เรื่องอยากเล่า...เศร้าๆอะ ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง..มีเพื่อนต่างเพศอยู่คู่หนึ่ง เป็นเพื่อนที่รักกันมาก ฝ่ายชายจะเดินไปส่งฝ่ายหญิงที่บ้านเสมอทุกวัน เวลาผ่านไป จนทั้ง สองอยู่ มหาวิทยาลัย ฝ่ายหญิงเริ่มไปแอบชอบ ผู้ชายคนนึง และได้ถามเพื่อนชายว่า "นี่ เธอ ว่า เค้าเหมาะกับเราไหม" "เค้าก้อ หล่อดีนะ นิสัยก็ดีด้วย " "เหรอ! อืม อยากให้เค้ามานั่งอยู่ข้างๆ เราจังเลยเนอะ" ต่อมาไม่นาน หญิงสาวก็ได้เป็นแฟน กับผู้ชายคนนั้นจริงๆ วันนึงหญิงสาวบอกกับ เพื่อนชายของตนว่า "นี่ เธอ ไม่ต้องมาส่งเราทุกวันแล้วแหละ ตอนนี้เค้าจะมาส่งเราแล้ว เราไม่อยากให้ เค้าเข้าใจ ผิดน่ะ" "อืม" ฝ่าย ชายตอบรับ และเขาก็ไม่ได้ไปส่งหญิงสาวอีก ต่อมาหญิงสาวเกิดทะเลาะกับแฟน ของตน จึงมาปรึกษาเพื่อนชาย ว่า "เธอ! เด๋ว นี้เขาไม่ค่อยสนใจเราเลยแหละ เธอว่า... เราจะทำอย่างไร ดีหล่ะ!" "ก้อ เธอ ยังรักเค้าอยู่หรือป่าวหล่ะ" ฝ่ายชายถาม "ก้อรักสิ และก้อรักมากด้วย" "ถ้าอย่างนั้น ก็มอบความรักให้เขาต่อไปสิ ก้อเธอรักเค้านี่หน่า" "อืม ม" หญิงสาวทำตามคำแนะนำของเพื่อนชาย หลังจากนั้น ... วันหนึ่ง ระหว่างที่เพื่อนชายหนุ่ม เดินกลับบ้าน เค้าเห็นหญิงสาว นั่งร้องไห้อยู่ข้างทาง "เธอ เป็น อะไรหน่ะ ทำไมถึงร้องไห้ มีอะไรให้เราช่วยไหม" "เค้าไม่ รักเราเลยหล่ะ เขาเปลี่ยนไป เด๋วนี้เขาไม่เคยมาส่งเรา ที่บ้านเลย" "แล้วเราจะ ช่วยอะไรเธอได้บ้างหล่ะ" "ช่วยอยู่ กับเราซักพักได้ไหม?" หญิงสาวร้องขอ ก้อได้ซิ! ทำไมจะไม่ได้หล่ะ ทั้งสองได้นั่งอยู่ด้วยกัน โดยไม่พูดจาอะไรกันเลย ในที่สุดหญิงสาวก็เอ่ย ขึ้นมาว่า "เราควรจะ ทำอย่างไรดี เธอจะช่วยบอกเราได้ไหม ว่าเราควรจะทำอย่างไร ดี" "เธอยังรัก..เขาอยู่หรือป่าวหล่ะ" "รักสิ เรา รักเค้ามากเลย" "แต่เค้า ไม่รักเราเลยนี่หน่า" หญิงสาวร้องไห้โฮ "แต่เธอก็รัก..เขาไม่ใช่เหรอ" และชายหนุ่มก็ไปส่งหญิงสาว ที่บ้านอย่างที่เคยทำมาแต่ก่อน "ถ้า เมื่อไหร่...ก็ตาม ที่เธออยากให้เรามาส่งเธอที่บ้าน อย่าลืมเรียกเรา นะ" "อืม" และ หญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป ต่อมาวันหนึ่งชายหนุ่มได้ รับโทรศัพท์จากหญิงสาว "เราไม่ไหวแล้ว ช่วยมารับเราที" เสียงของหญิงสาวดูช่าง อ่อนล้า และหมดกำลัง เธอกำลังร้องไห้อย่างฟูมฟายอยู่ ชายหนุ่มได้ไปหาเธอและพาเธอมาส่งบ้าน เธอยังคงถามชายหนุ่มนั้น เหมือนที่เคยถามมา ... "เราจะทำอย่างไรต่อไปดี" เราไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว..