Close ur eyes..., Relax ur body and stop breathing as long as U can. Now breath... I miss u as much as u missed the air.

วันหยุด กะการไปเที่ยว

16 ธ.ค. วันอาทิตย์

ทุกคนได้หยุดแหละ ก็คิดกันว่าจะไปเดินเล่นดูรอบๆ ที่อยู่
เดินๆไปดู ระหว่างเดินก็ถ่ายรูปกันเยอะแยะมาก บ้านแถวนี้มันสวยอ่ะ บางอันเหมือนบ้านขนมหวานเลย ชอบ >v<


แต่งตัวกันแบบฮาราจุกุ เด่นสุดๆ อะ อายเหมือนกัน คราวหน้าจะแต่งตัวน้อยกว่านี้แล้ว -*-

คนแถวนี้แต่งตัวกันซัมเมอร์มากอะ แต่พวกเรายังหนาวอยู่เลย... คิดแล้วก็ขำเนอะ
แถวนี้ก็มีหลายอย่างนะ มี China Buffet / ร้านซักรีด
แล้วก็มี Family Dollar ที่โอเคมากๆ ของกินถูกมากเลย ถูกยิ่งกว่า Wallmart อีกอ่ะ ขายทุกสิ่ง
ขนมถูกและน่ากินมากกกกกก


อันนี้ถ่ายแถว Family Dollar

ก็ไปโทรศัพท์

ถ่ายรูปกะรถเข็นซุปเปอร์ สีแดงอ่ะ สวยๆ

จากนั้นก็เดินๆ ไปที่ทำงานเพราะกะจะไปหา 2nd Job แถวนั้น ก็เอาใบสมัครมา
แล้วก็ไปโทรหาโฮเซ่ที่ปั๊ม แต่มันไม่ติดอะ .. โทรหาฮาลีน่าก็ไม่ติด
จะถามเรื่องอัพเดต sevis เพื่อเอา social security number และถามว่าเมื่อไรจะพาไปซื้อจักรยาน ซื้อมือถือไรงี้

ก็โทรไม่ติดอีกเลยฝากข้อความไว้

ตอนที่โทรศัพท์อยู่ที่ปั๊มก็มีคนเดินเข้ามาบอกว่าเราหลงทางเปล่า เห็นเดินไปเดินมา
เป็นคนหน้าตาออกเสปนๆ ตัวใหญ่มากก (แต่ก็ใหญ่เหมือนทุกคนที่นี่อะนะ) มาคุยๆ
เราก็ถามทางว่าจะไป lowe ซื้อมือถือและจักรยานอะ

พวกเราดูงงๆ มากมายและคุยกันเองแบบสับสนอะ เค้าก็บอกให้ขึ้นรถจะพาไป
ขึ้นไปนี่เจอพี่ดำอีกสองคน มืดมาเรยอ่ะ -*-

ไปๆมาๆ เลยรู้ว่าเค้าเป็น House Rep. แถวนี้ คล้ายๆ นายอำเภอไรงี้อ่ะ บอกว่ารับผิดชอบเขตนี้(ตอนหลังเพิ่งมารู้ว่าเป็น สส.)
แล้วลุงก็ชี้ป้ายทะเบียนรถให้ดูว่าเป็นคนของรัฐจริงๆนะ ไรงี้
เค้าก็พาไปตัวเมืองนิวออร์ลีนส์ที่พวกเรายังไม่เคยได้ไปเลยอะ


ในเมืองจ่ะ มีบ้านแบบนี้เยอะมากๆ ดูฮิปๆ ดี
ดูมีสีสัน ดูเก่าๆ สวยอะ...


