อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
space
space
space
space

ที่แม่ลาน้อย...............กำลังใจจาก ชาวเถินวิทยา
พี่เษมเข้ามาเยี่ยม Blog....เราดีใจมากเลย....มีรูปสมัยอยู่ที่เถินไม่มากนัก...
แต่มีวิญญาณ......อยู่เพียบ....555...ความจิงมี สองนัย....นัยแรก...ความมีจิตวิญาณ....ของวัฒนธรรมแล้ว...ความเอื้ออาทรที่พวกเรามีให้กัน......นัยที่สอง...คนไม่เชื่อเรื่อง...!!!!..อย่างเราก็โดนซะ.....??????

จากภาพพวกเราไปส่งท่าน สวส. และคุณนาย ที่แม่ลาน้อย.....
คิดถึงเพื่อนทุกๆ คน..เจ้าอ้น..ท่านจำปี ..พี่เษม..ท่านสัมพันธ์ หอมทวนลม
ท่านวิไล...และพี่ๆ อีกเยอะ...ที่เอื้ออาทร ครูใหม่ หัดสอน อย่างเรา...ไปรายงานตัวที่เถินวิทยา...มีแค่เสื้อผ้า. 1 กระเป๋า .....กะลังหนังสือ...1 ลัง...ที่นอน มุ้ง เตียงก็มีพี่...บริจาคให้..ความเป็นพี่เป็นน้องในโรงเรียนที่ฝึกหัดความเป็นครูให้เราสูงมาก...ต้องเปิด Blog เฉพาะ...เล่าเรื่องราว....มีทั้งลี้ลับ...และไม่ลับ....5555
เน๊อะพี่เษม....ไม่รู้ ท่านวิไล...กับท่านจำปี...จาเข้ามาเยี่ยมตอนไหน...
แล้วพี่เษม...ใช้อาไรหาผมจนเจอ........นี่อยู่แบบแอบๆ ไม่ได้บอกเพื่อนกะว่าทำให้สวยกว่านี้.....ค่อยขยายฐานบอกต่อออกไป..........






Create Date : 02 ตุลาคม 2550
Last Update : 2 ตุลาคม 2550 9:50:41 น. 4 comments
Counter : 516 Pageviews.

 
น่ารักกันทุกคน


โดย: ApPleNarak999 วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:10:17:29 น.  

 
อบอุ่นดีจังเลยค่ะ



โดย: pungpon IP: 210.1.7.12 วันที่: 22 มิถุนายน 2551 เวลา:17:54:50 น.  

 
คิเถงิจารย์ในรูปทุกท่านเลย ตอนเรียนอยู่เจอเกือบบทุกท่านเลย แต่ที่จำหน้าไม่ค่อยได้ สัก 3 ท่านค่ะ
ขอให้อาจารยืมีความสุขทุกๆ ท่านนะคะ


โดย: เด็กเถิน IP: 203.131.209.66 วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:10:05:09 น.  

 
เด็กเถินน่ารักทุกคน....
เสียดายไม่ได้อยู่สอน....


โดย: มร (camornrut ) วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:10:47:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

camornrut
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]






ยินดีต้อนรับสู่ อมรรัตน์บล๊อค บล๊อคที่มีแต่เพื่อนสว. (สูงวัย) แต่ใจยังขบเผาะ...... ..................................................... ความจริงที่ผ่านเลยมา...กาลเวลาที่เปลี่ยนเวียนไป อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาใจ...เฝ้าน้อยใจอยู่ทุกคืนวัน ตัวเราเฝ้าแต่คอยฝัน...ว่าสักวันนั้นคงเป็นจริง พากเพียรทำไปทุกสิ่ง...สุดประวิงหวั่นในหัวใจ ใครเขาเข้าใจเราบ้าง...สุดอ้างว้างในดวงฤดี ขอเปลี่ยนเป็นเสียงดนตรี...เพื่อกล่อมชีวีของชีวิตเรา เราจึงร้อยแก้วเสกสรร...สร้างความฝันให้เป็นเสียงเพลง ถึงทุกข์หรือจะครื้นเครง...เราจะบรรเลงด้วยเพลงของเรา ....................................คำร้อง ทำนอง ดร.แมว
space
space
space
space
[Add camornrut's blog to your web]
space
space
space
space
space