การก้าวเข้ามาทำในจุดๆนี้ เริ่มต้นจากการเขียนไดอารี่ออนไลน์ธรรมด๊าธรรมดา

สมัยตั้งแต่มัธยมโน่น จริงๆแล้วนิทำไดออนไลน์มานานแล้วค่ะ

แต่ว่า...ไม่ค่อยมีใครรู้จักหรอก

เพราะตอนนั้นทำในเรื่องที่คนเฉพาะกลุ่มที่จะสนใจ

คือกระแสตอนโน้นเค้าฮิตๆนักร้องญี่ปุ่นกัน Johnny's Jr. นั่นเอง

ก็เขียนบ้าๆบอๆ ปนกับความรู้สึกในแต่ละวันไปนั่นละ

คนที่เข้ามาอ่านก็นิดๆหน่อยๆ ไม่ได้เยอะแยะอะไร

จนกระทั่งเลิกลาการเขียนไปนานพอสมควร

แล้วก็มาเขียนอีกครั้งเมื่อมี Blog เป็นของตัวเอง

แรกๆก็ยังเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยตามประสา



แต่จุดเริ่มต้นจริงๆคือ ปกติแล้วนิจะชอบเข้าเว็บๆนึง

เว็บนี้โด่งดังมากในบรรดาสาวๆที่หลงรักความงามทุกแขนง

คงไม่ต้องเดากันเนอะว่าคือเว็บอะไร จีบันนั่นเอง

เริ่มเล่นก็เพราะเพื่อนเป็นคนมาแนะนำค่ะ เพื่อนไปเซิชเจอมาแล้วเอามาให้

เล่นตั้งแต่แรกๆที่มีเว็บเลยล่ะ เพราะช่วงนั้นยังมีแค่ฮาวทูของป้าจีนนิดๆหน่อยๆเอง

แล้วก็เล่นไปเรื่อย จนกระทั่งเว็บใหญ่โตขนาดนี้แล้ว



ตอนแรกๆก็เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้จากป้าจีนและกูรูท่านอื่นๆเหมือนสาวๆท่านอื่นนั่นละค่ะ

แล้วก็ซุ่มอ่านมาเรื่อยๆ มีเห่อบ้าง มีตั้งกระทู้ชวนคุยบ้าง

แต่ก็ไม่มีใครที่จำนิได้หรอกค่ะ นานๆจะเข้าไปซักที

บวกกับความเป็นคนที่เขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อย เนื้อหาไม่ได้หวือหวาอะไร

คนจะจำไม่ได้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร จริงมั้ย?



เข้ามาสู่วันที่เริ่มมีคนจำได้กันเลยดีกว่า

จุดเริ่มต้นก็คือ ได้เห็นกระทู้หนึ่งที่ทาง Web Master ตั้งขึ้น

เป็นในส่วนของ How To Contest ที่จะมีในทุกๆเดือนมานานแล้ว

แต่ปกติจะไม่ค่อยได้สนใจอะไรเท่าไหร่ จนกระทั่งช่วงเดือน มกรา ปีนี้ (2553)

เป็นคอนเทสที่ค่อนข้างน่าสนใจใช้ได้เลย

หัวข้อคือ Sweet Candy สวยหวานแบบลูกกวาด น่าเล่นมากๆเลยใช่มั้ยละ?

เลยลงมือทำ How To ครั้งแรก และถือเป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆของนิ

ในวงการความงามอย่างเป็นจริงเป็นจังค่ะ



ไม่น่าเชื่อเลยว่า How To แรกที่ลงในครั้งนั้น จะได้กระแสตอบรับที่ดีมาก

มันดีมากจริงๆสำหรับนิค่ะ เพราะได้ขึ้นแท่น Hot How To เป็นสัปดาห์เลยทีเดียว

มีจำนวนคนคอมเม้นท์ถึง 144 คอมเม้นท์เลยทีเดียว ซึ่งถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีมากๆ

หลังจากนั้นก็มีรีเควสจากสาวๆหลายท่าน ว่าอยากให้สอนทำผมบ้าง สอนกรีดอายไลน์เนอร์บ้าง