ร้านอาหารญี่ปุ่นที่ต้องมาให้ได้


รถรางในเมือง ให้นั่งฟรีด้วย ดีมากๆ

ฮาลีน่าคงไม่พาเราไปแบบนี้แน่ๆ
ป้ารับเด็กไทยทั้งวี่วัน แบบหลายร้อยคน ไม่ค่อยจะว่าง

ลุงก็พาไปงานปาร์ตี้แบบแจ๊ซอ่ะ สวยมากๆๆ
ได้อารมณ์นิวออร์ลีนส์ของแท้เลย
พาไปเจอคุณป้าคนนึงด้วย เค้าก็แนะนำตัวและให้เบออะไรมาหมดเลย ว่ามีอะไรก็โทรมาให้ช่วยได้นะไรงี้

นายอำเภอก็พาไปที่วีไอพีอะ แบบอยู่ชั้นลอย มองลงมาเห็นเวทีมีวงดนตรีแจ๊ซด้วยอะ
แล้วก็มีคนเต้นรำกัน คือมันสวยมาก >_<


ถ่ายจากที่นั่งชั้นลอย


พอเสร็จเค้าก็พาไป Walmart เพื่อซื้อจักรยาน
ตอนไปซื้อของเราก็เล่าให้เค้าฟังหมดเลยเรื่องโฮเซ่ไม่มารับ แล้วแพรเดินกลับบ้านไรงี้
เค้าก็ดูอึ้งไปเลยอ่ะ
เราไปดูจักรยานแล้วมันก็แพงมากเลย $38 เลยรีรออยู่
เพราะต้องซื้อสามคันแน่ะ -*-

นายอำเภอก็แบบ บอกทางให้ว่าไม่ต้องซื้อหรอก ขึ้น bus ได้นะไรงี้
ก็บอกๆๆ ให้แต่ละสาขาเลยว่าขึ้นรถตรงไหนยังไง

แล้วก็พาไปดูมือถือ พวกเราก็งงๆ รีรออีกว่าจะซื้ออันไหน
มือถือที่นี่เป็นแบบ... ซื้อเครื่อง 12 เหรียญ เติมตังอีก 30 เหรียญไรงี้ ก็ไม่รุจะซื้ออันไหนดี
เค้าก็สั่งๆๆพนักงานให้หยิบแล้วจ่ายตังให้ด้วย O_O อึ้งอ่ะ
สรุปคือซื้อมาสี่เครื่องกับบัตรเติมเงินอีก รวมเกือบสองร้อยเหรียญได้ ........

".............."
เหย ตกใจอ่ะ พวกเราจะจ่ายให้ เค้าก็ไม่ยอมเอา T_T ตกใจมากๆ
แล้วคือเพิ่งรู้จักกันเองอ่ะ....
เราบอกเค้าว่าต้องให้พวกเราตอบแทนบ้างนะ
เค้าบอกว่าถ้าเค้าไปประเทศไทยพวกเราค่อยเลี้ยงเค้า
เราเลยบอกว่า You better come soon

ลุงเอามือถือ Blackberry มาให้โทรหาโฮเซ่
เค้าโทรติดแล้วพูดให้เลยว่าเป็น House Rep. เนี่ยอยู่กะพวกเรา แล้วก็ให้เราคุย
เราถามเค้าว่าทำไมเมื่อวานไม่มารับ เค้าก็แบบ เค้าพูดว่าจะพยายามมา ไม่ได้บอกจะมา เรางี้โกดมาก
เราก็แบบจะขอเค้าเปลี่ยนเวลางานเว่ย เป็นหกโมงเช้าถึงหกโมงเย็นไรงี้ ที่นี่หกโมงเย็นยังไม่มืด
เค้าก็บอกเปลี่ยนให้ไม่ได้ ต้องคุยกะเจ้าของร้านเพราะเค้าเป็นคนทำตารางงาน
เค้าก็บอกพรุ่งนี้ฮาลีน่าจะพาเราไปซื้อจักรยานกะมือถือ ให้เราอยู่บ้านเค้าสองคนจะมาหา

เราถามเค้าว่า ให้เรากลับบ้านตอนกลางคืนด้วยจักรยาน คุนคิดว่าปลอดภัยเหรอ
เค้าก็บอกใช่เว้ยย

เราแบบอึ้ง ตอบไปว่า แต่พวกเราไม่คิดหยั่งงั้น
กลับคนเดียวไม่ได้หรอก จะไม่ทำตอนกลางคืนแล้ว

