Food Tag ของปลาทู
Food Tag ของนิมาแล้วววว

ได้รับมาจากพี่เจน Mactopia ค่ะ ไม่ได้รู้เลยว่ามันมีแบบนี้ด้วย เพิ่งรู้จากพี่เจนนี่แหละค่ะ 55555555

แต่นะ พอให้เลือกมาอย่างเดียวแล้วมันเลือกยากยังไงไม่รู้ เรามีของโปรดเยอะมากๆๆๆน่ะค่ะ

อย่างละ 5 เหมือน Tag ธรรมดาได้มั้ยคะ (55555555) พูดไปงั้นแหละค่ะ นี่ขนาดอย่างเดียวก็ไปหารูปมาให้ดูไม่ได้แล้ว

สรุปแล้ว food tag ก็คือ ให้บรรยายอาหารคาวกับหวานที่เป็นของโปรด ให้น่ากินที่สุดเท่าที่จะทำได้ใช่มั้ยคะ





อาหารที่แสนจะโปรด : ข้าวคลุกปลาทู + น้ำพริกกะปิของแม่


อันแรกก่อนนะคะ ข้าวคลุกปลาทู


อย่าค่ะ อย่าเพิ่งทักว่าทำไมเหมือนอาหารแมวจัง ไม่เหมือนค่ะ มีข้อต่างกันดังนี้

1. ของแมวจะมีหัวปลาทูลงไปคลุกด้วย ของเราไม่มีค่ะ เนื้อล้วนๆ

2. ของแมวจะเหยาะน้ำปลา แต่ของเราเหยาะซีอิ้วขาว (แต่ถ้าไม่มีก็น้ำปลาเหมือนกันค่ะ)

3. ของแมวมีแต่ข้าวคลุกปลาทูค่ะ ของเรามีน้ำพริกกะปิด้วยยยยยย


อืม เวลากินน้ำพริกกะปิกับปลาทู พ่อแม่และน้อง จะกินแบบธรรมดา คือใช้ช้อนส้อมฉีกเนื้อปลาทูออกมา ตักน้ำพริกใส่ เป็นคำๆไป

แต่เราจะขอเสียเวลานิดนึง ให้คนอื่นล่วงหน้าไปก่อน

เราจะบรรจงแกะเนื้อปลาทูออกมา ก้างเล็กก้างน้อยเอาออกให้หมด ไม่ให้เหลือ เดี๋ยวเสียอรรถรสในการเสพปลาทู

ปกติอัตราส่วนจะอยู่ที่ ข้าวเปล่า 1 จาน ต่อปลาทูขนาดกลาง 1 ตัว

(ของแมวเป็นขนาดเล็กมากกก ค่ะ 55555 ต่างกันอีกอย่างแล้ว)


พอแกะเสร็จ ยังค่ะ ยังไม่ล้างมือ จัดการเหยาะซีอิ้วขาวลงไปพอส่งกลิ่นหอมๆ โอ้ววววว ไม่ใส่มากค่ะ เดี๋ยวเค็ม

ทีนี้ สองมือนี้ที่สร้างโลกนี่แหละค่ะ บีบ เค้น ขยำ (-*-) เนื้อปลาทู ให้กระจายรวมไปกับข้าว อารมณ์เดียวกับกาแฟและคอฟฟี่เมทยังไงยังงั้น

จะผูกพันสองเราให้เป็นหนึ่งเดียว ~~

เรียกว่าข้าวทุกเม็ดจะต้องมีปลาทูติดอยู่แน่นอนค่ะ


จากนั้นก็ไปล้างมือให้เรียบร้อย กลับมาอีกที พ่อกินน้ำพริกกะปิหมดแล้ว เย้ยยยยยยยยยยย

ไม่หรอกค่ะ ไม่คลุกนานขนาดนั้น แต่ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เราคงโวยวายแล้วแม่ก็ไปทำมาให้ใหม่ค่ะ รักแม่ที่ซู้ดดดด




น้ำพริกกะปิ


แม่ทำน้ำพริกกะปิอร่อยมากกกกกกกกก กินที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าที่แม่ทำ

นั่นคงจะเพราะว่า แม่รู้ใจลูกดี ว่าชอบรสชาติแบบไหน เผ็ดประมาณไหน และที่สำคัญกะปิที่ใช้มันอร่อยมาก หอมด้วย

