เฮ้อ!................... หนาวเนื้อ....เนื้อหนุ่มรุ่มร้อนหนัก หนาวใดจักมากเท่าที่เปล่าจิต ยี่สิบแปดแดดฝนบนความคิด ช่างน้อยนิดหาคนคู่อยู่เคียงครอง เพื่อนหนุ่มสาวเขามีคู่อยู่เคียงชื่น เรายิ่งขื่นขมชัดอกกลัดหนอง กอดตัวเองเคว้งคว้างร้างคนจอง น้ำตานองรอนล้า.......แม้หน้าตาย   Create Date : 09 ธันวาคม 2552     2 comment Last Update : 9 ธันวาคม 2552 9:22:28 น.     Counter : 331 Pageviews.   Share Tweet

ฝนต้นหนาว วอนหยาดฝนหล่นพรายเมื่อใกล้หนาว ล้างใจร้าวดวงนี้ที่อ่อนไหว ก่อนวสันต์นั้นเคลื่อนวันเดือนไป พาลมหนาวฤดูใหม่ พัดกรายมา ล้างบาดแผลอ่อนแอนี้ ที่หมองไหม้ ชะคราบไคล ความเหงา เศร้าปวดปร่า ก่อนความเย็นจะเร้นรอยคอยซ้ำมา จนเจ็บล้า จากตอนนี้ ทวีคูณ   Create Date : 27 ตุลาคม 2551     15 comment Last Update : 27 ตุลาคม 2551 13:39:38 น.     Counter : 196 Pageviews.   Share Tweet

กลอนรัก นับจากนี้จะเขียนกลอนบอกรักใคร เมื่อแรงบัลดาลใจมันสิ้นสุด จากนาทีที่เธอไปใจโทรมทรุด แล้วจะจุดประกายฝันนั้นอย่างไร เมื่อกลอนรักมันยากเกินเติมต่อ กลอนคนท้อเลยมีเพียงเสียงหม่นไหม้ ก็เพราะผมเขียนกลอนนั้นด้วยหัวใจ ส่งผ่านความหมายใหม่....ผ่านกวี นับจากนี้จะเขียนกลอนรักได้หรือเปล่า หากใจยังเงียบเหงาอยู่อย่างนี้ ทำได้แค่รอ แรงบัลดาลใจดี-ดี มาเติมไฟแสงริบหรี่ จนลุกโชน   Create Date : 06 สิงหาคม 2551     16 comment Last Update : 6 สิงหาคม 2551 10:59:05 น.     Counter : 427 Pageviews.   Share Tweet

เมล็ด...... พืชพันธุ์ความเหงาที่ร้าวลึก มันหยั่งรากบนสำนึกที่ไหวอ่อน เริ่มแตกกิ่งใบความร้าวรอน บนกระถางใจผุกร่อน ที่อ่อนแอ เกสรดอกสิ้นหวังเริ่มพัดไกล เกิดเป็นผลสิ้นเยื่อใย...สร้างบาดแผล อาศัยหยดน้ำตาเป็นตัวแปร สร้างเมล็ดพันธุ์การพ่ายแพ้ขึ้นเต็มใจ ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่เธอสร้างขึ้นเอง เกษตรกรคนเก่งเธอเชื่อไหม เธอเพาะมันจากคำลาเพียงคำเดียวก่อนจากไป จนเกิดเป็นร่มเงาความร้อนไร้...คลุมหัวใจที่ล้าแรง   Create Date : 29 มิถุนายน 2551     6 comment Last Update : 29 มิถุนายน 2551 22:49:20 น.     Counter : 203 Pageviews.   Share Tweet

สามคน... อย่าโทรมาหากันอีกเลย ทิ้งความคุ้นเคยเมื่อก่อนเก่า ลืมผมให้ได้ อย่าให้เหลือเงา หากกลัวเขาระแวงคลางแคลงใจ คุณไม่ได้ทำผิดเลยจริง-จริง ที่ผมโดนทิ้ง...คุณมีใหม่ มันเรื่องธรรมดาเกมทั่วไป อย่าห่วงใยกับผม เปลืองเวลา อย่ามาแสดงความสำนึกผิด แล้วปล่อยเขาเฝ้าคิดอย่างอ่อนล้า ปล่อยผมเจ็บคนเดียวนะ....ขอเวลา ยังดีกว่า ที่จะเจ็บทั้งสามคน   Create Date : 28 มิถุนายน 2551     0 comment Last Update : 28 มิถุนายน 2551 9:54:47 น.     Counter : 182 Pageviews.   Share Tweet