โฮเซ่ก็บอกพรุ่งนี้จะมาสองคนเลยกะฮาลีน่า มาคุย

จากนั้นลุงพาพวกเราไปกินไอติมอ้ะะะะะะ ไอติมหวานมาก -*-

เค้าบอกเราว่าถ้าตัวเองมีน้องสาวหรือลูกสาวเค้าก็คงทำแบบนี้
เรางี้ร้องไห้อายลายเนอร์หลุดกระจาย (ไม่เว่อขนาดนั้นอะ แค่ตาแดงๆ)

แล้วที่ที่ไปต่อคือ... ทะเลอ้ะ ทะเลลลลล >_< มีนกนางนวล มีเรือใบด้วย สวยสุดๆๆ


โอ้ทะเลแสนงามมมม ฟ้าสีครามสดใส


ดูแล้วคิดถึงบ้าน คิดถึงนามมากๆ
คิดถึงเพื่อนๆ อยากไปทะเลกันจัง....................
อยากให้ทุกคนมาอยู่ที่นี่จัง พูดจาเห็นแก่ตัว เหอๆ

ลุงเค้าก็พาไปดูมหาลัยที่เค้าเรียน คือ UNO - University of New Orleans
แล้วกว่าจะกลับบ้านก็ดึกเหมือนกัน

มานั่งคุยกันเองแล้วก็อืมมม์ ไม่ใช่ไม่ซึ้งน้ำใจนะ
แต่ไม่มีใครทำอะไรแบบไม่หวังผลร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก เหอะๆ
ก็ถ้าเค้าชวนไปบ้านก็จะไม่ไป ชวนไปไหนก็จะไปกันเยอะๆ แหละ เซฟๆ จ้า
วันนี้เท่านี้ละกันเน่อ


Create Date : 22 มีนาคม 2551
Last Update : 23 มีนาคม 2551 15:47:03 น. 6 comments
Counter : 531 Pageviews.  

 
ใจดีจังแฮะลุงคนนี้ สรุปเค้าพาเที่ยวทั้งวันเเรยหรอ -0-

เราเห็นด้วยนะ ไม่มีใครทำอะไรให้เราแล้วไม่หวังผลตอบแทน แล้วก็คำพูดของคนน่ะ อย่าไปเชื่อมากเน้อ คนบางคน มันปั้นคำพูดเก่ง เหอะๆๆๆๆ (แล้วเรามาระบายอะไรตรงนี้)

ยังไงก็ขอให้เปลี่ยนเวลางานได้เน้อ สู้ๆ Fight!


โดย: :+:JiB:+: IP: 124.121.92.241 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:22:42:55 น.  

 
แหมๆ ดูแล้วคิดถึงนาม อิอิ
ชิชะๆๆๆๆ

แก แต่ชอบลุงว่ะ ซื้อมือถือให้เลยหรอ
เหอะๆ เค้าพิสวาสใครรึป่าวเนี่ย

อ่านอีกอันนึงแล้วสงสารปุ๋ยว่ะ
ที่เค้าไม่มารับอ่ะ แย่ๆๆๆๆ
เอาระเบิดไปบึ้มมันเลยมั้ยแก
เดี๋ยวชั้นส่งไปให้ 55+

ตั้งใจทำงานกานนะจ๊า...
คิดถึงแก คิดถึงปุ๋ย คิดถึงเพื่อนคนอื่นที่นั่นด้วย


โดย: จีจี้จัง>< IP: 125.24.200.50 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:22:49:34 น.  

 


โดย: CrackyDong วันที่: 23 มีนาคม 2551 เวลา:3:35:36 น.  

 
จักรยาน 38 เหรียญนี่ถูกนะขอบอก


โดย: pecochan วันที่: 25 มีนาคม 2551 เวลา:11:10:21 น.  

 

ออกตังให้ด้วยอ่อ

งงอ่ะ

ระวังไว้นะพวกแก

เปนห่วงงง

จาสงกรานและอ่ะ


โดย: jik IP: 202.57.170.50 วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:0:01:38 น.  

 
คนที่นั่นใจดีงี้แหละจ้า...


โดย: HoMMePs วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:13:16:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Forgiven, but not forgotten
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add Forgiven, but not forgotten's blog to your web]