Bloggang.com : tar_cc - ความจำสั้น...แต่รักฉันยาว หนังรักซึ้งๆที่น่าดู (และอยากให้ไปดู)

Bloggang.com : weblog for you and your gang

tar_cc

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Group Blog

All Blogs

Friends' blogs

Webmaster - BlogGang

[Add tar_cc's blog to your web]

Links

BlogGang.com

ความจำสั้น...แต่รักฉันยาว หนังรักซึ้งๆที่น่าดู (และอยากให้ไปดู)

สวัสดีครับ สำหรับหนังเรื่อง “ความจำสั้น…แต่รักฉันยาว” เป็นหนังเรื่องแรกของปีนี้ที่ผมได้มีโอกาสดูในโรงภาพยนตร์ ก่อนอื่นขออนุญาติยกเรื่องย่อมาให้อ่านทบทวนกันก่อนนะครับ

ความจำสั้น...แต่รักฉันยาว
กำกับโดย ยงยุทธ ทองกองทุน
นำแสดงโดย
อารักษ์ อมรศุภศิริ เก่ง
ญารินดา บุนนาค ฝ้าย
ศันสนีย์ วัฒนานุกูล ป้าสมพิศ
กฤษณ เศรษฐธำรงค์ ลุงจำรัส

เรื่องย่อ
คุณว่า ปลาทอง จำได้กี่วิ? แล้วรักของเรา จำกันได้ นานเท่าไร?

5 มีนาคม 2552 ทุกโรงภาพยนตร์
จดจำความรู้สึกดีๆไว้ด้วยกัน แม้การลืมรักครั้งแรก...ทำได้ไม่ง่าย แต่ไม่ได้แปลว่าการมีรักครั้งใหม่...จะทำไม่ได้

เรื่องราวความรักของคนสองคู่ ที่เวียนมาพบกันในช่วงเวลาสั้นๆหากแต่มันกลับประทับอยู่ในความทรงจำ ซึ่งกันและกันยาวนาน...

ความจำสั้น...แต่รักฉันยาว
ว่ากันว่า ปลาทอง เป็นสัตว์ที่มีความจำสั้นเพียง 3 วินาที
ว่ากันว่า ปลาทอง เป็นสัตว์ไม่มีความรัก เพราะเพียงแค่มันว่ายจากขอบโถด้านหนึ่ง
ถึงขอบโถอีกด้านหนึ่ง มันก็จำหน้าปลาสาวที่มันเพิ่งบอกรักไม่ได้ซะแล้ว
แต่เพราะคนไม่ใช่ปลาทอง เราจึงลืมความรักกันไม่ได้ง่ายๆ !!!

"รักที่อยากลืมกลับจำ"
เก่ง (อารักษ์ อมรศุภศิริ) กลับมาพบกับ ฝ้าย (ญารินดา บุนนาค) รักครั้งแรกของเขาอีกครั้ง เมื่อเธอพาหมามารักษาที่คลินิกของเขา หลายปีที่ไม่ได้เจอกัน เก่งรู้เพียงว่าฝ้ายแต่งงานไปกับเพื่อนสนิทของเขา และทั้งคู่เพิ่งจะหย่ากัน เก่งลังเลที่จะเริ่มต้นใหม่กับรักครั้งเก่า เขาพยายามตัดใจด้วยการแกล้งทำเป็นไม่เคยรู้จักเธอ เพราะเธอเองก็จำเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ

"รักที่อยากจำกลับลืม"
ป้า สมพิศ (ศันสนีย์ วัฒนานุกูล) กับ ลุงจำรัส (กฤษณ เศรษฐธำรงค์) เป็นคู่รักที่พบกันในชมรมคอมพิวเตอร์เพื่อผู้สูงอายุ ทุกๆอาทิตย์ลุงจะขับรถจากสวนที่ชุมพรมาเรียนกับป้าที่กรุงเทพฯ เพียงเพื่อจะได้อยู่ด้วยกันครั้งละสามชั่วโมง นั่นเพราะลูกของป้าไม่เห็นด้วยที่แม่ริมีรักใหม่ในวัยนี้ ทันทีที่รู้ว่าครอบครัวจะย้ายไปเมืองนอก ป้าตัดสินใจฮึดหนีลูกไปหาลุงที่ชุมพร โดยที่ไม่รู้ว่าวันและวัยเป็นอีกแรงที่กำลังพรากทั้งคู่ออกจากกัน