ดูยังไง ๆ เขาก็เหมือนไม่ได้รักเราเลย "แล้วเธอเลิก รักเค้าแล้วเหรอ" "ป่าว! เรา ยังรักเค้ามาก เรายังรักเขาอยู่เหมือนเดิม" "งั้นก็ เหมือนที่เราเคยพูดไว้ จงรักเขาต่อไป..แม้มันจะเจ็บบ้างก็ตาม เพราะมันไม่สำคัญหรอกว่า เขาจะรักเธอไหม..? แต่ถ้าเธอยังรักเขา เธอก็คงทำได้แค่เพียงรักเขา...และจงรักเขาให้มากกว่าเดิม เพื่อแสดงให้เขารู้ว่าเธอรักเขามาก และก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง มีแต่เพิ่มมากขึ้น" อือ ม..แล้วหญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป และในที่สุดวันที่เธอเรียนจบก็มาถึง เพื่อนชายหนุ่มของเธอมาแสดงความยินดีกับเธอ เธอรู้สึกแปลกใจมาก ที่เพื่อนชายหนุ่มของเธอ ยังเรียนไม่จบ เธอถามเขาว่า ทำไม..? ชายหนุ่มตอบว่า เขาขี้ เกียจไปหน่อย ทำให้เขาต้องเรียนซ้ำวิชา หนึ่งจึงยังเรียนไม่จบ หญิง สาวแปลกใจ เพราะตลอดมา ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนขยัน แต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรต่อ.. และต่อมาไม่นานแฟนของหญิงสาว ก็ได้มาขอเธอแต่งงาน เนื่องด้วยเห็นถึงความรัก ที่หญิงสาวมีให้ หญิงสาวจึงได้ไปชวนเพื่อนชาย เพื่อให้มางานแต่งของเธอ "เราไม่ว่างจริงๆ เราติดธุระน่ะ! ขอโทษด้วยนะ" เพื่อนชายตอบเธอด้วยน้ำ เสียงแผ่วเบา หญิงสาวโกรธและเสียใจที่ เพื่อนชายไม่ยอมมางานแต่ง จึงวางหูกระแทกไป แต่หญิงสาวก็ต้องประหลาดใจ เมื่อวันที่เธอแต่งงาน ชายหนุ่มได้มาปรากฎตัวก่อนที่งาน แต่งจะจบลง "ยินดีด้วย นะ เรามาแล้วหล่ะ" หญิงสาวดีใจมากที่เห็นเพื่อนชาย ของเธอมา ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม เธอรู้สึกมีความสุขมาก ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาไม่ได้ และเพื่อนชายก็พูดว่า เธอมีอะไรให้เราช่วยไหม..? ยิ่งทำให้เธอร้องไห้หนักกว่าเดิม.. ............................ ต่อมาหญิงสาวก็มีความสุข กับชีวิตแต่งงานของเธอ จนไม่มีเวลาได้ติดต่อกับเพื่อนชายอีกเลย จนวันหนึ่งหญิงสาวได้ ทะเลาะกับสามีของตน หญิงสาวไม่รู้จะไปปรึกษาใคร จึงนึกถึงเพื่อนชายขึ้นมา แม้ว่าหญิงสาวจะโทรไปหาเท่าไหร่? ก็ไม่สามารถติดต่อกับชายหนุ่มคนนั้นได้เลย เขาจึงโทรไปหาเพื่อนของชายหนุ่มคนนั้น เพื่อนของชายหนุ่มเล่า ว่า ชายหนุ่มเป็นโรคร้าย เขาไม่สามารถไปไหนได้ ตอนนี้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล... มาร่วมหลายเดือนแล้ว หญิงสาวตกใจมาก ถามว่า..