เราก็ไม่รู้หรอกว่าแม่ไปเอามาจากที่ไหน แต่รู้ว่าแม่จะเลือกอย่างดี

อีกอย่าง สีของน้ำพริกกะปิที่แม่ทำ มันน่ากินน่ะค่ะ ไม่รู้จะบอกยังไง เห็นที่ขายๆอยู่ตลาด สีมันดูน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้

และนี่ก็เป็นอีกสาเหตุที่เราไม่มีรูปประกอบมาให้ดูค่ะ ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่บ้าน ถ้าจะไปซื้อที่ตลาดหรือเสิร์ทหามาลง

มันก็ไม่ใช่อยู่ดี จริงมั้ยคะ

งั้นดูรูปแมวสองตัวนี้ไปก่อนนะคะ แมวใครไม่รู้ น่ารักมาก






ของหวานที่แสนจะชอบ : เค้กใบเตยลูกตาล


ขอเล่าถึงรักแรกพบ กาลครั้งหนึ่งกี่ปีมาแล้วจำไม่ได้ วันนั้นมีเหตุจำเป็นที่จะต้องไปนั่งรอเพื่อนที่โรงแรมโซฟิเทล ขอนแก่น

มองซ้ายมองขวา นั่น!! มีร้านเค้กเล็กๆอยู่ตรงนั้น เป็นร้านของโรงแรมเองค่ะ

เรากวาดสายตาผ่านบรรดา ชีสเค้ก พาย ช็อกโกแลตเค้ก มูสเค้ก และอะไรอีกมากมายไป

แล้วก็ย้อนกลับมาอีกครั้ง (-*-) กำลังจะอ้าปากสั่งช็อกโกแลตมูส

เหมือนพรหมลิขิต พนักงานคนสวยยกถาดเค้ก ก้อนสีขาวๆ มาเพิ่มเข้าไปในตู้

"เค้กอะไรคะนั่น" ในใจคิดว่าคงเค้กครีมธรรมดา

"เค้กใบตาลลูกตาลค่ะ" โอ้วววว ชื่อเพราะจัง คล้องจองกันด้วย ใบเตยลูกตาล & นิ สมพงษ์กันเจงๆๆ

เค้กก้อนนั้นถูกแบ่งป็นชิ้นๆ ห่อพลาสติก แต่ทุกชิ้นยังอยู่รวมกันเป็นรูปวงกลมสวยงาม

ถ้าเรากิน ก็เป็นการเปิดsing น้องใบเตยลูกตาลสิเนี่ย กร๊ากกกกกกกกกก

ก็เลยสั่งค่ะ



เค้กใบเตยลูกตาลที่นี่ จะมีเฉพาะช่วงที่มีลูกตาลน่ะค่ะ ผ่านหน้าลูกตาลไปแล้ว จะเป็นมะพร้าวอ่อนแทน ลองแล้วค่ะ ไม่อร่อย

อันนี้รับรองว่าจะเอารูปมาอัพเดตทีหลังค่ะ วันนี้ไม่อยากออกจากบ้านไปซื้อ

ขอบรรยายแทนนะคะ

มันก็หน้าตาแสนจะธรรมดา เนื้อเค้กสีเขียว แบ่งเป็นสองชั้น ตรงกลางจะเป็นเนื้อลูกตาล

ข้างนอกเป็นครีมธรรมดาอีกนั่นแหละ แต่มีลูกตาลที่หั่นเป็นชิ้นเล็กๆๆๆโรยอยู่บางๆ


แต่พอกินเข้าไป โอ้ววววว อร่อยมากกกกก หอมใบเตย เค้กนุ่มโคด เนื้อลูกตาลหว๊านนนน หวาน

ถึงกับต้องหลับตากิน อร่อยจริงๆ โอ๊ย ชอบบบ

วันนั้นเรานั่งแทะโลมน้องใบเตยลูกตาลอยู่นาน ค่อยๆกินค่ะ กลัวจะหมด

และแน่นอน เราซื้อใส่กล่องกลับบ้านด้วย ฮี่ๆ




จบแล้วค่า ว่าแล้วก็ไป tag เพื่อนๆต่อ ขออภัยด้วยนะคะ อยากรู้ว่าชอบกินอะไรน่ะค่ะ




Create Date : 30 มีนาคม 2550
Last Update : 30 มีนาคม 2550 22:52:29 น.
Counter : 1431 Pageviews.

