Someone watching over me !

Group Blog
 
All blogs
 

Do you believe in Destiny?


ใครๆก็คงเคยได้ยินประโยคนี้กัน รวมทั้งฉันด้วย ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งจะต้องมานั่งตอบคำถามนี้ให้ตัวเอง พร้อมทั้งบอกเล่าให้คนอื่นฟัง






พอมีคนพูดประโยคนี้ทุกคนคงนึกถึงแต่เรื่องความรัก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับฉันมันไม่ใช่ความรักระหว่างหญิงชาย แต่มันเป็นความรัก และความผูกพันของพี่น้องร่วมโลก

ตอนเด็กๆ ฉันก็คงเหมือนเด็กอีกหลายคนในโลกนี้ ดื้อ เก็บกด มีโลกเป็นของตัวเอง ไม่กล้าสบตาใคร และด้วยนิสัยแบบนี้ทำให้ฉันได้พบกับพี่สาวคนนี้ ซึี่่งจริงๆ แล้วเธอเป็นอาจารย์สอนวิชาหนึ่งสมัยฉันอยู่ปี 3 ฉันเรียนไม่เข้าใจเลย และก็ไม่ชอบวิชานี้มาก ดังนั้น ฉันจึงโดดวิชานี้ทุกครั้งที่มีโอกาส โดยเฉพาะเมื่อฉันป่วยอยู่เสมอ แต่หากฉันต้องเข้าเรียนวิชานี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่นั่งประจำฉันจึงเป็นหลังห้อง และไม่มีการสบตาอาจารย์เด็ดขาด แต่ใครจะรู้ว่าฉันคิดผิด เพราะสิ่งเหล่านั้น ทำให้ฉันถูกเรียกไปเรียนตัวต่อตัวหลังเลิกเรียน

แต่วันนั้น ก็เปลี่ยนชีวิตฉันไปอีกหน้า ฉันยังจำได้ว่า พอรู้ว่าต้องไปเรียนกับอาจารย์ตัวต่อตัว ฉันก็โอดกับเพื่อนว่า "ไม่อยากไปเลย ใครก็ได้ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ฉันกลัวอาจารย์หวะ" แต่ไม่มีใครไปกับฉันซักคน

พอไปถึง เมื่อเราเริ่มเรียน ฉันยิ่งรู้สึกแย่มากๆ กลัวอาจารย์ถาม กลัวอาจารย์ดุ กลัวอาจารย์ว่า เพราะฉันไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย แต่พอเรียนไปซักพัก ฉันถึงได้รู้ว่า สิ่งที่ฉันคิดไปต่างๆนานา นั่นฉันคิดผิด ฉันกลัวไปเองทั้งหมด เพราะกลับกลายว่าจะถูกดุ ถูกว่า แต่กลับมานั่งปรึกษาปัญหาชีวิตกัน ชีวิตที่ช่างคล้ายกัน ทั้งป่วยบ่อย ไม่ชอบอยู่ในสังคม หรืออีกหลายๆเรื่อง แล้วฉันก็ร้องไห้ เพราะเพิ่งรู้สึกว่า "เราไม่ได้อยู่คนเดียวบนโลกนี้" มีคนเข้าใจฉันเหมือนกัน

หลังจากนั้นมา เธอกลายมาเป็นพี่สาว คอยเอาใจใส่ คอยห่วงใยฉันอยู่เสมอ คนที่ไม่ได้คลานตามกันมา คนที่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่เกิด แต่เป็นคนที่ฉันรู้สึกผูกพัน และเข้าใจฉันที่สุด ขอบคุณที่อยู่ตรงนี้เสมอ ขอบคุณที่ให้คำปรึกษาตลอดมา ขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้เราเจอกัน พี่กำลังจะไปไกล แต่พี่ก็บอกอยู่เสมอว่าไม่ไกลเกินกว่าเราจะคิดถึงกัน

Do you believe in destiny?




 

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2552    
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2552 18:35:03 น.
Counter : 294 Pageviews.  

เวลา

*

ทำไมคนเราชอบบอกว่าไม่ว่าง ทั้งๆที่ทุกคนได้รับเวลาที่เท่ากัน "24 ชั่วโมง" ฉันก็เคยเป็นอีกหนึ่งคนที่เวลาใครชวนให้ไปทำอะไร มักจะบอกว่า "ไปไม่ได้หรอก ไม่ว่างอะ" แต่จริงๆ แล้ว (นึกในใจ ขี้เกียจอะ) พอออกมาจากงาน ได้ทำอะไรมากมาย อย่างที่ตอนทำงานไม่ค่อยได้ทำ ทำไมกลับรู้สึกว่า เหมือนมีเวลาน้อยกว่าชาวบ้านเค้าอะ เพิ่งทำไอ้นี่เสร็จ อ้าว หมดเวลาแล้วเหรอ งี้ต้องผลัดไปพรุ่งนี้ดิ ไม่อยากเลย แต่ทำไงได้โควต้าวันนี้หมดแล้วนี่นา กลายเป็นการผลัตวันประกันพรุ่งแบบไม่อยาก หรือเต็มใจหว่า *

ตอนนี้เลยพยายามจะบอกตัวเองว่า อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยไม่รู้ตัว อย่างแรกที่พยายามจะทำก็คือ จัดตารางเวลาชีวิตให้มันเข้าที่ จะทำได้ไหมน้อ คนอย่างเรา ที่จริงอย่างแรกที่ควรจะทำคือตัดความขี้เกียจออกไปนะเนี่ย

จริงๆ แล้ว เพิ่งฟังเพลง "ความสุข : นภ พรชำนิ" ชอบเนื้อเพลง ตัวเพลง และดนตรีมันจัง มันทำให้เราต้องกลับมาคิดความสัมพันธ์ระหว่าง เวลา กับ ความสุข เหมือนท่อนนี้


 จึงอยากบอกเธอ......นะ


ใช้ชีวิตให้มีความสุข ด้วยวันและเวลา ที่เธอมี










 

Create Date : 30 มกราคม 2552    
Last Update : 30 มกราคม 2552 22:36:52 น.
Counter : 227 Pageviews.  


down on earth
Location :
ชลบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add down on earth's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.