เขาเป็นอะไร? เพื่อนชายหนุ่มบอกว่า อาการเขากำเริบ เพราะวันที่ชายหนุ่มต้องมาผ่าตัด ชายหนุ่มดัน ...หายตัว ไปเฉย ๆ โดยไม่มีใครรุ้ และเพื่อนของชายหนุ่ม ก็ยังบอกอีก ว่า ..."มันเป็นนิสัยเสียของมันหน่ะ มันชอบหายตัวไปไหนก็ไม่รู้ ในช่วงเวลาสำคัญๆ คราวที่แล้วตอนสอบไล่ มันก็หายตัวไปจากห้องสอบเฉยเลย" ไม่รู้มันหายไปไหน..ถามใคร ก็ไม่มีใครรู้ หญิงสาวตกใจมาก เลยขอที่อยู่ของโรงพยาบาลที่ชายหนุ่มรักษาตัว หญิงสาวไปเยี่ยมชายหนุ่ม ที่โรงพยาบาล เมื่อเปิดประตูเข้าไป ก็ต้อง ตกใจ ! ชายหนุ่มที่เคยดูแข็งแรง กับผอมซูบ ไม่มี แรง เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอก็ดีใจ ทักทาย เธอเป็นการใหญ่ "เป็นอย่าง ไรมั่ง ไม่เจอกันตั้งนานเลยน่ะ" หญิงสาวนิ่งเงียบซักพัก น้ำตาหญิงสาวก็ไหลออกมา "อ้าวร้อง ไห้ทำไมหล่ะ เธอหน่ะ ไปทะเลาะกับแฟนมาอีกแล้วเหรอ จะให้เราช่วยอะไรไหม...? แต่เราก็คงจะแนะนำเธอ ได้เหมือนเดิมนะ" หญิงสาวเข้าไปหาชายหนุ่ม แล้วก็บอกกับชายหนุ่มว่า วันที่เธอ มารับเราเป็นวันสอบไล่เธอใช่ไหม..?" ชายหนุ่มทำหน้าตกใจและไม่กล้าพูดอะไรทั้งสิ้น กลับนิ่งเงียบไป หญิงสาวจึงพูด ต่อ... "และวันที่ เธอต้องผ่าตัดใหญ่ เธอกลับมางานแต่งงานของเราใช่ไหม..?" ชายหนุ่มไม่รู้จะพูดอะไร อีกแล้ว กลับนิ่งเงียบกว่าเดิม หญิงสาวเข้าไปกอดชายหนุ่ม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ "ตลอดเวลา เรารักแต่คนอื่น มองแต่คนอื่นเรากลับไม่รู้เลยว่าเธอรักเรามากแค่ ไหน เรารู้สึกเสียใจจริงๆ ที่ ไม่ได้รักเธอมากกว่านี้" ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มแล้วก็บอก กับหญิงสาวด้วยเสียงอันแผ่วเบาว่า "เราบอกเธอ แล้วไง..ถ้าเรารักใครสักคน เราก็ต้องรักเขาให้มากๆ และมากขึ้นกว่าเดิม มันไม่สำคัญหรอก..ว่าเขาจะรักเราหรือไม่ มันสำคัญแค่เพียงว่า..เรายังรักเธออยู่หรือเปล่า แค่เราสามารถช่วยเธอได้ นั่นมันก็เป็นความสุขของเราแล้ว ต่อให้เราจะเจ็บสักแค่ไหน..เราก็ยังรักเธอต่อไป และไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลง.. หญิงสาวรู้สึกเสียใจมาก นั่งร้องไห้โฮ...อยู่ที่ตักของชายหนุ่ม ชายหนุ่มจึงพูด... ขึ้น ว่า "ถ้าเราหาย เมื่อไหร่... เราจะไปส่งเธอที่บ้านอีกนะ "   Create Date : 07 กรกฎาคม 2550     Last Update : 7 กรกฎาคม 2550 22:33:32 น. Counter : 329 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ตอนจบใน..