|
|
|
 |
|
|
ที่แม่ลาน้อย...............กำลังใจจาก ชาวเถินวิทยา |
|
พี่เษมเข้ามาเยี่ยม Blog....เราดีใจมากเลย....มีรูปสมัยอยู่ที่เถินไม่มากนัก...
แต่มีวิญญาณ......อยู่เพียบ....555...ความจิงมี สองนัย....นัยแรก...ความมีจิตวิญาณ....ของวัฒนธรรมแล้ว...ความเอื้ออาทรที่พวกเรามีให้กัน......นัยที่สอง...คนไม่เชื่อเรื่อง...!!!!..อย่างเราก็โดนซะ.....??????
จากภาพพวกเราไปส่งท่าน สวส. และคุณนาย ที่แม่ลาน้อย.....
คิดถึงเพื่อนทุกๆ คน..เจ้าอ้น..ท่านจำปี ..พี่เษม..ท่านสัมพันธ์ หอมทวนลม
ท่านวิไล...และพี่ๆ อีกเยอะ...ที่เอื้ออาทร ครูใหม่ หัดสอน อย่างเรา...ไปรายงานตัวที่เถินวิทยา...มีแค่เสื้อผ้า. 1 กระเป๋า .....กะลังหนังสือ...1 ลัง...ที่นอน มุ้ง เตียงก็มีพี่...บริจาคให้..ความเป็นพี่เป็นน้องในโรงเรียนที่ฝึกหัดความเป็นครูให้เราสูงมาก...ต้องเปิด Blog เฉพาะ...เล่าเรื่องราว....มีทั้งลี้ลับ...และไม่ลับ....5555
เน๊อะพี่เษม....ไม่รู้ ท่านวิไล...กับท่านจำปี...จาเข้ามาเยี่ยมตอนไหน...
แล้วพี่เษม...ใช้อาไรหาผมจนเจอ........นี่อยู่แบบแอบๆ ไม่ได้บอกเพื่อนกะว่าทำให้สวยกว่านี้.....ค่อยขยายฐานบอกต่อออกไป..........
| Create Date : 02 ตุลาคม 2550 | | |
|
| Last Update : 2 ตุลาคม 2550 9:50:41 น. |
| |
| Counter : 517 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
|
|
|
ท่านเก๊ส่งมา.....แต่รูปสแกนไม่ละเอียดไม่สามารถ ขยายได้....
ท่านเก๊เอาภาพต้นฉบับมาด้วยตอนไปภูเรือ.....จาได้สแกนใหม่....
จาได้ขยายภาพชัดๆ ให้เพื่อนดูว่าใครเป็นใคร.....
เหมือนที่ท่านนึก..กะท่านทรงส่งภาพมา...oK...นะท่านเก๊
ตอนนี้ดูรูปไม่ชัดไปก่อน......ว่าแต่ ทับ 2 หรือ 3 ล่ะท่านเก๊
| Create Date : 01 ตุลาคม 2550 | | |
|
| Last Update : 1 ตุลาคม 2550 16:55:04 น. |
| |
| Counter : 1125 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
|
|
บีราเดือน...ของท่านโอ.......รูปนี้ท่านศรีทัศน์
ยืนอยู่บนสุด.......ท่านเก๊อนุเคราะห์รูป....
ท่านนึกทำให้เราจำชื่อเพื่อนได้.....
ขอบคุณหลายเด้อ.......
| Create Date : 01 ตุลาคม 2550 | | |
|
| Last Update : 1 ตุลาคม 2550 16:45:21 น. |
| |
| Counter : 416 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
|
|
ลองจินตนาการเล่นๆ......... |
|
|
|
|
|
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | Smember |  | ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ยินดีต้อนรับสู่ อมรรัตน์บล๊อค
บล๊อคที่มีแต่เพื่อนสว. (สูงวัย)
แต่ใจยังขบเผาะ......
.....................................................
ความจริงที่ผ่านเลยมา...กาลเวลาที่เปลี่ยนเวียนไป
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาใจ...เฝ้าน้อยใจอยู่ทุกคืนวัน
ตัวเราเฝ้าแต่คอยฝัน...ว่าสักวันนั้นคงเป็นจริง
พากเพียรทำไปทุกสิ่ง...สุดประวิงหวั่นในหัวใจ
ใครเขาเข้าใจเราบ้าง...สุดอ้างว้างในดวงฤดี
ขอเปลี่ยนเป็นเสียงดนตรี...เพื่อกล่อมชีวีของชีวิตเรา
เราจึงร้อยแก้วเสกสรร...สร้างความฝันให้เป็นเสียงเพลง
ถึงทุกข์หรือจะครื้นเครง...เราจะบรรเลงด้วยเพลงของเรา
....................................คำร้อง ทำนอง ดร.แมว
|
|
|
|
