บางครั้งนึกอยากจะ Shut down... หรือ Re-boot ตัวเองได้เหมือนเครื่องคอมฯ เหนื่อยมาก วุ่นวายมาก..ก็ปิดมันซะ งดรับรู้เรื่องทุกสิ่งอย่างที่ทำให้เหนื่อยใจ... คนเราคิดๆ ดูบางทีก็แปลกเนอะ... ภาระหน้าที่ทั้งหลาย ต่างสร้าง และสรรหามันมา ทำตัวเหมือนแม่เหล็กดูดทุกสิ่งอย่างมาแบกเอาไว้ กว่าจะรู้สึกตัวว่าที่แบกไว้มันหนักเกินไป ทั้งร่างกายและจิตใจก็อ่อนล้าเต็มทน... เคยบ้างไหม.. ที่รู้สึกว่าตัวเองถูกพันธนาการด้วยอะไรบางอย่างที่มองไม่เห็น หนีไปไหนไม่ได้ เพราะมันล็อคเราแน่นหนาเหลือเกิน.. เหมือนอยู่ในที่ที่ถูกจำกัด แม้เราจะสามารถขับรถเดินทางไปนู่นมานี่ได้ ทำอะไรที่ใจนึกอยากจะทำก็ได้ กินอะไรที่ใจอยากนึกจะกินก็ได้ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอิสระ เพราะที่ถูกกักขังมันไม่ใช่ร่างกาย แต่มันเป็นจิตใจต่างหาก..เพราะฉะนั้น การปลดปล่อยจิตใจที่ถูกพันธนาการด้วยภาระหน้าที่ทั้งหลายที่ต้องแบก ก็คงไม่ใช่แค่หลบไปพักร้อนพาตัวเองไปเที่ยวต่างจังหวัดสองสามวัน เพราะแม้เราจะหนีชีวิตที่สับสนวุ่นวายไปมันก็แค่เปลี่ยนสถานที่ แต่จิตใต้สำนึกก็ยังคงจะวนเวียนมาเตือนให้ใจเราได้รำลึกอยู่เสมอว่า เรายังคงถูกพันธนาการซึ่งเป็นภาระหน้าที่ต่างๆ ทั้งหลายอยู่ดี
แล้วอย่างนั้น การปลดปล่อยจิตใจออกจากเครื่องพันธนาการทั้งหลายที่เราเองแหล่ะ เป็นคนหามันมาพันตัวเองทีละชิ้นๆ จนปัจจุบันพอจะแกะมันออกก็จับต้นชนปลายไม่ถูก มันจะมีวิธียังไง?? เค้าว่ากันว่า ถ้ามีปัญหาทางใจก็คงต้องแก้กันที่ใจ...
Free TextEditor
Create Date : 24 มิถุนายน 2551 | | |
|
Last Update : 24 มิถุนายน 2551 16:40:07 น. |
| |
Counter : 616 Pageviews. |
| |
|
|