โครตรักเอ็ง..ฉบับแต่งเอง เรื่องราวของคู่รักคู่หนึ่งที่คบกันมานาน 10 ปี เรื่องราวนี้ อาจจะสร้างแรงบันดาลใจในการประคับประคองความรักและทำให้คุณ คิดจะหันกลับไปมองดูคู่รักที่คุณเคย.. เบื่อ เคยรำคาญ และเคยอยากจะ เลิก เรื่องราวมีอยู่ ว่า........................... ผู้หญิงคนนี้คบกับแฟนมา 5ปีและก้อแต่งงานกันอีก5 ปี วันหนึ่ง เธอขับรถกลับบ้าน ซึ่งปกติก้อจะโทรถามเขาทุกวันว่ากลับมาบ้านหรือ ยัง เธอนึกสนุกๆ ว่าเขาจะกลับมาก่อนเธอมั้ยนะ แร้วก้อคิดว่า " คงไม่มั้ง " พอมาถึงบ้านก้อเก็บข้าวของลงจากรถตามปกติ พอเดินเข้าไปในบ้านปุ๊บ เธอก้อเจอลูกโป่งลอยเต็มไปหมด หนึ่งนั้นมี ซองจดหมายผูกติดอยู่สองซอง ซองแรกเขียนไว้ว่า "เปิดผมก่อน" แล้วก้อมีข้อ ความเขียนว่า " ให้เดินไปกดสเตอริโอ แล้วเปิด CD ถาด ที่ 1 หลังจากนั้นให้นั่งลงอ่านจดหมายอีกฉบับ! " เธอทำตามอย่างนึกขำ แล้วเพลง " I love you for sentimetal reason " ก้อดังขึ้น เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของคนทั้งคู่ตลอดกาลเธอเคยขอให้เขาร้องให้ฟังบ่อยๆ พอเธอเปิดจดหมายอีกฉบับ ก้อมีโน้ตจากเขาเขียนว่า.............. "ผม หลงรักคุณมาสิบปีเต็ม วันนี้ก้อยังรักคุณเหมือนวันแรกที่รัก และ อยากบอกรักคุณอีกครั้ง " โปรดทำตามคำแนะนำต่อไปนี้....... 1. อาบน้ำให้สบายที่สุดด้วยครีมอาบน้ำกลิ่นนี้ จากผม หลับตาแล้วนึกถึงความรู้สึกในวันเก่าๆ ของเรา ว่าคุณตื่นเต้น แค่ไหนเวลาออกเดทกับผม 2. แต่งตัวสบายๆ ใส่เสื้อยืดลายการ์ตูนที่คุณ ชอบกับกางเกงยีนส์ แล้วก้อรองเท้าผ้าใบ เพราะคุณดูเป็นตัวเองที่สุด แล้วผมก้อหลงรักคุณในชุดนั้น 3. ออกจากบ้านตอนหนึ่งทุ่มตรง ขับรถไป เรื่อยๆ ผ่านเซเว่นหน้าปากซอย เลี้ยวซ้าย หยุดตรงป้ายรถเมล์ป้าย แรก คุณจะเจอชายหนุ่มหน้าตาดี ยืนยิ้มรอคุณอยู่ อย่ามา สายล่ะ คืนนี้จะเป็นอีกคืนของเราสองคน จาก...ผม" ความรักคงไม่ใช่สิ่งที่ดูเลวร้ายและเป็นเรื่องหนัก หนาสาหัสของชีวิตอีกต่อไป หากเราและคนรักจะก้าวออกมาจากทิฐิที่มีต่อ กัน ลองหันกลับไปมองดูกำแพงที่ก่อเอาไว้แล้วหยิบค้อนขึ้นมาเสีย ตั้งแต่ตอนนี้เลยทั้งคู่ ทุบกำแพงที่กั้นกลางความเข้าใจนั้นซะแล้ว คุณกับคนรักจะเจออะไรบางอย่าง   Create Date : 10 ธันวาคม 2549     Last Update : 10 ธันวาคม 2549 19:01:12 น. Counter : 160 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ทางเลือก...อยู่ที่เราจะเลือกแบบไหน เห้อๆๆ   Create Date : 29 ตุลาคม 2549     Last Update : 29 ตุลาคม 2549 23:18:47 น. Counter : 295 Pageviews.   0 comment Share Tweet

