แม่น้องน้ำหวาน ไม่เคยมีประสบการณ์เจาะน้ำคร่ำเลยค่ะ . . อันนี้ขอผ่าน อิอิ

ดีใจกะมี๊ด้วยนะค๊ะ คุณหมอเคยบอกว่า ลูกน้อยๆ ในท้องเราเค้าก็พยายามที่จะสามารถดำรงชีวิตอยู่ถึงที่สุดค่ะ . . คุณแม่สบายใจได้ ยิ่งเวลาคลอด กรณ๊ที่คุณแม่คลอดเอง ไม่ใช่แม่เจ็บอย่างเดียวนะคะ ลูกน้อยก็เจ็บด้วย เค้าก็พยายามเป็นที่สุด ที่จะเอาร่างกายของเต้าออกมา เค้าก็เจ็บไม่ใช่เล่นค่ะ ง่ายๆ ก็ดูที่กะโหลกศีรษะไงคะ จุบูดๆ เบี้ยวๆ ตอนที่คลอดมาทีแรก มี๊ก็รักษาสุขภาพให้แข็งแรงที่สุดนะคะ แม่น้องน้ำหวานเอาใจช่วย . .

หลังวันที่ 7 เจอกันค่า จะตามมาดูอาการ

แป่ววว . . พิมพ์ผิดอีกแว้ว .. หุหุ

วันที่ 23 เจอกันค่ะ

สวัสดีค่ะ แม่น้องน้ำหวาน มาเยี่ยมเป็นคนแรกเลยนะคะ ยังไงเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

ไม่ต้องกังวลนะคะ เจาะน้ำคร่ำไม่น่ากลัวหรอกค่ะ
ตอนรอฟังผลน่ะ...น่ากลัวกว่า เพราะลุ้นเหนือ่ย
ยังไงก็ขอให้น้องแข็งแรงสมบูรณ์นะคะ
รวมไปถึงคุณแม่ด้วย

อย่าลืมมาเล่าต่อเด้อค่ะ

อย่าลืมมาเล่าต่อเด้อค่ะ

ประสบการณ์เจาะน้ำคร่ำเคยเล่าในบล็อกไว้น่ะค่ะ
ลองไปอ่านดูก็ได้ ไม่รู้ว่าเจาะที่ รพ. เอกชน หรือเปล่าคะ
ส่วนมาก รพ. เอกชนจะฉีดยาชาให้ แต่เราเจาะ รพ. รัฐ
ก็เลยไม่มีการฉีดยาชาค่ะ เจาะกันอย่างนั้นเลย
เราโชคดีที่เจาะครั้งเดียวผ่าน เพื่อนเราเจาะเหมือนกัน
แต่โดนไปสองครั้งเพราะ พอเจาะแล้วเด็กดิ้นมาจะโดนเข็ม
เลยต้องเอาเข็มออก ส่วนเรื่องเจ็บไม่เจ็บนั้น
เจ็บแต่ก็ไม่มากค่ะ พอนึกถึงลูกก็ทนได้ทั้งนั้น
กลับจากเจาะน้ำคร่ำก็นอนพักนิ่งๆ ห้ามทำงานหนักๆ
เดินมากนะคะ ประมาณสองวัน แต่หลังจากนั้นก็ให้สังเกต
อาการตลอด มีอะไรผิดปกติไปหาหมอทันทีค่ะ
แต่ไม่ต้องเป็นกังวลไปค่ะ อัตราเสี่ยงมันน้อยมาก

ขอบคุณคุณ คีตาญชลี มากค่ะ ได้ความรู้มากๆค่ะ แต่ก็แอบกลัวเหมือนกันค่ะ แต่ยังไงก้จะสู้เพื่อลูกค่ะ

มี๊ . . ไปหาคุงหมอมาอ๊ะยัง ?? เป็นงัยบ้างเอ่ย