คิดถึงหมาของฉันจัง (Love My Pets)
คิดถึงหมาของฉันจัง (Love My Pets)
คิดถึงหมาที่เคยเลี้ยงเมื่อตอนเด็กๆ จัง มีอยู่ตัวหนึ่งเป็นรุ่นแม่ อันนี้เป็นหมาตัวแรกที่เลี้ยงในชีวิตฉันเลย มันชื่อติ๊งหน่อย ฉันตั้งชื่อมันเองและฉันก็รักมันมาก มันมีขนสีน้ำตาล เป็นตัวสุดท้ายที่เหลือจากการที่คนในหมู่บ้านเลือกตัวอื่นไปเลี้ยงแล้ว พี่น้องของมันแยกย้ายกันไปตามทางชีวิตที่ลิขิตไว้ ขึ้นอยู่กับคนที่จะเอาไปเลี้้ยง คนดีก็ดีไป คนเลวๆ ก็แย่หน่อย ... แต่ยังไม่มีใครในละแวกบ้านเอาติ๊งหน่อยไปเลี้ยงเพราะมันเป็นตัวเมีย สมัยนั้นแถวบ้านจะเลี้ยงแต่หมาตัวผู้กันซะเป็นส่วนมาก ตัวผู้จะถูกเลือกก่อนตัวเมียเสมอ แม่ของติ๊งหน่อยก็เป็นหมาในบ้านของคนรู้จักของฉันที่อยู่ติดกัน แม่ติ๊งหน่อยขนสีเหมือนติ๊งหน่อยมาก ด้วยความที่ฉันยังเด็กก็ไม่ได้สนใจแม่มันเท่าไหร่ สนใจแต่หมาน้อยๆ ตัวเล็กน่ารักอย่างติ๊งหน่อยและต่อมายิ่งรักลูกของติ๊งหน่อยมากมาย ลูกของมันชื่อหมีดำ (พี่สาวชอบเรียกหมีดำ) ไอ้ดำหรือไอ้ทามมิดาม ชื่อแปลกใช่ไหม ฉันตั้งเองอีกแหล่ะ เพราะขนของมันเป็นสีดำมันปลาบสวยงามมากๆ เป็นหมาลักษณะดี สุขภาพดีและให้คุณแก่เจ้าของ ฉันชอบตั้งชื่อหมาฉันแปลกๆ เข้าไว้ให้ดูเท่ ไม่เหมือนหมาแถวบ้าน เพราะหมาฉันมันต้องเท่ มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร และฉันก็รักหมีดำหรือไอ้ดำมากๆ (จริงๆ มันเป็นตัวเมีย) รักและสงสารมัน เพราะมันหางกุด ขี้เหร่มากมาย มันจะขี้หงุดหงิดเอาแต่ใจไม่เหมือนแม่มัน แต่มันก็อายุยืนกว่าแม่มันและมันก็รักและภักดีต่อฉันและพ่อมาก เมื่อวันที่มันกำลังใกล้ตาย ฉันวางมือลงบนตัวของมันเหมือนจับลูบไล้ น้ำตาของฉันหยดลงไปบนตัวของมัน ฉันเรียกชื่อมันว่าดำ มันยังกระดิกหางรับเสียงเรียกจากฉันเป็นครั้งสุดท้าย มันได้ยินเสียงของฉัน ฉันเสียใจมากกับการจากไปของมัน ถึงตอนนี้ฉันก็ยังลืมมันไม่ได้ ลืมแม่ของมันไม่ได้ ฉันไม่สามารถจะลืมหมาของฉันได้เลย ฉันไม่เคยเจออะไรที่ซื่อสัตย์ในชีวิตของฉันเท่ากับความรักที่พ่อแม่มีให้ฉัน พี่สาว พี่ชาย น้องสาวของฉันมีให้ฉัน และหมาของฉันให้ความรักกับฉันอย่างมาก มันวิเศษมากจนฉันสะท้อนใจ มองลึกเห็นความสวยงามข้างในหัวใจของสัตว์ว่ามันก็ไม่ได้ต่างจากคน มันก็คืออีกหนึ่งชีวิตที่สวยงามบนโลกใบนี้ ฉันไปร้องไห้อยู่หลังบ้านตั้้งนาน น้องไปบอกพ่อว่าฉันร้องไห้ พ่อก็บอกว่า ฉันเลี้ยงมันมาตั้งแต่ตัวมันยังเล็ก เคี้ยวข้าวให้มันกิน ก็คงเสียใจไม่น้อย เพราะผูกพันกับมันมาก มันเป็นหมาของฉันคนเดียว ฉันเป็นเจ้าชีวิตของมัน ฉันรักมันเพราะฉันรู้ว่ามันก็มีหัวใจ ฉันเห็นหัวใจของมัน ลึกถึงข้างใน หัวใจที่สวยงาม หมาคืออีกหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่สวยงามที่เติมแต่งชีวิตของฉันให้มีความสุข มีชีวิตชีวา อ่อนโยนและซึมซับกับสิ่งดีๆ หมามันก็มีหัวใจ มันทำให้ฉันเห็นว่ามันมีหัวใจ