แฟนเก่า ว่าด้วยเรื่อง..ของเก่าๆๆที่ ไม่เคยคิดจาลืม   Create Date : 29 ตุลาคม 2549     Last Update : 29 ตุลาคม 2549 23:06:33 น. Counter : 404 Pageviews.   0 comment Share Tweet

คนที่เรารัก กะ คนที่รักเรา..เป็นคนคนเดียวกันก็ดีเนอะ "ระหว่างคนที่เรารัก กับ คนที่รักเรา" คนที่เรารัก.....คือคนที่ใช่สำหรับเรา แต่บางครั้ง.....เขากลับรู้สึกว่าเราไม่ใช่ คนที่เรารัก.....คือคนที่เราคิดว่าเรารู้จักเขาดี แต่แท้จริงแล้ว....เขาแทบไม่รู้จักเราเลย คนที่เรารัก......คือคนที่เราพร้อมจะเป็นผู้ให้ แต่สิ่งที่เราให้.....เขากลับไม่เคยมองเห็นสิ่งที่เราให้ไป คนที่เรารัก........คือคนที่เราอยู่ด้วยเวลามีความสุข แต่เวลาเราทุกข์.....ไม่อยากแม้ให้ค่อยรับรู้ คนที่เรารัก....คือคนที่เราใส่ใจทุกเวลา แต่ที่แย่กว่าคือ..ตลอดมาเขาไม่ได้รักเราหรือ คนที่รักเรา.......คือคนที่เราเพียงมองผ่าน แต่เขา.....กลับมองเราอย่างใส่ใจ คนที่รักเรา.....คือคนที่เราไม่พยายามทำความรู้จัก แต่เขา.....กลับพยายามทำความรู้จักเรา คนที่รักเรา.....คือคนที่เราไม่เคยให้ความสำคัญมากมาย แต่เขา.....กลับให้ในสิ่งที่ล้วนมีค่ามีความสำคัญกับเรา คนที่รักเรา....คือคนที่เราไม่เคยเห็นหน้าเวลาสุข แต่เวลาทุกข์....เขากลับเป็นเหมือนเงาคอยเฝ้าตาม คนที่รักเรา.....คือคนที่เราไม่เคยนึกถึง แต่มีสิ่งหนึ่ง....บอกให้รู้ว่า......เขารักเรา แล้วถ้าคนที่เรารักกับคนที่รักเราเป็นคนเดียวกันคงดีไม่ใช่น้อย “ ความรักที่ฉันมีให้เธอ “ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะรักเธอมากกว่าที่คนอื่นรักเธอหรือเปล่า แต่เธอจะเป็นคนที่ฉันรักมากกว่าใครที่ฉันพบเจอ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะเอาใจใส่เธอเท่าที่เธอต้องการได้หรือเปล่า แต่ฉันจะเอาใจใส่ดูแลเธอแคร์ความรู้สึกของเธอให้มากที่สุด ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะหวงเธอและไม่ให้คนอื่นมายุ่งกับเธอได้หรือเปล่า แต่ฉันจะแสดงความเป็นเจ้าของถ้ามีใครเข้ามายุ่งกับเธอ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะทำให้เธอหายเหนื่อยได้หรือเปล่า แต่ฉันจะคอยเป็นที่พักพิงให้เธอยามที่เธอเหนื่อยล้าทุกครั้งที่เธอต้องการ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะไปหาเธอทุกวันได้หรือเปล่า