63 comment
[tag] ความลับฮาๆ มาช่วยอ่านหน่อยค่ะ



ได้รับ tag มาจากพี่ Mactopia ค่ะ ทีแรกก็กะว่าจะรอดแล้วเชียว เพราะไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ แหะๆ

ขอบคุณนะคะ (กัดฟัน) และขออภัยไปยังผู้ที่โดน tag ต่อจากเราไปด้วย

เราเป็นคนไม่ค่อยมีความลับเท่าไหร่นะคะ เนี่ย คิดอยู่เป็นวันกว่าจะหาออกมาได้



1. แพ้เงาะ


ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นใครแพ้เงาะเลยนอกจากตัวเอง บอกใครไปเค้าก็ขำ บางคนก็ไม่เชื่อ

ช่วงฤดูที่เงาะออกเยอะๆก็ต้องชีช้ำทุกทีไป เพราะเพื่อนรักทั้งหลายจะชอบซื้อมาฝาก แล้วก็นั่งกินให้เราดู กระซิกๆ

ตอนเด็กๆจะแพ้ไม่มาก คือถ้ากินเข้าไปแล้วจะปากเจ่อ บวมฉึ่ง ปากเราปกติมันก็หนาอยู่แล้วไงคะ ยิ่งบวมขึ้นมาอีกยิ่งน่าเกลียด

พอโตมาหน่อย อาการแพ้ก็เริ่มหนัก ครั้งสุดท้ายที่กินคือตอนอยู่ ม.4 แค่ลูกเดียวเท่านั้น อาการหนักจนออกบ้านไม่ได้สามวัน

ก็เลยไม่กล้าไปยุ่งกับมันอีกจนถึงบัดนี้

มีอยู่วันนึงเมื่อไม่กี่เดือนที่แล้ว ซื้อข้าวเหนียวเปียกมากิน เคี้ยวๆอยู่ เจอเงาะ รีบคายออกมาแทบไม่ทัน

แล้วยกให้พี่สาวกินต่อ พี่เราก็กินจนเกลี้ยง แล้วค่อยมาบอกว่า มันเป็นลำไย ไม่ใช่เงาะ!!!




2. โดนหมากัดบ่อยมาก


จำไม่ได้ว่ากี่ครั้ง เพราะบ่อยมาก ไม่รู้ว่าเราหน้าตาไม่น่าไว้วางใจรึยังไง หมามันถึงจ้องจะกัดอยู่ร่ำไป

แต่ที่เจ็บหนักจนต้องไปหาหมอนี่มีสองครั้ง ครั้งแรกโดนกัดที่ต้นขา เป็นหมาของบ้านเพื่อน

มันโดนล่ามโซ่อยู่แท้ๆ กร๊ากกกก ยังโดนกัดได้ ตอนนั้นยังเด็ก วิ่งไล่จับกับเพื่อน ดันวิ่งหนีเข้าไปใกล้ มันก็เลยงับเข้าให้

ครั้งที่สองนี่หนักมาก โดนกัดที่ต้นคอ ด้านหลังน่ะค่ะ คราวนี้เป็นหมาของญาติ ชื่อซื่อบื้อ จำได้แม่นเลย

มันโดนล่ามโซ่อยู่เช่นกัน 555555 ตอนนั้นอยู่ซัก ป.สาม ป.สี่ ได้ มันนอนของมันอยู่ดีๆ เราเกิดหมั่นเขี้ยว

เดินเข้าไปเอานิ้วจิ้มจมูกมันทีนึง เท่านั้นแหละ มันลุกขึ้นกัดเข้าที่คอเลย เราลงไปนอนหน้าแนบพื้น จำอะไรไม่ค่อยได้

รู้สึกตัวอีกที โดนเย็บไปหลายเข็ม ทุกวันนี้ยังมีแผลเป็นอยู่ที่คอ แต่มันเล็กลงมากแล้ว ถ้าไม่รวบผมก็จะมองไม่เห็น




3. "ความรักที่เป็นไปไม่ได้...คือความรักที่โรแมนติกที่สุด"