แต่ลูกของไอ้ดำหรือทามมิดามนี้มันนิสัยไม่ค่อยดี ตั้งชื่อให้ว่า เจเน็ท ไม่เกี่ยวกับนักร้องน้องไมเคิลนิสัยไม่ดีนะ แต่ตอนนั้นเห็นว่าเจเน็ทมันชื่อเท่ดีเลยเอามาตั้งชื่อหมา ไอ้เจเน็ท ตัวเมียอีกแล้ว (เลี้ยงแต่ตัวเมียเพราะไม่มีใครเอามันแล้ว ส่วนมากเป็นหมาที่เหลือจากการถูกเลือกของคนในหมู่บ้าน) เป็นหมาที่ไม่มีใครเอาไปเลี้ยงก็เลยต้องเลี้ยงไว้เองในบ้าน มันเป็นหมาที่ไม่มีใครเอาแล้วเพราะมันเกเร ชอบกัดไก่ ชอบเห่ากรรโชกและดุร้าย กัดคนที่เดินไปมาแถวบ้าน อันนี้ฉันย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ แล้วให้น้องสาวเลี้ยง สมัยนั้นน้องฉันยังมีชีวิตอยู่ เขาก็เล่าให้ฟังว่ามันเกเรชอบไล่กัดคน เลยต้องขาย พ่อบอกให้ขายไป ฉันเสียใจมากที่มันโดนขายไป ไม่รู้คนซื้อเอาไปทำอะไร ฉันไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์เวลานั้น ถ้าอยู่ฉันคงไม่ขาย ฉันเสียใจที่มันโดนขาย ฉันไม่ต้องการขายชีวิตคนอื่นเพื่อมาบำรุงชีวิตตัวเอง ฉันไม่เคยคิดทำ เป็นความเสียใจผิดหวังเจ็บปวดมากครั้งแรกที่หมาฉันมีคนเอาไปขายเสียแล้ว ถึงแม้มันจะเกเร ถึงแม้มันจะอยู่ภายใต้การบงการของเจ้าของที่สามารถจะชี้้ชะตากรรมให้มันได้ว่ามันควรจะเป็นยังไง แต่ฉันก็จะไม่ชี้ชะตาชีวิตของมันให้มันต้องถูกขายอย่างแน่นอน ฉันจะไม่มีวันทำ ฉันคิดถึงหมาทุกตัวของฉัน ฉันมีความสุขเสมอที่ฉันได้อยู่กับมัน ฉันไม่เคยลืมพวกมันเลย และถ้ามีตัวใหม่เข้ามาให้ฉันต้องเลี้ยงก็จะดูแลมันเองอย่างดี จะไม่ให้ใครทำร้ายมัน ถ้าฉันคิดว่าตัวเองไม่มีศักยภาพจะเลี้ยงมันได้หรือทำให้มันมีความสุขไม่ได้ ฉันก็จะไม่เลี้ยงเด็ดขาดแม้แต่ตัวเดียวถ้าฉันเลี้ยงไม่ดีพอฉันจะไม่เลี้ยงมันเพื่อทำร้ายชีวิตของมัน เผื่ออาจมีคนให้ความรักและเลี้ยงดูมันได้ดีกว่าฉันล่ะ
และฉันก็ยังคิดถึงแมวที่น่ารักตัวแรกตัวเดียวสีดำเล็กๆ ที่เจอในห้องสมุดของโรงเรียนสมัยฉันอยู่ชั้น ป.5 มันมานั่งบนตักฉันตอนฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ ฉันเห็นแล้วสงสารที่ตัวมันผอมมากแถมหางกุด ฉันจึงคิดจะเอาไปเลี้ยงที่บ้าน จึงได้ยัดมันเข้าไว้ในเสื้อนักเรียน จะเอามาเลี้ยงด้วยความสงสารเพราะมันตัวเล็ก แคระแกร็นหางกุดเหมือนไอ้ดำ อย่างว่าล่ะนะหมาแมวพิการไม่มีใครสนใจ ใครจะเอาล่ะก็มันพิการนี่นะเลี้ยงไปก็เป็นภาระ มีแต่ฉันนี่แหล่ะที่เอา ถึงไม่มีใครเอา ฉันก็รับเลี้ยงมันได้ พิการยังไงก็มาอยู่กับฉัน