณโบราณ เคยบอกว่า อยู่สูงให้นอนคว่ำ อยู่ต่ำให้นอนหงาย สำหรับหนูเก่คงต้องนอนคว่ำบ้างแล้วล่ะค่ะ (ขออนุญาติพล่ามนะคะ555)จะได้มองเห็นคนที่เค้าแย่กว่าเราเนอะ ป้าเองอยากเป็นอย่างหนูมั่งจัง ไม่ต้องทำงาน เลี้ยงลูกเป็นแม่บ้านอย่างเดียว555 ทุกวันนี้ เหนื่อยเบื่อขนาดไหนก็ต้องทำงาน ไม่งั้นไม่มีกิน555 เรื่องสามีเอาใจ มิเคยค่ะ วัน สำคัญไม่สำคัญไม่เคยมีรางว้ลให้555 ตั้งแต่แต่งมากลับบ้าน 2-3 ทุ่มทุกวัน ตอนท้องพี่แกก็ สังสรรค์ทุุกวันกลับบ้าน ตี 4 ตี 5

ป้าก็มีวิธีคิดบวกบ้าบอไปเรื่อย ตั้งแต่เค้าไปสังสรรค์ ก็น่าสงสารเนอะ คนเราไปทุกวันมันก็คงมีบางวันไม่อยากไป แต่เพื่อนก็มาชวน จำเป็นต้องไปนั่ง อดหลับอดนอน อยากกลับมานอนที่นอนนุ่มๆที่บ้านก็ไม่ได้ เพราะเพื่อนยังไม่กลับ555 ส่วนเรา ดีเจงๆๆ ไม่มีใครแย่งดูทีวี ไม่ต้องทำกับข้าวให้เค้ากิน นอนหลับสบาย 555

ส่วนของขวัญอะไร ไม่ให้ก็มิเป็นไรเราก็จะได้ไม่ต้องหาให้เค้าเหมือนกัน5555 เงินไม่ให้ช้านเหรอ เอ๊า แกซื้อบ้าน ซื้อรถ ส่งลูกเรียน (แกรับเละ) แถมบางครั้งมีหลอกล่อให้ซื้อที่ดินอีกด้วย5555 ส่วนของช้าน ซื้ออาหารแล้วก็เก็บไวแต่งตัว 3 คนแม่ลูก ที่เหลือก็ออนทัวร์ เป็นกำไรชีวิต555555

สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจนะหนู ขอให้หนุมีความสุขกับทุกวันนะคะ น้องโอนามิน่ารักเหมือนเดิม จ้า

ความรู้สึกเดียวกับเราตอนนี้เลย ลูกเพิ่งจะขวบครึ่งเอง แถมกำลังสร้างบ้าน สงสารทั้งลูกคนแรกที่ยังไม่หย่านม และสงสารสามีที่ต้องทำงานเหนื่อย แต่ก็จะสู้เพื่อลูก สู้ ๆ เหมือนกันนะ