มันเป็นความเชื่ออย่างหนึ่งของเราค่ะ ประโยคนี้อ่านมาจากหนังสือ เมื่อซัก 6-7 ปีที่แล้ว

เราจดเก็บไว้ในบันทึก เพราะรู้สึกว่าโดนใจจัง ขอพูดเพียงแค่นี้ เพราะหัวข้อได้อธิบายทุกอย่างอยู่ในตัวของมันเองแล้ว




4. นอนเก่ง


เป็นคนนอนหลับง่าย หลับลึก และหลับยาว วันนึงๆจะนอนไม่ต่ำกว่า 6 ชั่วโมง ไม่งั้นจะไม่ไหวเลย จะงัวเงียทั้งวัน

แต่ปกติแล้วจะอยู่ที่ 8 ชั่วโมง มีความสุขกับการนอนมาก ตอนเด็กๆจะตื่นยากมากเลยด้วย แต่โตมาแล้วตื่นง่าย เรียกนิดเดียวก็ตื่น แล้วค่อยนอนต่อ

มันเป็นความลับที่น่าอาย แต่อยากจะเปิดเผย 5555 ที่ห้องนอนเรามีกริ่ง(หรือออด?) ติดอยู่ค่ะ กร๊ากกกกกก เคยพบเคยเจอมั้ยคะ มีออดอยู่ในห้องนอน

อันที่มันกลมๆ สีแดงๆ น่ะค่ะ แบบออดสมัยเก่าที่ปุ่มกดจะอยู่นอกรั้ว แล้วตัวที่ร้องจะอยู่ในบ้านเสียงดัง อ๊อดดดดดดดดดด ไม่ใช่ ติ๊งหน่องๆนะคะ

ของเรานี่ ปุ่มกดอยู่ในห้องนอนป้าค่ะ พอป้าเราตื่นปุ๊บ จะกดปั๊บ มันจะดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วห้องนอนของเรา

แล้วป้าจะรู้จังหวะ จะรออีกห้านาที กดอีกครั้งนึง นั่นแหละค่ะ เราถึงจะตื่นได้ คิดแล้วก็ขำ เราโดนปลุกแบบนี้มาจนจบ ม.6 เลย

สถิติการนอนยาวที่สุดของเรา คือ 24 ชม. ค่ะ แต่มันมีเหตุผลนะ คือเราอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืน แล้วสอบเช้า-บ่าย

พอหกโมงเย็นก็น็อค กินข้าวแล้วนอน มาตื่นเอาหกโมงเย็นของอีกวัน มีลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำบ้าง แต่ไม่กินอะไรเลย ดีนะที่ไม่ตาย




5. เคยแกล้งฆ่าตัวตาย


ทะเลาะกับแฟนค่ะ ร้องห่มร้องไห้เหมือนโลกจะแตก เค้าก็ไม่สนใจ เราก็อาศัยจังหวะที่เค้าเผลอ หยิบอุปกรณ์มาสามอย่าง

คัตเตอร์ ปากกา และยาแดง!!! เราเริ่มจากเอาปากกามาขีดเป็นเส้นหนาๆที่ข้อมือ (เพื่อความสมจริง)

แล้วหยดยาแดงลงไปที่รอยปากกา และหยดลงพื้นสองสามหยด (ไม่หยดเยอะค่ะ เพราะมันจะกลายเป็นสีส้มเอา)

จากนั้นก็ทำเป็นโยนคัตเตอร์ลงพื้น ให้เกิดเสียงดัง ได้ผลค่ะ แฟนเราหันควับมาดู เค้าเห็นเลือด(หรือยาแดงนั่นเอง) อยู่ที่พื้น

แล้วพอมองมาที่แขนเรา ก็จะเห็นเป็นรอยเหมือนกรีดจริงๆไงคะ เค้าหน้าซีดเลย รีบเข้ามาดูเราใหญ่ โกรธอะไรอยู่ลืมหมด

ส่วนเรานี่ หายเศร้าตั้งแต่ตอนที่หยดยาแดงแล้วค่ะ ฮามากกว่า ฮาว่า ชั้นคิดจะทำแบบนี้ได้ยังไง