แต่ถ้าเธอเอ่ยปากฉันจะไปหาเธอและจะไปอยู่กับเธอในทุกๆที่ ฉันไม่มั่นใจว่าเมื่อกาลเวลาเปลี่ยนแปลงฉันจะเปลี่ยนไปหรือเปล่า แต่ฉันอยากให้เธอรู้ว่าฉันจะเสมอต้นเสมอปลายกับเธอ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะรักเธอตลอดไปได้หรือเปล่า แต่ฉันจะรักเธอให้มากที่สุดเท่าที่ฉันจะรักใครคนหนึ่งได้ ฉันไม่มั่นใจว่าความรักที่ฉันให้เธอไปจะได้สิ่งตอบแทนกลับมาหรือเปล่า แต่ที่ฉันทำไปทุกอย่างฉันต้องการความรักของเธอตอบแทนกลับมา ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะดูแลเธอได้ดีกว่าใครๆหรือเปล่า แต่ฉันจะดูแลเธอมากกว่าที่ฉันดูแลตัวของฉันเอง ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะอยู่กับเธอตลอดเวลาได้หรือเปล่า แต่ทุกครั้งที่เธอทุกข์ใจเสียใจฉันสัญญาว่าฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะทำให้เธอยิ้มได้ทุกวันหรือเปล่า แต่ฉันรู้ว่าฉันจะไม่ทำให้เธอร้องไห้เพราะฉันอีก ฉันบอกไม่ได้ว่าฉันจะบอกรักเธอทุกวันได้หรือเปล่า แต่ฉันรู้ว่าเธอรู้ว่าทุกวินาทีที่ผ่านพ้นไปฉันรักเธอ ฉันไม่รู้ว่าฝันดีของเธอจะมีฉันอยู่ในนั้นด้วยรึเปล่า แต่ถ้าคืนไหนที่เธอฝันร้ายฉันจะเข้าไปช่วยเธอในฝันเสมอ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะโทรหาเธอได้ทุกวันหรือเปล่า แต่ฉันจะโทรหาเธอทุกครั้งที่ฉันคิดถึงเธอ (เพราะฉันคิดถึงเธอทุกวัน) ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะเป็นคนรักที่ดีของเธอได้หรือเปล่า แต่ฉันจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่ผู้หญิงคนนี้จะทำได้ ฉันไม่รู้ว่าฉันจะอยู่กับเธอเวลาที่เธอต้องการใครสักคนได้หรือเปล่า แต่ฉันจะเป็นคนสุดท้ายที่จะเดินไปจากเธอ ฉันไม่ได้ต้องการคนรักที่เป็นเหมือนเจ้าชายสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่าง เพราะฉันก็ไม่ใช่เจ้าหญิงในนิยายมาจากไหน ฉันขอแค่เธอรักฉันคนเดียวอย่างที่ฉันรัก ฉันขอแค่เธอคิดถึงฉันมากกว่าที่เธอคิดถึงคนอื่นๆ ความรักที่ฉันมีให้กับเธอ มันไม่ได้มีมากมายล้นฟ้าไม่มีอะไรมาวัดค่าได้ความรักของฉันที่มีให้กับเธอ แค่หัวใจดวงเล็กๆที่เท่ากับหนึ่งกำมือ แต่มันคือทั้งหมดที่ฉันมีและฉันให้เธอ   Create Date : 11 พฤษภาคม 2549     Last Update : 28 ตุลาคม 2549 15:29:15 น. Counter : 228 Pageviews.   3 comment Share Tweet