• gloomy bear gloomy voice

ดาวกับตะวัน...แม้ว่าจะต้องดับแสงของตัวเอง หายไปแต่ละที นานๆทั้งนั้นเลย ครั้งนี้ พอดีได้ของเล่นมาใหม่ น้องไอโฟน เลยนั่งอัพโน่นอัพนี่ เปลี่ยนนั่นแปลงนี่ แก้อันโน้นอันนี่ เลยไม่ได้เอาเพลงมาลงบล้อกเลย เพลงนี้..ดาวกับตะวัน ของ นิวจิ๋ว ร้องประกอบละครมั้งครับ ไม่ได้ดูละครเลยไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไร แต่ฟังแล้วชอบเนื้อหาจัง มันเหมือน ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน คือได้อารมณืเหมือนว่า ยอมตาย เพื่อให้เธอหันมามองสักครั้ง คือไม่ต้องการเป็นเจ้าของ แค่ได้เห็นหน้าก็พอใจแล้ว มันโด้นโดน จริงๆ เพลงแนวนี้ ป.ล. ตอบคำถามครั้งก่อน..ละครเวทีครับผม ความรัก เค้าว่าเป็นเรื่องของคนสองคน แต่บางที ความรัก ก็มีปัจจัยหลายอย่างมาเกี่ยวข้อง มากกว่าแค่คนสองคนซะอีก จุดเริ่มต้นความรักอาจเป็นเรื่องแค่หัวใจสองดวง แต่เมื่อมันสุกงอมและพร้อมจะก้าวต่อไป ทำไมมันถึงเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย มากกว่าแค่ใจสองดวง ความรักไม่น่าจะมีเงื่อนไข แต่มันกลับมีปัจจัยเกื่ยวโยงหลากหลาย สุดท้ายแล้ว เราต้องการความรักเพื่ออะไรกันแน่ ถ้าเพื่อความสุขของคนสองคน ที่จะเดินไปด้วยกัน ก็น่าจะเป็นที่ใจสองดวง แค่นั้นไม่ใช่เหรอ หรือความรักถูกสร้างมาเพื่ออะไรที่มากกว่านั้น เป็นคำถามที่หาคำตอบได้ไหมไม่รู้ ฉันรักเธอนะแต่... แต่อะไรต่อมิอะไรตามมามากมาย ส่วนผม มองความรักเป็นความรู้สึกหนึ่งเดียว ความรักของผมไม่ใช่การอยู่ร่วมกัน เดินข้างกันเสมอ ความรักของผมคือความสุขทุกครั้งที่คิดถึงมัน แม้ว่าอยู่กันคนละฝากฟ้าเหมือน...ดาวกับตะวัน Get this widget | Track details | eSnips Social DNA ลองทำแบบเคลื่อนไหวดูครับ...ท่าจะไม่เวิร์ค   Create Date : 18 เมษายน 2551     Last Update : 19 เมษายน 2551 5:36:53 น. Counter : 930 Pageviews.   12 comment Share Tweet

