|
|
พ่อรงค์....เป็นเจ้าบ่าว..... |
|
|
|
|
|
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์ |
 |
Rss Feed |
 | Smember |  | ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
ยินดีต้อนรับสู่ อมรรัตน์บล๊อค
บล๊อคที่มีแต่เพื่อนสว. (สูงวัย)
แต่ใจยังขบเผาะ......
.....................................................
ความจริงที่ผ่านเลยมา...กาลเวลาที่เปลี่ยนเวียนไป
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาใจ...เฝ้าน้อยใจอยู่ทุกคืนวัน
ตัวเราเฝ้าแต่คอยฝัน...ว่าสักวันนั้นคงเป็นจริง
พากเพียรทำไปทุกสิ่ง...สุดประวิงหวั่นในหัวใจ
ใครเขาเข้าใจเราบ้าง...สุดอ้างว้างในดวงฤดี
ขอเปลี่ยนเป็นเสียงดนตรี...เพื่อกล่อมชีวีของชีวิตเรา
เราจึงร้อยแก้วเสกสรร...สร้างความฝันให้เป็นเสียงเพลง
ถึงทุกข์หรือจะครื้นเครง...เราจะบรรเลงด้วยเพลงของเรา
....................................คำร้อง ทำนอง ดร.แมว
|
|
 |
|
เยี่ยมเลย ขอบคุณ ท่านมอญ ที่ลงรูป เหล่านี้ ให้
18 ปี แล้วเนอะ เพื่อน ๆ หนุก-หนาน เราก็ยินดี ที่มีเพื่อน เป็น ท่าน ๆ ทั้งหลายนี่แหละ ก็ มี พี่ สุฯ ก็ยังอยู่กะ
น้อง ๆ เช่นเดิม สำหรับเพื่อนเรา ก็ สมบัติ ก็เพิ่งจากเราไป
ส่วนท่านอื่น ๆ ก็ มีชีวิต ที่ เร้าใจ มีความสุข กันทุกคน
บรรยากาศ ในวันนั้น เรายังจำได้ดี แล้วก่อน วันงานแต่ง
เราก็ มีงานบวช ทดแทนคุณ พ่อ-แม่ เพื่อน ๆ ก็ ได้มาร่วม
งาน ทำให้เรา ซึ้งใจอย่างยิ่ง เราก็ไม่เคยลืมเลือน เพื่อน ๆ
ทุกวันนี้ เราก็ยัง พบปะกันตามเวลาและโอกาศ เอื้ออำนวย
เนอะ ! ชีวิต ถ้า ไร้เพื่อน มานก็เท่านั้น หากเป็นต้นไม้ ก็เหมือน ไม่มีใครรดน้ำหล่อเลี้ยง ความสดชื่น สนุกสนานก็
ขาดหายไป ขอให้ เพือน ๆ จงเจริญ ที่ไม่กล่าว ไม่ได้
ก็ อจ นิดา ท่านน่ารักมาก ลูกศิษย์ถ้ามีงานใด ๆ หรืออะไรก็ตาม ขอให้เรียนท่าน ท่านจะมาแจม ให้เรารู้สึกว่า อาจารย์นั้น คำนี้เป็นอะไรที่ ต้องเคารพ เราต้องยอมรับว่า
ที่เรามีความรู้ เอามาประกอบอาชีพ ทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งนั้น
ก็มาจาก อาจารย์ของเรา นี่เอง คารวะ ครับ อาจารย์ นิดา
เราต้องขอบคุณท่าน เพื่อน จารย์มอญรัตน์ ที่ตั้งเวทีให้
ผมได้แสดงถึงความในใจ ขอบคุณมาก เพื่อน มอญ