เพราะคนไม่ใช่ปลาทอง เราจึงลืมความรักกันไม่ได้ง่ายๆ
และแม้จะรู้ว่ายิ่งจำยิ่งเจ็บ เราก็ยังเลือกที่จะต่อสู้เพื่อมีรักอันยาวนาน
*******************

"บางสิ่งที่อยากจำ เรากลับลืม บางสิ่งที่อยากลืม เรากลับจำ คนเรานี้ คิดให้ดีก็น่าขำ อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ"

เรื่องราวเริ่มต้นที่ เพื่อนซี้สองคน คือ นายเก่ง (พระเอก) กับเพื่อนซี้คือ นายโอม ที่กลับจากงานเลี้ยงรุ่น แต่แล้วด้วยความเมาทำให้เกิดเหตุถูกตำรวจซิวเข้าห้องขัง เนื่องจากถูกจับที่ด่าน นายโอมก็เรียกแฟนเก่าของตนเอง ฝ้าย (นางเอก) (เธอเป็นรักแรกของเก่ง)มาให้ช่วยประกันตัว แต่แล้วดวงหรือพรมลิขิตก็ทำให้เก่งและฝ้ายต้องมาพบกันบ่อย เนื่องจากตอนกลับจากการประกันตัวแล้ว ก็บังเอิญไปพบกับหมาที่ถูกรถชน เก่งซึ่งเป็นสัตว์แพทย์จึงจำต้องรักษาหมาตัวนั้น โดยฝ้ายเป็นคนรักหมามากๆ เธอตั้งชื่อให้มันว่าW “สะพานลอย” เจ้าสะพานลอยนี่แหละทำให้ฝ้ายต้องมาที่คลินิคนี่บ่อยๆ และต้องพบกับความกวนๆของนายเก่ง

อีกด้านหนึ่ง คุณลุงจำรัส และป้าสมพิศ ทั้งคู่ได้มาเรียนคอมพิวเตอร์กับนายเก่ง ซึ่งต้องมาทำงานบำเพ็ญประโยชน์ (จากเหตุเมาและชกต่อย) การมาพบกันของเก่งและคุณลุงจำรัสและป้าสมพิศนั้น ซึ่งทั้งคู่นั้นรักกัน (และยังไฮเทคด้วยรู้จักไฮไฟว์ MSN ด้วย ฮิๆ แต่นายเก่งของเราไม่รู้จัก Hi5)

ความรักของคนแก่ทั้งนั้นน่าประทัปใจมาก ทุกๆปลายสัปดาห์ คุณลุงจำรัสซึ่งมีอาชีพเป็นชาวสวนต้องขับรถจากจังหวัดชุมพร เพื่อมาเรียนคอมพิวเตอร์กับป้าสมพิศ (คุณลุงน่ารักมากๆ) แต่แล้วความรักของทั้งคู่นั้นต้องมีอุปสรรคจากลากัน เนื่องจากป้าสมพิศต้องไปอเมริกากับลูกๆ ขณะที่คุณลุงก็มีอาการอัลไซเมอร์

ด้านความรักของเก่งที่มีต่อฝ้ายที่อยากจะลืม กลับต้องมาพบกับเธอบ่อยๆ ส่วนฝ้ายที่ยังไม่ลืมความรักที่มีต่อโอมก้ต้องสับสน เพราะ เธอไปเจอซีดีแผ่นหนึ่งที่เก่งเคยให้เธอตอนกวดวิชา ซึ่งในซีดีแผ่นนั้นมีเพลงที่เก่งร้องเพลงสารภาพรักให้กับเธอ โดยตอนที่เอาไปให้นั้นเก่งได้พบว่า เธอกับโอมเป็นแฟนกัน

ความรักของสองคู่นั้นจะเป็นอย่างไร คู่ของคนแก่ที่ต้องมีการพลัดพรากจะเป็นอย่างไร ทั้งคู่จะต้องจากกันหรือไม่ แล้วความรักของเก่งจะเป็นอย่างไรต้องไป ฝ้ายจะเลือกใคร และจะรับรักของเก่งไหม ต้องไปติดตามด้วยตนเองนะครับ ในโรงภาพยนตร์ทั่วประเทศ