สิ่งมีชีวิต...ไม่มีหัวใจ (สิ่งดีที่สุดที่ฉันมี คือวันนี้อาจยังหายใจได้) ^o^ วู้.... ละครเพิ่งเล่นจบไปเลยมีเวลามาจัดการอะไรๆในนี้ เข้ามาที แล้วก็หายไป เหมือนจะเลิกทำ แต่ที่จริงมันหาเวลามาทำยาก โดยเฉพาะร้องเพลง นานๆมาร้องที ก็ต้องฟื้นฟูพลังภายในนานสองนาน กว่าจะร้องเป็นภาษาคนที่พอฟังกันได้ เพลงนี้พอดีได้ฟังในอัลบัมใหม่ของทาทา ชอบนะ เลยเอามาตัดเสียงแล้วลองร้องดู ไม่รู้จะไปทำลายยอดขายเค้าป่าว ขอโทษตรงนี้เลยนะครับ...555 ย้อนกลับไปช่วงเวลานั้นที่มันเหมือนกับเพลงนี้ ตอนนั้นโง่จัง...น่าสมเพชจริงๆ เวลาที่เราโดนบอกเลิก มันเหมือนอยู่ในช่วงความฝัน ที่อยากตื่นเร็วๆ ไม่อยากเชื่อ ทำใจไม่ได้ กับหลากหลายความรู้สึกเข้ามาประทะเราในครั้งเดียว วิธีหาทางออกคือ พยายามยื้อ และทำทุกอย่างที่คิดว่าเค้าจะไม่ไปจากเรา แต่ไม่ได้คิดเลยว่า การที่เค้าบอกเลิกนั้น มันเหมือนกับว่า เราไม่ได้อยู่ในโลก ในชีวิตของเค้าอีกต่อไปแล้ว เราจะเป็นตายร้ายดียังไง เค้าจะสนเราเหรอ ตอนนั้นเราก็คิดไม่ถึง นึกแต่จะหาทางดึงเค้ากลับมาให้ได้ มองย้อนกลับไปแล้วน่าละอายจริงๆ เราทำอะไรหลายๆอย่างที่โง่ๆ ลดค่าตัวเอง ตอนนี้รู้แล้วว่า ไม่ว่าทำดีสักขนาดไหน เค้าก็ไม่กลับมา มันเหมือนใจจะขาดเลยตอนนั้น แต่สุดท้ายก็รอดมาได้ มองย้อนกลับไปก็ต้องขอบคุณเค้านะ ที่ให้ประสบการณ์แบบนั้น เพราะมันทำให้เราฟังเพลงได้เพราะขึ้นและมีอารมณ์ร่วมกับเนื้อเพลง จุดพลิกของชีวิตตอนนั้นคือการอยากเอาชนะ เลยพยายามตั้งต้นใหม่ ให้เค้าเห็นว่าชีวิตเราดีขึ้นกว่าตอนที่มีเค้า ก่อนหน้านั้น ใช้ชีวิตเป๋ๆ หลับไม่เต็มตา ตื่นก็ทรมานอยู่สักพัก ยังนึกดีใจกับตัวเองที่ไม่คิดไรฟุ้งซ่านมากมาย ยังรักตัวเองอยู่บ้าง ไม่ได้ทำร้าย คิดสั้น หรือเดินทางผิด ตอนนั้นสมองมันกลวงโบ๋ คิดอะไรไม่ออก รู้ก็แต่ว่า ...สิ่งดีที่สุดที่ฉันมี คือวันนี้อาจยังหายใจได้... สิ่งมีชีวิต...ไม่มีหัวใจ Get this widget | Track details | eSnips Social DNA   Create Date : 08 มีนาคม 2551     Last Update : 8 มีนาคม 2551 13:21:48 น. Counter : 547 Pageviews.   14 comment Share Tweet

"แสงหนึ่งคือรุ้งงาม" ธ หนึ่งใน ดวงใจไทย จากไกลลับ หนึ่งสิบนิ้ว ประนมจับ เทิดเหนือหัว หนึ่งร้อยผา ที่ว่าแกร่ง ยังไหวรัว หนึ่งพันฝัน มืดสลัว ในพริบตา หนึ่งหมื่นคำ หาพร่ำออก จากปากไม่ หนึ่งแสนใจ ร่ำไห้ สุดโหยหา หนึ่งล้านสี พลันมืดดับ ในพริบตา ขาดแสงจ้า "แสงหนึ่ง คือรุ้งงาม" แต่งโดย ฮาร์ท ปิลันธน์ Get this widget | Track details | eSnips Social DNA   Create Date : 05 มกราคม 2551     Last Update : 5 มกราคม 2551 15:26:54 น. Counter : 668 Pageviews.   13 comment Share Tweet

ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ....ทุกอย่างเกือบดีพร้อมเพียงแค่ไม่มีเธอเท่านั้น สวัสดีค้าบ...บ ร้างลาห่างหายไปน้านนาน เพราะมัวแต่ติดละคร ติดเรียน ติดสอบ เนี่ยก็เพิ่งได้พักได้หยุด เฮ้อ! เลยไม่มีเวลามาที่บล้อกเลย ไม่รู้ว่าเพื่อนๆที่นี่เค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว เพลงใหม่ๆก็ไม่ค่อยได้ฟัง เลยไม่รู้ร้องเพลงอะไรดี บวกกับพวกแบคกิ้งแทรคเราก็ไม่มีกะเค้าซะด้วย บังเอิญ ฟังวิทยุออนไลน์ของเมืองไทย ได้ยินเสียงพี่แอมร้องเพลงนี้เข้า มันเพราะดีจัง แถมเข้ากะบรรยากาศที่นี่ หนาวๆ สิ้นปี อยู่คนเดียว เลยไปหามาตัดเสียงนักร้องออก เจ้ากรรม ตัดไม่หลุด แต่ผมอะ ดื้อด้าน ก็ร้องมันไปอย่างงี้แหละ...ใครจะทำไม 555 ก็คงไม่มีใครทำไม แต่รำคาญซะมากกว่า ไม่เป็นไรครับ ผมยังรำคาญตัวเองเล้ย... อยู่คนเดียวมันก็ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ยนัก มันไม่ได้ทำให้เราไม่มีความรัก เพียงแต่ทำให้เราหันกลับมารักตัวเองมากขึ้น ใส่ใจตัวเองมากขึ้น มันอาจจะไม่มีความสุขมากมายเหมือนคนที่มีใครเคียงข้าง แต่ก็มีความอิ่มใจที่เราก็สามารถดูแลตัวเราเอง ดูแลหัวใจเราเองได้ ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากยืนคนเดียว...ลำพัง ทว่าบางครั้งมันก็ไม่มีทางเลือกให้มากนัก ลองอยู่กับตัวเองบ้างก็ดีเหมือนกัน อยู่กับความสุขที่มอบให้ตัวเอง อยู่กับความรักที่มีให้ตัวเอง แค่นี้ก็มากพอแล้วสำหรับคนเหงาๆ...ถือว่าเป็นอีกปีที่ฉันพอใจ Get this widget | Track details | eSnips Social DNA   Create Date : 24 ธันวาคม 2550     Last Update : 5 มกราคม 2551 15:13:11 น. Counter : 514 Pageviews.   14 comment Share Tweet

