หลับให้สบายนะครับ....โชกุน เช้าวันนี้เป็นวันที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการเศร้า หลังจากที่เมื่อคืนได้นอนร้องไห้กับข่าวร้ายเรื่องที่1คือpapaต้องไปราชการที่3จังหวัดภาคใต้ จนได้ยินเสียงpapa ตะโกนเรียกเราลั่นบ้าน เเม่ เเม่ โชกุนตายเเล้ว (นี่คือจุดเกิดของข่าวร้ายที่2) ทันทีที่ได้ยินเรารีบวิ่งไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลพรากทั้งๆที่ยังไม่เห็นหมาเลย เปิดประตูห้องนอนออกไปก็พบเจ้าโชกุนนอนอยู่บนที่นอนของมันที่หน้าห้องนอนเรา ลิ้นจุกปากตัวเเข็งทื่อ เราตกใจมากอุ้มโชกุนมากอดไว้เเน่น ตัวมันเเข็งเเละก็เย็นมากเลย เราตกใจมากได้เเต่นั้งกอดโชกุนเเละก็ร้องไห้พร้อมกับพูดกับโชกุนว่าหนูเป็นอะไรลูก papa เดินลงไปข้างล่างเพื่อหาสาเหตุทันทีที่papaเดินเข้าไปในครัวตรงที่ไว้สำหรับซักล้างก็เจอกับต้นเหตุของการตายของเจ้าโชกุน ตะขาบตัวสีดำใหญ่มากขนาดเท่ากับนิ้วโป้งมือเรายาวประมาณเกือบครึ่งฟุตนอนตายอยู่ เราคิดว่าตะขาบมันคงจะขึ้นมาจากท่อน้ำทิ้งที่papaลืมปิดฝาเมื่อคืนเเน่ๆ เจ้าโชกุนคงจะเข้าไปดมดูด้วยความสงสัยเเละคงโดนมันกัดเข้าด้วยความตกใจของมันเลยกัดเจ้าตะขาบตัวเขื่องจนตาย โชกุนคงทรมานเเละเจ็บปวดมากมันเลยขึ้นไปหาเราที่หน้าห้องนอนเเต่มันคงโดนกัดตอนที่ทุกคนกำลังหลับอยู่มันคงทนพิษไม่ไหวเลยนอนตายอย่างสงบที่ ที่นอนของมันที่เราวางไว้ที่หน้าห้องนอนของเรา เนี่ยเเหล่คือสิ่งที่เราเกลียดที่สุดในการเลี้ยงสัตว์เลี้ยง การตายการลาจาก ที่จะมาพลัดพรากพวกมันเหล่านั้นไปจากเรา เราได้เเต่นั้งร้องไห้เเละก็อุ้มโชกุนไว้เเน่น เราสงสารมันมากมันยังไม่น่าจะมาตายตอนนี้เลยเรารักมันมาก พอตกเย็นก็จัดเเจงขุดหลุมฝังไว้ที่สวนหลังบ้านทุกคนร้องไห้กันหมดเพราะทุกคนรักมันมากเเม้กระทั้งคุณป้าข้างบ้านที่สนิทกันก็อดไม่ได้ เราเเต่งตัวให้โชกุนในชุดที่เขาโปรดเอาของเล่นทุกชิ้นที่เป็นของมันใส่ลงไปในหลุมด้วย กลบหลุมเเล้วทุกคนก็เอาดอกไม้มาวางที่บนหลุม ทุกคนเดินเข้าบ้านกันหมดเหลือเพียงเเต่เราที่ยังนั้งดูหลุมฝังโชกุน ส่วนเจ้าอิคคิวเพื่อนซี้ที่มันรักกันมากเพราะเขาจะนอนด้วยกันได้เเต่เดินไปเดินมาเเล้วก็ร้องเรียกมันคงจะสงสันว่าโชกุนหายไปไหน เราก็ได้เเต่เดินไปบอกกับมันว่า โชกุนเขาเหนื่อยเขานอนหลับไปเเล้ว ทันทีที่เหลือบไปเห็นจานข้าวของมันก็อดที่จะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้บางคนอาจจะบอกว่าเราบ้าเราเว่อเเค่หมาตัวนึงตายถึงขนาดฟูมฟาย ถ้าญาติพี่น้องเป็นอะไรไปจะเป็นเเบบนี้รึเปล่า เราอยากบอกว่าถ้าใครลองเลี้ยงสัตว์เเล้วจะรู้ถึงความผูกพัน ความซื่อสัตย์ของพวกมัน เราได้โชกุนมาจากฟาร์มชิวาว่าเเห่งหนึ่ง ตอนนั้นท้องน้องอายได้เเค่4เดือนเอง เราอยากได้ชิวาว่ามากๆpapaก็เลยจะซื้อให้ ไปนั้งอยู่ที่ฟาร์มเพื่อที่จะเลือกหมาฟาร์มนี้มีหมาเยอะมากๆ เเต่อยู่ๆก็มีหมาตัวนึง สีน้ำตาลทอง หน้าตาน่ารักกระโดดมานั้งตักเราเเละก็นอนนิ่ง เราเเปลกใจมากๆ เลยถามเจ้าของว่ามันขี้ประจบเเบบนี้กับทุกคนเลยเหรอ เขาบอกว่าไม่เลยมันจะขี้อายมากๆเวลาใครมาก็จะนั้งหลบอยู่ใต้เก้าอี้ตลอด ขนาดเขามันยังไม่เคยมานั้งเเบบนี้เลย เราคิดว่ามันเป็นความถูกชะตามากกว่าเลยตัดสินใจซื้อมันมา ตอนที่ซื้อมาโชกุนอายุ6เดือนเเล้ว จริงเจ้าโชกุนมันไม่ได้ชื่อโชกุนหรอกนะคะ มันชื่อทอง เจ้าของเขาเรียกเเบบนั้นเเต่เราตั้งใจไว้เเล้วว่าถ้าได้หมาตัวใหม่จะตั้งชื่อว่าโชกุน เเละรู้สึกว่ามันจะชอบชื่อนี้ด้วยสิเรารักมันมากเพราะมันเป็นหมาที่ฉลาดเเสนรู้เเละขี้ประจบมาก เเต่ช่วงหลังมาไม่ค่อยมีเวลาเล่นกับมันเลยเพราะต้องเลี้ยงน้องอาย เนี่ยเเหละนะเวลาอยู่ด้วยกันไม่ค่อยเเสดงความรักให้กันจนวันที่ต้องจากกันเเล้วมานั้งเสียใจ เสียดายว่าทำไมเราไม่ดูเเลเขาให้ดีพอ เเม่อยากบอกโชกุนว่าหลับให้สบายนะครับเราคงหมดวาระกันเเค่นี้ถ้ามีโอกาสเราคงจะได้เจอกันนะลูก เเม่รักลูกมากนะลูกช่วยทำให้เเม่หายเหนื่อยจากงานที่หนัก ทำให้หัวเราะเเม้กระทั่งเวลาที่ร้องไห้ ถึงเเม้เราจะพูดไม่ได้โชกุนก็เเสดงอาการที่ทำให้เเม่รู้ว่าลูกเป็นห่วงเเม่ หลับให้สบายนะครับ   Create Date : 15 สิงหาคม 2550     Last Update : 15 สิงหาคม 2550 1:22:00 น. Counter : 346 Pageviews.   7 comment Share Tweet