|
กฎเกณฑ์ของแฟนเก่า / ลิเดีย
นั่งในร้านประจำของเรา ตั้งแต่เช้าจนเย็นเฝ้ารอเธอ เผื่อเจอเธอสักวัน ตรงที่นัดเจอกันทุกที มาวันนี้ก็ไปเหมือนเมื่อวาน ต่อให้ไม่เคยได้พบเจอ ได้ยินเสียงฟ้าร้องทุกๆที ก็ยังห่วงเธออยู่ดีหรือเปล่า ข้อความข้างในมือถือก็ยังคงเก็บไว้ ได้ยินเพลงที่เธอนั้นชอบฟัง มันก็ยังคงคิดถึงทุกครั้งไป ต้องเตือนตัวเองซ้ำๆจำเอาไว้ อย่าโทรไปรบกวนเธอ อย่าไปเจอให้กวนใจ อย่าทำตัววุ่นวาย อย่าคิดถึงเรื่องเก่า ต้องไม่ลืมว่าเป็นใคร เจ็บยังไงต้องทนเอา บอกตัวเองทุกเช้า กฎเกณฑ์ของแฟนเก่าที่ต้องจำ จริงๆแล้วฉันเองก็รู้ดี ในวันนี้อะไรที่ต้องทำ ก็คือต้องห้ามใจ ต้องยอมรับความจริงที่เป็นอยู่ แต่ไม่รู้จะทำได้เมื่อไหร่ ก็ในเมื่อใจมีแต่เธอ ได้ยินเสียงฟ้าร้องทุกๆที ก็ยังห่วงเธออยู่ดีหรือเปล่า ข้อความข้างในมือถือก็ยังคงเก็บไว้ ได้ยินเพลงที่เธอนั้นชอบฟัง มันก็ยังคงคิดถึงทุกครั้งไป ต้องเตือนตัวเองซ้ำๆจำเอาไว้ อย่าโทรไปรบกวนเธอ อย่าไปเจอให้กวนใจ อย่าทำตัววุ่นวาย อย่าคิดถึงเรื่องเก่า ต้องไม่ลืมว่าเป็นใคร เจ็บยังไงต้องทนเอา บอกตัวเองทุกเช้า กฎเกณฑ์ของแฟนเก่าที่ต้องจำ อย่าโทรไปรบกวนเธอ อย่าไปเจอให้กวนใจ อย่าทำตัววุ่นวาย อย่าคิดถึงเรื่องเก่า ต้องไม่ลืมว่าเป็นใคร เจ็บยังไงต้องทนเอา บอกตัวเองทุกเช้า อย่าโทรไปรบกวนเธอ อย่าไปเจอให้กวนใจ อย่าทำตัววุ่นวาย อย่าคิดถึงเรื่องเก่า ต้องไม่ลืมว่าเป็นใคร เจ็บยังไงต้องทนเอา บอกตัวเองทุกเช้า กฎเกณฑ์ของแฟนเก่าที่ต้องจำ
Create Date : 12 เมษายน 2550 | | |
Last Update : 15 เมษายน 2550 1:18:32 น. |
Counter : 486 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
คนไม่รู้จักพอ / แหนม
จุดเริ่มเป็นแค่เพียง อยากแค่ใกล้เธอ ก็หวังเพียงได้เจอ ได้เป็นเพื่อนเธอสักวัน ก่อนแค่เพียงต้องการแค่ได้ทักทาย แค่ได้เป็นเพื่อนกันก็ดีมากเกินจะฝัน แต่ยิ่งฉันผูกพัน ก็ทำให้ฉันยิ่งหวังไกล และหากปล่อยไปก็คงยิ่งช้ำ ก็เป็นเพราะฉันไม่รู้จักพอ ไม่เคยพอดี ได้มาเท่านี้ไม่พอ ไม่รู้จักหยุด ทั้งๆที่เธอไม่มีใจ เพราะไม่รู้จักพอ หัวใจจึงแตกสลาย เพราะรู้ว่าไม่มีวันที่ได้เธอมา ก็ก้าวมาซะไกล จากวันแรกเจอ จะให้เป็นเพื่อนเธอ ก็กลายว่าทำไม่ถูก ก็แค่ทำได้เพียง ห่างมาให้ไกล หยุดเรื่องราววุ่นวาย ที่ทำให้เราต้องทุกข์ แต่ยิ่งฉันผูกพัน ก็ทำให้ฉันยิ่งหวังไกล และหากปล่อยไปก็คงยิ่งช้ำ ก็เป็นเพราะฉันไม่รู้จักพอ ไม่เคยพอดี ได้มาเท่านี้ไม่พอ ไม่รู้จักหยุด ทั้งๆที่เธอไม่มีใจ เพราะไม่รู้จักพอ หัวใจจึงแตกสลาย เพราะรู้ว่าไม่มีวันที่ได้เธอมา
Create Date : 12 เมษายน 2550 | | |
Last Update : 12 เมษายน 2550 14:28:15 น. |
Counter : 275 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ใจเกเร / nice 2 meet u
พอเถอะพอได้แล้ว หยุดหลอกตัวเองเสียที ถ้าหัวใจเธอมี วันนี้เราคงได้คบกัน เธอไม่มองยังฝืน ก้อหัวใจยังดึงดัน รอแค่เพียงซักวัน เผื่อเธอจะมาเห็นใจ ห้ามตัวเองไม่ให้รักเธอ แต่ทำยังไงใจมันไม่ฟัง หัวใจฉันยังเกเรทุกครั้ง ดึงดันไปรักเธอ ห้ามตัวเองว่าพอซักที ว่าเธอคนนี้ไม่ต้องไปเจอ ไม่มีวันเป็นเจ้าของใจเธอ ใจมันยังเกเรเสมอ ไม่เคยจะเชื่อฟัง คนที่ไม่มีรัก ก้อไม่มีทางรักเรา ไม่เหมือนนิยายน้ำเน่า เลิกเอาแต่ใจเสียที ใจตัวเองก้อรู้ แต่ห้ามไม่ได้โดยดี ยังไม่มีวิธี ที่ทำให้หยุดรักเธอ ก้อรู้ทั้งรู้ไม่สิทธิรักเธอ ใจมันยัง คงดึงดัน มันยังเป็นอยู่อย่างนี้