ปลายทาง...เราต้องแยกจากกัน ไม่เหมือนอย่างฝัน เนทไม่ได้เข้า เมลไม่ได้เช็ค ข้าวไม่ได้กิน อาการเบื้องต้นที่บ่งบอกถึงการเรียนหนักในเทอมนี้ ทั้งๆที่คิดว่าอยู่ตัวแล้วเชียว แต่มาเจอแต่ละวิชาเทอมนี้ สุดๆไปเลย ตอนที่อัพอยู่เนี่ยก็ได้กินข้าวไปด้วย คิดถึงบล้อก เลยเอาเวลานี้มาอัพซะหน่อย เพลงปลายทางเนี่ย รู้สึกชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่ฟัง ...เมื่อนานมาแล้ว แต่ไม่ได้เอามาร้องซักที วันนี้หันซ้ายแลขวา นึกไม่ออกจะร้องเพลงอะไร...งั้นก็เพลงนี้สักหน่อย ที่จริงผมชอบซอฟท์ร็อคนะ แต่เสียงไม่ให้เลยไม่ค่อยได้ร้องเท่าไหร่ ถึงยังไงก็จะไถๆ แบบตั้งใจทำที่สุดให้ฟังเอาละกันนะครับผม ชีวิตคนเราเหมือนเส้นทางถนน ที่บางคนมีแผนที่ รู้ว่าจะไปที่ไหน ถนนของผมมันก็เหมือนตอนคุณขับรถหลงทาง ไม่รู้จุดหมาย รู้เพียงว่าขับไปเรื่อยๆ เก็บเกี่ยว และเฝ้ามองข้างทาง ไม่สนเรื่องเสียเวลา บางทีโชคดี มีเพื่อนร่วมเดินทาง ได้มีคนคุย ไม่คนให้ห่วงเวลาอะไรตัดหน้า หรือเบรคกระทันหัน แต่ก็หลายครั้งที่คนเหล่านั้นก็ขอแยกทางเลี้ยวไปทางอื่น ไม่เป็นไร...อย่างน้อย เราก็ยังมีเรื่องให้นึกถึง แม้ต้องเดินทางไปคนเดียวตามลำพัง หลายคนโชคดี ได้คนร่วมทางที่มีจุดหมายเดียวกัน เค้าไปด้วยกัน มองแผนที่ด้วยกัน ถึงที่หมายพร้อมกัน แต่ผมที่ไม่รู้แม้กระทั่งเป้าหมาย ไม่มีแม้กระทั่งคนร่วมทาง ไม่มีแผนที่นำทาง คงไม่มีใครที่อยากมาร่วมเดินทางด้วย เส้นทางของผมแค่รอโชคชะตา ไม่รู้ว่าถนนที่ผมเดินจะพาผมไปที่ไหน จะไปถึงเมื่อไหร่ จะมีใครอยากไปด้วยกันไหม ไม่รู้เลย... ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ผมก็ขอมุ่งหน้าต่อไป แม้ไม่รู้ว่าสุดท้ายจะมีหรือไม่ สิ่งที่ตามหาอยู่ สิ่งที่เป็น....ปลายทาง   Create Date : 07 ตุลาคม 2550     Last Update : 24 ธันวาคม 2550 14:42:21 น. Counter : 739 Pageviews.   18 comment Share Tweet

• หน้าม้าแถวบ้าน
• PaNu na Normal
• theatre
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com