สนาถา วิหรถ มา อนาถา
จงอยู่อย่างมีหลักยึดเหนี่ยวใจ อย่าเป็นคนไร้ที่พึ่ง

ใช้หลักยึดเหนี่ยวใจด้วยสติและปัญญา ตลอดไป...นะคะ



จบอย่างดื้อ ๆ จริงด้วย...อ่ะ...

คลองบางหลวง...
ปอป้าเติบโตมากับคลองบางหลวง
สมัยก่อนโน้น เวลาไปเรียนหนังสือต้องนั่งเรือไป
จากคลองบางหลวง เข้าสู่คลองบางแวก
พอเรียนจบ เริ่มทำงาน ก็ยังต้องนั่งเรือไปทำงาน
จากคลองบางหลวง สู่แม่น้ำเจ้าพระยา มาขึ้นที่ท่าปากคลองตลาด
ชีวิตอยู่กับสายน้ำ แต่ว่ายน้ำไม่เป็น...อิ อิ

  

สวัสดีตอนบ่ายครับ ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะครับ .....

บ้านศิลปินคลองบางหลวง ที่นี่ช่วงปีนี้เห็นมีเพื่อนบล็อกไปเที่ยวกันมาอยู่บ่อยๆ เห็นแล้วก็อยากไปบ้างแต่ติดตรงที่ บ้านศิลปินเขาอยู่ฝั่งธนฯ ซึ่งเป็นฝั่งที่ผมไม่ถนัดเอาซะเลย เ้พราะตอนที่เรียนอยู่กรุงเทพฯ ผมถนัดแต่ฝั่งพระนคร ถ้าให้ไปเองรับรองไปไม่ถูกแน่ๆ ครับ .....

  

ชอบที่เขียนว่า
รักช้า ชิดซ้าย

  

บ้านอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่เคยไปเลยค่ะ...อยากลองไปซักครั้งดูเหมือนกัน

  

อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลลภํ
มีตนที่ฝึกดีแล้วนั่นแหละ คือได้ที่พึ่งที่หาได้ยาก

มีความสุขกับการฝึกฝนตนเองให้คิดดี พูดดี ทำดี ตลอดไป...นะคะ

  

เราก็ชอบดูเชิดหุ่น
ดูเพลิน มีโอกาสก็จะดูค่ะ
ดูของจริงเคยดูของโจหลุยหนเดียวเอง
.
.
คุณกุ้งถนัดซ้ายป่ะคะ ถามดู

  

เอิ่ม.. มะมีรัย
เราเห็นช้อนซ้ายน่ะ

  

เรือขายไก่ย่างน่ากินจังค่ะ

เราชอบคำขวัญประจำวิกหนังตะลุงเหมือนกัน แสดงถึงความตั้งใจจริงของคนทำบ้านหนังตะลุงเขานะคะ

  

สบายดีนะคะ มิสบายดีค่ะ แต่ยุ่งๆนิดหน่อยค่ะ