ครับ ดูมาแล้วซึ้งมากๆ โดยเฉพาะความรักของลุงจำรัสกับป้าสมพิศ โดยเฉพาะคุณลุงแก่น่ารักมากๆ โรแมนติคด้วย มีมุขหวานด้วย

ดูแล้วประทัปใจความรักของทั้งคู่จริงๆ แม้ว่าทั้งคู่จะชราแล้วก็ตาม

ส่วนความรักของเก่งนั้นก็น่าประทัปใจดี มั่นคงดี (ก็รักแรกของเขานิ) ส่วนความรักของฝ้ายนั้นก็น่าประทัปใจดี แม้ว่าเธอจะเลิกกับโอมแล้วก็ตาม แต่ก้ยังทำทุกอย่างเพื่อเขา (โดยเฉพาะเรื่องดราก้อนบอล เล่ม 18 เรื่อง ก็เริ่มจากนายโอมโทรมาจะทวงการ์ตูน บอกว่าอยากจะขอเอาการ์ตูนที่หลงไว้ที่บ้านเธอ ให้ช่วยเตรียมไว้หน่อยจะไปเอา แต่ทว่าระหว่างที่เธอเตรียม มันดันขาดเล่ม 18 ไป เธอก็อุตสาห์ไปหาซื้อมาจนได้ ซึ่งมันมีขายแต่ยกชุด แต่เธอก็ลงทุนซื้อมา เพราะ อยากจะได้เล่ม 18 เพื่อให้มันครบชุด)

หนังเรื่องนี้นั้นให้อะไรหลายๆอย่างนะครับ ทั้งข้อคิด ความสนุก ตลก และความอบอุ่น ดูแล้วประทัปใจ อินไปกับเรื่อง เช่น มุขขำๆที่มีเป็นระยะๆ ความกวนของนายเก่ง ความน่ารักของน้องสะพานลอย (น่ารักดี โดยเฉพาะมุขคิ้วเข้มจากปากกาเมจิค) ฯลฯ

เนื้อหาของเรื่องนี้ดีๆมากๆ ถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดี ภาพก็สวยมากๆ เช่น ฉากสะพานพระราม 8 (ถ้าจำไม่ผิด) ฉากที่จังหวัดชุมพร ฯลฯ

ด้านการแสดง ผมว่า ทั้งสี่คนแสดงได้ดีครับ โดยเฉพาะ ลุงจำรัสกับป้าสมพิศ ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ดีจริงๆครับ เป็นธรรมชาติดี ส่วนเก่งกับฝ้ายก็แสดงได้ดี สมบทบาท

ข้อติของหนัง ในคู่ของเก่งและฝ้าย ซึ่งเป็นพระเอกนางเอกของเรื่องนี้ ดูเหมือนไม่เคลียร์ แต่ในความคิดของผมเข้าใจว่า ทั้งคู่น่าจะเริ่มต้นกันดีๆแล้ว หมายถึงว่านางเอกเริ่มเปิดใจแล้วนะ ถ้าหากจะให้ดีน่าจะจบให้เคลียล์กว่านี้นะครับ

ดูแล้วคุ้มไหม ผมบอกได้ดังๆเลยว่า คุ้มครับ สอดแทรกให้ความรู้สึกได้ทุกๆฉาก โดยเฉพาะความซึ้ง(อย่างที่เขียนไปข้างต้นคู่ของคุณลุง-ป้า)

สรุป ดูแล้วผมให้คะแนนเต็ม 10 เลย (10 คะแนนเต็ม) คุ้มค่าตั๋วครับ

ที่เขียนมานี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ หากถามว่า จะไปดูดีไหมนะ? ผม ก็ตอบว่า ในมุมของผมก็อยากจะแนะนำให้ไปดูนะครับ เพราะ ผมคิดว่าน่าจะประทัปใจกันแน่นอน คุ้มค่าตั๋วแน่นอนครับ (เหตุผล ก็อย่างที่เขียนมาทั้งหมดแหละครับ)

เขียนมาซะยาว วันนี้ก็ขอจบเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ!

Create Date : 08 มีนาคม 2552

Last Update : 8 มีนาคม 2552 20:41:53 น.

12 comments

Counter : 1869 Pageviews.