ในใจนิก็รู้สึกเลยว่า ดีใจมากๆ มีความสุขสุดๆ เลยคิดที่จะทำต่อไปอีก



แต่การเริ่มต้นครั้งนี้ก็ใช่ว่าจะดีที่สุด 100%

เพราะเมื่อมีคนชอบ ก็ย่อมจะมีคนที่ไม่ชอบอยู่แล้ว

ไม่มีใครชอบอะไรเหมือนกันทุกคนหรอกค่ะ

หลังจากที่ลง How To ครั้งนี้ในจีบัน นิเห็นกระแสตอบรับดี

นิเลยนำมาลงใน Blog ของตัวเองด้วย แน่นอนว่า คนที่ชอบก็เข้ามาคอมเมนท์กัน

และด้วยความที่ Blog นิได้ตั้งให้ทุกคนสามารถเข้ามาแสดงความคิดเห็นได้หมด

ก็จะมีคนที่ไม่ประสงค์จะเผยตัว เข้ามาแสดงความคิดเห็นเชิงลบด้วยเช่นกัน

ในส่วนนี้เราก็ต้องยอมรับ ถ้าเค้าจะติติงเรา



หลังจากนั้น พอเริ่มทำ How To ถัดมาเรื่อยๆ และเรื่อยๆ

กระแสด้านดีก็ยังมีอยู่ คนเริ่มที่จะจำหน้าเราได้เยอะขึ้น

แต่กระแสด้านไม่ดี ก็ยังมีให้เห็นอยู่ตลอด และแน่นอนค่ะ มาจากผู้ไม่ประสงค์จะเผยตัวอีกเช่นเดิม

บ้างก็ขัดแบบมีสาระ บ้างก็ขัดแบบไร้สาระ แต่แบบไร้สาระจะค่อนข้างเยอะกว่านะ ฮ่าๆ

ขัดแบบไร้สาระก็จะแนวว่า ถ่ายรูปไม่ยิ้มเลย หน้าแห้งรึเปล่า อ้วนขึ้นนะ ประมาณนี้ละค่ะ

ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสิ่งที่นินำเสนอซักเท่าไหร่ อ่านแล้วก็ขบขันปนงงๆกันไป



ก็นั่นละค่ะ คนเรามีคนรัก ก็ย่อมมีคนชัง บทเรียนส่วนนี้ขอสารภาพว่า

ช่วงแรกๆที่เจอก็แอบจิตตกไปเยอะเหมือนกันนะ เพราะปกติแล้วจะเป็นคนไม่ชอบสร้างศัตรูอะไร

แล้วอีกอย่าง ค่อนข้างเป็นคน เซนส์ซิทีฟมากพอสมควร คือ...ถ้าคุณจะเกลียดเรา

ก็เกลียดไปเถอะ แล้วอย่ามายุ่งกันให้มันเสียความรู้สึกกันไปมากกว่านี้ พูดง่ายๆว่า ไม่อยากรับรู้นั่นละค่ะ

แต่ด้วยความที่เราเริ่มทำตรงนี้ เค้าก็เลยเข้ามาแสดงอาการกับเราโดยตรง แรกๆก็เสียใจ สลดใจ

แต่มาช่วงหลังๆ ประสบการณ์ต่างๆมันสั่งสอนให้เรารู้สึกว่า อืม...อะไรที่แย่ๆ ปล่อยผ่านไปซะ

อะไรที่ดีๆ ก็เก็บเอาไว้ เครียดไปก็มีแต่เราที่เศร้าหมอง เลยปลงๆไปซะดีกว่า

เพราะคงไม่มีใครทำให้เค้าชอบเราได้ทั้งหมดอยู่แล้ว จริงมั้ยคะ?



เดี๋ยวคราวหน้าจะมาเล่าประสบการณ์ที่เคยโดน และรับรู้ว่าเพื่อนๆพี่ๆคนอื่นๆ

เคยโดนกันบ้างดีกว่า ให้เห็นว่า เบื้องหลังแล้ว เราก็มีความเครียดกันอยู่ไม่น้อย

เผื่อจะได้เห็นอะไรกันมากขึ้น และเข้าใจเรากันมากขึ้นนะคะ



วันนี้ไปก่อนแล้ว สวัสดีค่าสาวๆ ^^