ฉันจะพยายามทำให้มันอยู่อย่างมีความสุขถ้าทำได้ ฉันแอบยัดใส่ไว้ข้างในเสื้อนักเรียนก็เพื่อหลบสายตาครู กลัวครูเห็นแล้วไม่ให้เอามันมาเลี้ยงที่บ้าน (แต่ฉันคิดว่ามีครูคนหนึ่งซึ่งเป็นครูผู้ชายที่สอนฉันตอน ป.6 เห็น แต่ครูทำเป็นไม่เห็น ครูคนนี้ภายหลังต่อมาฉันรักท่านมากๆ) พ่อฉันก็บ่นไปตามเรื่องว่าเอามาเลี้ยงทำไม แต่จริงๆ พ่อฉันเป็นคนใจดีมีเมตตากรุณามาก พ่อเองก็รักสัตว์เหมือนกันแหล่ะ แต่ที่บ้านใช่ว่าจะฐานะดีพอที่จะเลี้ยงสัตว์ได้หลายตัว ฉันรู้ ฉันโชคดีที่สุดที่พ่อและแม่ฉันมีจิตใจเมตตากรุณาต่อสัตว์เราเลยได้เลี้ยงกัน โชคดีอีกที่แมวตัวนี้เป็นตัวผู้ ถ้าเป็นตัวเมียเวลามันออกลูกเยอะๆ แล้วไม่มีใครเอาไปเลี้ยงภาระก็ตกมาที่เจ้าของที่ต้องเลี้ยงต่อ จะเอาไปปล่อยวัดก็ไม่ได้สงสารมัน กลัวบาปกรรม พ่อชอบเรียกแมวฉันว่า บักแมว ฉันจำชื่อมันได้เลือนลางมาก ไม่รู้เรียกมันว่าอะไร พอมาเรียนต่อกรุงเทพฯ น้องสาวฉันที่เลี้ยงแทนก็บอกมาว่า มันตายแล้ว ไม่รู้มันโดนวางยาหรือว่าตายเพราะอะไร มันหายไปเลย ฉันเสียใจมาก เพราะแมวตัวนี้ก็เป็นแมวที่ฉันรัก และมันก็น่ารักเหลือเกิน มันอ่อนโยน มันไม่เคยทะเลาะกับหมาของฉันคือไอ้ดำทามมิดามเลย สองตัวอยู่ร่วมกันได้อย่างประหลาด มันเป็นสัตว์ที่วิเศษของฉัน ที่ชั่วชีวิตนี้ฉันคงไม่มีวันลืมเพราะอย่างน้อยมันทำให้ฉันมีจิตใจอ่อนโยนและรู้จักรักผู้อื่นเป็น มันทำให้ชีวิตฉันเต็มเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา มีคุณค่า มีเพื่อน มีความสุข ถึงวันนี้แค่หลับตานึกไปถึงภาพที่ฉันและสัตว์เลี้ยงที่น่ารักของฉันอยู่ร่วมกัน ได้เล่น ได้ทำกิจกรรมอะไรต่างๆ ร่วมกัน ฉันยังหลับตาด้วยความเป็นสุข อาจน้ำตาไหลออกมาบ้างบางครั้ง เพราะทุกวันนี้ชีวิตฉันเปลี่ยนไปมากแทบหาความสุขไม่มี ไม่ว่าจากงานการ จากอะไรต่างๆ รอบด้านที่ประสบพบเจอ ประดังประเดเข้ามาให้คิดให้ทำจนวุ่นวายไปหมด แต่ความสุขที่ฉันได้คิดถึงหมา คิดถึงแมวที่ฉันรักนั้น มันยังคงอุ่นไออยู่ในใจ ฉันยังคงคิดถึงสิ่งดีๆ ที่ได้รับจากสิ่งเหล่านี้ ต้นไม้ ท้องฟ้า สายลม บ้าน ครอบครัว สัตว์เลี้ยง คือความสุขหนึ่งเดียวที่ไม่มีวันเสื่อมคลายจากความรู้สึก ทุกวันนี้ฉันยังจำสีขน สีตา หู ลิ้นยาวๆ ที่ชอบแล่บออกมาเวลาอากาศร้อนมากๆ (เป็นการระบายเหงื่อออกมาทางลิ้นอย่างหนึ่งของสุนัขเวลาร้อน) แววตา จุดตามแข้งขาของมัน ลักษณะพิเศษ ลักษณะท่าทางต่างๆ ของมันที่มีทั้งสุข สนุกสนาน ตอนมันไม่สบาย ตอนมันกำลังหงุดหงิดอารมณ์เสีย ตอนมันดีใจที่เห็นฉันกลับมา หรือตอนที่มันกลัวฉัน และฉันจะจดจำภาพเหล่านี้ไว้ตลอดไป
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