Create Date : 08 เมษายน 2550 | | |
Last Update : 8 เมษายน 2550 10:18:21 น. |
Counter : 310 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
คนที่ดีไม่รัก คนที่รักไม่ดี / ดัง พันกร บุญยะจินดา
คนที่ดีก็ไม่รัก คนที่รักก็ไม่เคยดี เลยต้องช้ำอยู่ทุกที ทั้งที่รู้ไม่ดียังรัก
ตัวเราเองรังแกเราเอง ไม่ใช่เพราะเขาเรานี่แหละทำ
ตัดสินใจเอง มีเขาเอง ก็ต้องโทษตัวเราเอง ที่เชื่อมั่นใจเราเองมากไป จะไปโทษใคร ก็ใจมันพลาดเอง ไม่เห็นค่าคนดีๆ มัวงมงายกับใครไม่รู้ ไม่จริงใจ เกลียดตัวเอง ที่ไม่สั่งเตือนใจ ก็ไปรักใครให้ช้ำเอง
คนที่ดีก็ไม่รัก รักกี่คนก็ไม่เคยดี เพราะว่าใจไม่รักดี ชอบไปหาเรื่องเจ็บใส่ตัว
ตัวเราเองรังแกเราเอง ไม่ใช่เพราะเขาเรานี่แหละทำ
ตัดสินใจเอง มีเขาเอง ก็ต้องโทษตัวเราเอง ที่เชื่อมั่นใจเราเองมากไป จะไปโทษใคร ก็ใจมันพลาดเอง ไม่เห็นค่าคนดีๆ มัวงมงายกับใครไม่รู้ ไม่จริงใจ เกลียดตัวเอง ที่ไม่สั่งเตือนใจ ก็ไปรักใครให้ช้ำเอง
ตัวเราเองรังแกเราเอง ไม่ใช่เพราะเขาเรานี่แหละทำ
ตัดสินใจเอง มีเขาเอง ก็ต้องโทษตัวเราเอง ที่เชื่อมั่นใจเราเองมากไป จะไปโทษใคร ก็ใจมันพลาดเอง ไม่เห็นค่าคนดีๆ มัวงมงายกับใครไม่รู้ ไม่จริงใจ เกลียดตัวเอง ที่ไม่สั่งเตือนใจ ก็ไปรักใครให้ช้ำเอง
Create Date : 03 เมษายน 2550 | | |
Last Update : 3 เมษายน 2550 16:33:50 น. |
Counter : 215 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
คืนเหงา / ฟ็อกกี้ กรูฟ
คนเหงาคนหนึ่ง ในค่ำคืนเหน็บหนาว ยืนมองดาวอยู่เพียงลำพัง มีแค่น้ำตามีแค่ภาพความหลัง คืนนี้มันช่างยาวนาน
อ้อมกอดของเธอคงไม่มีวันกลับคืนแล้วใช่ไหม รักเธอแค่ไหนแต่สุดท้ายต้องพรากกัน
หัวใจที่ว่างเปล่าคืนเหงามันช่างเดียวดาย ต้องทนฝันร้ายฝั่งใจแค่ภาพเก่าๆ เมื่อไหร่จะเช้าเมื่อไหร่ที่ใจจะลืม
คำว่าลาก่อน ตอนที่เราจากกัน เธอแค่เอ่ยออกมาเบาๆ ฟังทั้งน้ำตาฟังด้วยใจปวดร้าว จะให้ลืมได้ยังไง
อ้อมกอดของเธอคงไม่มีวันกลับคืนแล้วใช่ไหม รักเธอแค่ไหนแต่สุดท้ายต้องพรากกัน
หัวใจที่ว่างเปล่าคืนเหงามันช่างเดียวดาย ต้องทนฝันร้ายฝั่งใจแค่ภาพเก่าๆ เมื่อไหร่จะเช้าเมื่อไหร่ที่ใจจะลืม
อ้อมกอดของเธอคงไม่มีวันกลับคืนแล้วใช่ไหม รักเธอแค่ไหนแต่สุดท้ายต้องพรากกัน
หัวใจที่ว่างเปล่าคืนเหงามันช่างเดียวดาย ต้องทนฝันร้ายฝั่งใจแค่ภาพเก่าๆ เมื่อไหร่จะเช้าเมื่อไหร่ที่ใจฉันจะลืม
อยากจะลืมเธอ แต่จะเมื่อไหร่ไม่รู้
Create Date : 03 เมษายน 2550 | | |
Last Update : 3 เมษายน 2550 16:33:04 น. |
Counter : 336 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
ภูเก็ต Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สวัสดีจ้า ตอนนี้อยู่รัฐวอชิงตัน อเมริกาจ้า สบายดีนะจ๊ะ ไม่ต้องเป็นห่วง จะพยายามมาอัพเดทให้บ่อยที่สุดนะจ๊ะ คิดถึงทุกคนจ้า...
|
|
|
|
|
|
|