กาลครั้งหนึ่ง ณ หนึ่งห้วงเวลา

สวัสดี ! เมฆน้อยสีขาว
สวัสดี ! คุณราวตากผ้า
สวัสดี ! ยอดหญ้าสีเขียว
สวัสดี ! เจ้าหนอนปราดเปรียว
สวัสเดียว ! เช้าสดใสวันใหม่

ตื่นเช้าขึ้นมา... รับลมหนาว

เธอคงไม่ง่วงหาว ซะจนตื่นเที่ยง

วันนี้ รีบตื่นเถอะ จะได้ไปร่วมบรรเลง

เสียงเพลงแห่งยามแรกอรุณ

นกน้อยกู่ร้องเสียงก้องฟ้า

น้ำค้างบนยอดหญ้าลื่นไถล

ใบไม้โอนอ่อนแกว่งไกว

ฟังสิ ! นั่นไง เสียงของ... ดนตรีกาล





เปิดตา... ต้อนรับวันใหม่

เช้าวันสดใส... อีกวันหนึ่ง

หากทว่า... วันนี้ไม่เหมือน ซึ่ง

เก่ากาล... เมื่อยัง... คงความเยาว์

วันเวลาพ้นผ่าน... กาลเปลี่ยน

หมุนผันเวียน... จากไป... ไม่ย้อนกลับ

เปรียบดั่งแสงตะวันที่ลาลับ

ต่อเมื่อรุ่งสางกลับจึงลับคืน

วัยเยาว์... ผันผ่าน... ไม่อาจย้อน

เหลือเพียงคำสอนเมื่อกาลเก่า

ถวิลหาครั้งใดเหมือนเรื่องเล่า

“เรื่องของเรา” ไม่เคยเลือนหายไกลจากใจตน

ห้วงกาลผ่าน... ห้วงใจพลิ้ว ตามห้วงกาล

เวลาผ่าน... สอนคนให้เข้มแข็ง

ลมหนาวพัด พายุโหม อย่าอ่อนแรง

ไม่นานแสงจะจรัสรัศม์เรืองรอง

เหมือนสายฝนกระหน่ำหนักยามฟ้าคลั่ง

ผืนฟ้าปั่นป่วนป่นแทบย่นยี่

แต่เมื่อฝนแล้งหยุดเมื่อถึงที

ท้องฟ้าสีสว่างใสและรองเรือง


ชีวิตคน... ไม่ต่างจากฝน ฟ้า

เมื่อถึงคราฟ้าบ้านั้นป่วนปั่น

หากบางคราวเหนื่อยหนัก ขอแบ่งปัน

ฟ้ามีวัน ฟ้าหม่นและฝนซา

สายรุ้งทาบทามแสงพาดขอบฟ้า

หลังฝนซา ฟ้าใส ใบไม้เขียว

สายน้ำไหลตามธารน้ำไม่ย้อนเวียน

เช่นเดียวกับ... เวลา ... ไม่คอยใคร

ทุกเวลา นาที ที่พ้นผ่าน

ล้วนสรรค์สร้างความดีแก่โลกได้

จงอย่าปล่อยเวลาที่หมุนไป

ให้พ้นผ่านล่วงเลยไปอย่างไร้คุณ





เวลา... ของชีวิต ไม่ยาวนานเพียงพอที่เราจะสามารถทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการได้

แต่ก็สั้นพอ... ที่จะทำให้เราได้เรียนรู้อะไร ๆ หลาย ๆ อย่าง ทั้ง สุข ทุกข์ เศร้าโศก เสียใจ เฮฮา และมีน้ำตากับเรื่องบางเรื่อง


“ เวลาชีวิตไม่ได้สั้นอย่างที่คิด หากก็ไม่ได้ยาวนานอย่างที่หวัง
หากสิ่งใดคือความฝันและปรารถนาแห่งหัวใจ
ก็จงอย่าได้ทอดทิ้งหนทาง ณ ที่นั้น
ก้าวเดิน มุ่งหน้า ด้วยใจอุตสาหพยายาม
เพื่อสักวัน... ที่ปลายขอบฟ้า ดาวพร่างพราย คือความภาคภูมิใจอันสูงสุด ”

...............................................................................................

วันเกิดของเธอปีนี้
ฉันเองก็ยังไม่รู้ว่าจะหาอะไรดีๆให้เป็นของขวัญ
มีเพียงถ้อยร้อยเรียงเป็นรางวัล
มอบแด่ฝัน แด่วัน... ที่งดงาม

For my friend, forever...




Create Date : 14 ตุลาคม 2552
Last Update : 14 ตุลาคม 2552 9:59:04 น. 2 comments
Counter : 326 Pageviews.  
 
 
 
 
เย้ๆๆ
ในที่สุดพะแพงเราก็เปิดฤกษ์ได้แล้วว

ซึ้งสุดๆไปเลย
ขอบคุณจากใจนะเพื่อนรัก

ชอบช่วงต้นมากเลยอ่ะ
อ่านแล้วให้ความรูสึกสดชื่น สดใสดี
ช่างคิดนะ... คุณราวตากผ้า อิอิ

เฮ้อ ความจริงรู้สึกมากกว่านี้ แต่ถ่ายทอดออกมาไม่ค่อยถูกเลยอ่ะ

แต่ชอบบทความนี้ของแพงมากๆเลย

กาลครั้งหนึ่ง ณ หนึ่งห้วงเวลา
แม้เพียงเสี้ยว แต่ก็ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
และบนถนนสายมิตรภาพ...
จับมือเดินไปด้วยกัน

เพื่อ ไปหาฝัน หาวัน ที่งดงาม...

แอบเขินนะเนี่ย อิอิ



ปล.วันนี้เราตื่นสายอ่ะ เมื่อคืนอ่านนิยายเพลิน แหะๆ

: ))
 
 

โดย: บุยบุย วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:11:47:21 น.  

 
 
 
แพงพวย

ดองบล๊อก!!!!

มาเคาะประตูบ้าน
มีคนอยู่ป่าวเนี่ย ฮ่าฮ่า

 
 

โดย: บุยบุย วันที่: 27 ตุลาคม 2552 เวลา:20:40:16 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

หมาป่า กับ ลูกแก่
 
Location :
ตรัง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add หมาป่า กับ ลูกแก่'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com