ความรักปกปิด
สวัสดีครับทุกคนตอนนี้ก็อยู่กับผมนะครับต้น คือผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง เรื่องก็มีอยู่ว่าคือผมเคยรู้จักพี่คนนึงเมื่อ 4 ปีก่อนตอนนั้นเราได้แค่คุยกันไม่สามารถที่จะได้มาพบเจอกันได้คือตอนนั้น facebook ก็กำลังมาแรง ก็คุยกันในเฟส ตลอดเวลาก็คุยปรึกษาเรื่องเรียนเรื่องงานเรื่องการใช้ชีวิตเครื่องต่างๆจนมาวันหนึ่ง เรื่องราวมันก็พลิกผันขึ้นเมื่อที่เขาต้องไปทำงานเราก็ขาดการติดต่อไปประมาณ 2 ปี การกลับมาของพี่เขาจุดเริ่มต้นคือ เราสองคน เป็นเพื่อนกันใน facebook นานแล้วแหละตั้งแต่ที่คุยกันครั้งนั้น พี่เขาก็ทักแปลว่าต้องการให้เราไปส่งตรงนี้เนื่องจากเขาจะเดินคนละเรื่องเอกสาร พอถึงวันที่พี่เขาติดต่อมาเราสงสัยมากเลย คือเราก็เปลี่ยนเฟสมา 2 ครั้ง แล้วเราไปแอดเฟรนด์เค้าตอนไหนก็ไม่รู้ เมื่อมันก็ดำเนินไปโดยการเราไปรับพี่เขาที่บขสใช่ไหมแล้วก็ไปส่งที่สถานที่ที่ที่เขาต้องการไปเดินเอกสารกลับมาแล้วก็ไปกินข้าวกัน กินข้าวเสร็จผมก็ไปส่งพี่เขาที่เอ่อปวสเหมือนเดิมแล้วเราก็คุยเฟสกันวันสองวันจากนั้นนะคือเหมือนต่างคนต่างถูกใจเรื่องสุขภาพตัวเองด้วยเรื่องอะไรด้วยเนื่องจากคนเคยคุยกันมานานแล้วและก็เลยแบบไม่ได้เครียดไม่ได้อะไรกันก็คือแบบผู้ชายก็ไปปรึกษากันมาให้เราล่ะก็ถามว่าเราเป็นแบบนี้ พี่เขารับเราได้หรือเปล่า สรุปพี่เขาก็บอกว่ารับได้ และที่เขาจะลองคบกับเราดู ตั้งแต่นั้นมาก็คบกันจนตอนนี้ก็ จะ 7 เดือนแล้ว มันเหมือนจะดูว่าเราคบกันแป๊บเดียว หรือว่าแรงของใคร ก็ไม่รู้ แต่การที่เราคบกัน 7 เดือนที่ผ่านมาเรามีโอกาสที่จะได้คบกันเพียง 2 ครั้งเท่านั้นเอง แต่เราก็คุยเฟส โทรศัพท์หากันแต่เราก็ไม่ได้คุยทั้งวันหรือเล่นเฟสด้วยกันทั้งวัน เราจะคุยกันเฉพาะช่วง 2 ทุ่มถึง 3 ทุ่มซึ่งบางวันก็ไม่ได้โทรศัพท์คุยกันบางวันก็ถามเค้าว่าจะนอนหรือยังก็แค่เท่านั้นไม่รู้ว่าชีวิตคู่คนอื่นเขาจะเป็นแบบไหนนะ อะไรอีกอย่างที่เราคบกันไม่สามารถเปิดเผยได้เนื่องจากสภาทักษะฐานะทางบ้านเขาจะฐานะทางบ้านเราแล้วก็ปัจจัยอีกหลายๆอย่าง เราจึงคบกันได้เพียงแค่รู้กันแค่สองคน มันก็น่าตกใจนะ คบกันแต่ไม่สามารถที่จะอะ เจอกันได้เปิดเผยได้ไปกินข้าวไปทำอะไรด้วยกันได้แต่แต่เรารู้ว่าเราคบกับเขาอยู่ช่วงแรกๆ หวั่นไหวน่ากลัวมาก กลัวว่าเขาจะคบเราเผื่อเลือกแฟนเก็บหรือว่ากิ๊กชูอะไรประมาณนั้นนานๆไปเขาทำให้เรารู้ ว่าเขาว่าเธอใกล้ๆเขาก็รอเขาไม่มีใจเดินไปเขามีความรู้สึกดีต่อเราและเราก็รู้สึกดีต่อเขา วันนี้ก็เหมือนกันวันนี้เป็นความรู้สึกที่แบบมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เราไม่สบายไม่เช้า เราก็โพสต์ลงเฟสว่าอาการจะกำเริบอะไรตอนนี้ เขาทักมาเลยนะ เป็นไง หายเจ็บท้อง ยัง กินอะไรหรือยังเป็นเพราะไปกินอะไรมา เขาถามเราเรารู้สึกดีใจที่เขาเป็นห่วงและเขาเห็นโพสต์เราเขาเรียกทักเราทำดีได้ทั้งที่เขาว่าตกงานเครียดหางานไม่ได้เดินทางไปสมัครงานหลายจังหวัดมาก จนท้อเราก็โทรตามเขาไปด้วยจนคิดอย่างที่จะอยู่บ้านเฉยๆเราก็ให้กำลังใจเค้าตลอดแหละ ขอบคุณนะที่เข้ามาอ่านเมื่อไหร่จะเป็นระบายเล็กๆน้อยแต่ยาวยาว



Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2560
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2560 23:01:02 น.
Counter : 603 Pageviews.

2 comment

ต้น ชายน้อย
Location :
บุรีรัมย์  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]