แล้วก็เลยดีกัน จากนั้นเราก็พยายามเล่นมุกนี้อีกค่ะ แต่ไม่ได้ผล โดนรู้ทันแล้ว 55555555


ปล.เราไม่มีทางฆ่าตัวตายจริงๆหรอกค่ะ โลกนี้น่าอยู่สำหรับเราเสมอ ไม่ว่าชีวิตจะย่ำแย่แค่ไหน ^^





หมดแล้วค่ะ อายเหมือนกันนะเนี่ย โดนล้วงความลับไปหมดแล้ววว (ทีตอนเล่าไม่อาย)






Create Date : 28 มกราคม 2550
Last Update : 28 มกราคม 2550 8:49:20 น.
Counter : 1011 Pageviews.

38 comment
Happy New Year 2007



สวัสดีปีใหม่ค่ะ ^^

ดองบล็อกไว้ตั้งสองเดือน 55555 ไม่ยอมอัพเลย สงสัยเพื่อนๆจะลืมเราหมดแล้ว

กลับมาคราวนี้ขอเริ่มต้นด้วยการอวยพรปีใหม่ค่ะ

ช้าไปสามวัน คงไม่ว่ากันนะคะ



การ์ดปีใหม่ จากใจนิค่ะ










Create Date : 03 มกราคม 2550
Last Update : 3 มกราคม 2550 1:59:38 น.
Counter : 1024 Pageviews.

13 comment
มาอัพบล็อกแล้วจ้า อย่าเพิ่งลืมเราน้า



ไม่ได้อัพบล็อกซะนาน มีสาเหตุอยู่สองอย่างคือ 1. เพิ่งเริ่ม thesis ใหม่ กำลังเห่อ แล้วก็ตั้งใจที่จะลบล้างคำสบประมาทจาก thesis อันเดิม 2. วุ่นวายกับการดู AF3 ค่ะ ยิ่ง week ที่โด่งออกนะ เฮิร์ทจนทำอะไรไม่ได้เลย 555

ขอบคุณเพื่อนๆที่ยังแวะเวียนมาดูอยู่เรื่อยๆค่ะ อยากแจ้งให้ทราบว่า ช่วงนี้คงไม่ค่อยได้อัพบล็อกบ่อย แต่ที่จะมีเรื่อยๆ คงเป็นใน Group ชีวิตนี้ ตั้งใจว่าะมาเขียนเรื่อยๆ

อีกอย่างที่ตั้งใจว่าจะทำ คืออัพใน Group ฟังเพลง จะอัพเพลงพี่โด่งที่ร้องทุก week ไว้ ใครรักโด่งมาฟังกันได้นะคะ เร็วๆนี้

ไหนๆก็ไปเป็นสมาชิก Dong Family Club แล้ว ขอแปะเพลงหัวหน้าครอบครัวไว้ตรงนี้ซักเพลงค่ะ ลองจิ้มฟังดูนะคะ "คิดถึงเธอ" เมื่อก่อนชอบเพลงนี้มากๆ ชอบท่อนตอนจบที่ร้องว่า "จะมีให้เธอเท่านั้น ให้เธอรู้ไว้ว่าฉัน คิดถึงเธอ"



รูปนี้เครดิตคุณเตย ณ บ้านสีฟ้า ค่ะ







Create Date : 27 กันยายน 2549
Last Update : 27 กันยายน 2549 5:17:37 น.
Counter : 424 Pageviews.

10 comment
HBD to ME

Happy Birthday to ME

ในที่สุดก็จะถึงวันเกิดแล้ว ดีใจจัง
ขอให้ปีนี้ ข้าพเจ้ากลายเป็นคนขยันๆๆๆ
ทำ thesis ให้เสร็จ จะได้เรียนจบซะที ^-^

จะมีใครมาอวยพรให้เรามั้ยน้า รออยู่นะตัวเอ๊ง





วันเกิดปีนี้ ไม่จัดงานค่ะ เพราะจะไปบวชชีพราหมณ์กับแฟน
อยากเริ่มต้นอายุใหม่อย่างสดชื่น






Create Date : 09 สิงหาคม 2549
Last Update : 9 สิงหาคม 2549 2:22:33 น.
Counter : 405 Pageviews.

7 comment
1  2  

ด้วยรักและปลาทู
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]