• Vlog : 2020
• Diary 2019
• บันทึก 2014
• เข้าครัวไทย สารภาพ
• ครัวเบล ครัวเทศ
• ฝึกหัดงานฝีมือ
• งานแกะ(ขุด)สลัก
• สวนเขียวขจีสีสดใส
• แกลอลี่
• ความสุขเล็กเล็ก
• Allons à l\\\'école
• L'amour et la français
• รีวิวโรงแรม
• เล่าเรื่อง\"ดาเนีย\"
• ฉัน กะ เบลเยี่ยม
• เขียนถึงทางบ้าน
• เที่ยวต่างเมือง
• บันทึกเมืองไทย
• บันทึก 2013
• บันทึก 2012
• บันทึก2011
• บันทึก2010
• บันทึก2009
• บันทึกหน้าแรก 2008
• บันทึกน่ารักๆ
• ผู้ญิ๊ง ผู้หญิง
• บันทึกพร่ำรำพัน(ปิด)
• Suprise

เมื่อต้องแยกขยะแบบยิบย่อย เมื่อทางอำเภอเข้มงวดมากขึ้นในการแยกขยะ หลังจากรถเก็บขยะมาเก็บขยะไปก็จะมีโน๊ตแจ้งไว้ ว่าเราแยกขยะได้ถูกต้องหรือไม่ บ้านเราแยกกัน ปนๆกันบ้าง มีขยะเปียกกับขยะแห้ง ปกติทางอำเภอจะมาเก็บขยะอาทิตย์ละครั้ง ส่วนพวกหนังสือ และพวกโซฟา จะมาเก็บเดือนละครั้ง ส่วนพวกขวดแก้วสีขาว และสีอื่นๆ เราต้องเอาไปทิ้งเองใกล้ๆอำเภอ คราวนี้ทางอำเภอเอาจริง ทิ้งโน๊ตไว้ทุกอาทิตย์ บ้านเราได้สีส้มมาทุกงวด จนตอนนี้ได้สีเขียวมาแล้ว บางบ้านที่ทิ้งขยะไม่ถูกประเภทรถเก็บขยะไม่เก็บไปเลย แต่ก็มีสิ่งที่เราไม่ค่อยจะเข้าใจ และไม่พอใจอยู่ เพราะว่าค่าบริการที่จ่ายค่าเก็บขยะนั้นก็มากอยู่ ตามปกติจะคิดค่าบริการตามจำนวนสมาชิกในบ้าน บ้านเรามีกันอยู่ 2 คน แต่ก็ถูกเก็บเหมือนอยู่ 4 คน นอกจากเก็บค่าบริการแล้ว เรายังต้องซื้อถุงขยะจากทางอำเภออีก ไปซื้อถุงดำไม่ได้ แม่สามีเคยเอาถุงขยะมาให้ แต่ว่าสกรีนเป็นชื่ออำเภอที่แม่สามีอยู่ คนละอำเภอ ก็ใช้ไม่ได้ และเมื่อต้องแยกขยะตามใบบอกของทางอำเภอ เราต้องแยกขยะออกเป็น 7 ประเภท รถขยะจะมาเก็บไปแค่ 2 ประเภทเท่านั้น ส่วนที่เหลือเราจะต้องเอาไปทิ้งเอง...ซึ่งไม่เข้าใจ... ไปคุยกับเพื่อนบ้านเรื่องนี้ ฝ่ายนั้นโมโหมากมาย แยกยิบย่อย ไหนจะเอาไปทิ้งเอง เงินก็เก็บเพิ่ม ถุงขยะก็ต้องซื้อ เยอะอ่ะเยอะเกินไป..บลาๆๆๆๆๆ... ณ ตอนนี้บ้านเราก็รกขึ้น เพราะนอกบ้านมีขยะอีก 5 ถุงที่เตรียมรอไปทิ้งที่คอนเทนเนอร์ ซึ่งไกลจากบ้านเราไปอีก 10 กม.   Create Date : 23 พฤศจิกายน 2556     Last Update : 23 พฤศจิกายน 2556 23:12:38 น. Counter : 974 Pageviews.   2 comment Share Tweet

เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วย คิดอยู่ว่าจะได้เขียนหัวข้อนี้เมื่อไหร่ เพราะปกติก็ป่วยธรรมดา ไปให้หมอตรวจ แล้วรอใบสั่งยา กินยาตามหมอสั่ง พักผ่อนแล้วก็หาย ไม่ต้องถึงกับต้องไปโรงพยาบาล ปกติเวลาไม่สบายก็กินยาเอง ถ้าป่วยธรรมดา ถ้าเป็นมากก็โทรศัพท์ไปนัดหมอให้ตรวจ แล้วหมอก็จะเขียนใบสั่งยาให้ไปซื้อที่ร้านขายยา เราก็จ่ายค่าตรวจให้หมอ ปกติจ่ายค่าตรวจ 25 ยูโร ต่อครั้ง ส่วนค่ายาก็แล้วแต่โรค คนที่นี่ส่วนใหญ่จะมีหมอประจำตัว อย่างหมอประจำตัวของคุณสามี ก็รักษากันมาตั้งแต่แกเด็กๆ แกเป็นหมอประจำตัวทุกคนในครอบครัวนี้เลยก็ว่าได้ ตอนนี้เราก็ได้อานิสงค์มีหมอประจำตัวกับเขาเหมือนกัน การมีหมอประจำตัวนี่ก็ดี เพราะหมอจะคุ้นเคยกับคนไข้ รู้ประวัติคนไข้ เวลาตรวจก็สามารถวินิจฉัยโรคได้ค่อนข้างแม่นยำ การที่หมอรู้จักคนในครอบครัวของคนไข้ ก็ช่วยหมอได้มากขึ้น เพราะมีบางโรคที่อาจเป็นโรคทางพันธุกรรม เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่าน คุณสามีหลังจากเลิกงานกะดึก กลับถึงบ้านตอนเช้า ก็บ่นปวดท้องๆ ยาอะไรอีกสักอย่างเกี่ยวกับโรคปวดท้องของแก สักพักไม่หาย วันรุ่งขึ้น โทรไปหาหมอประจำตัว บอกว่าปวดท้องจัง กินยาแล้วยังไม่หาย หมอเลยบอกว่าให้ไปซื้อยาตัวนี้มากินอีกดู ถ้ายังไม่หาย พรุ่งนีีให้มาหาหมอ ดังนั้นพี่แกก็เลยลาป่วย 1 วัน ส่วนพยาบาลบ้านๆอย่างเราก็ดูอาการอยู่ห่างๆ เห็นยังไม่หายสักที เดินไปหยิบ"มหาหิงค์" ที่ได้มาจากเมืองไทย จะเอาไปเช็ดท้องให้ เผื่อว่าจะท้องลมท้องเฟ้อ แต่พอคนป่วยเปิดท้องให้ทา นึกในใจ ขวดเดียวจะพอไหมเนี่ย พุงใหญ่จัง ก็คิดแบบเวลาคนไทยปวดท้องอ่ะนะ ท้องอืด ท้องลม ท้องเฟ้อ ถ้ามียาธาตุน้ำแดง น้ำขายตรากระต่ายบิน แอนตาซิล ก็จะจับกรอกเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ช่วยอะไร รุ่งขึ้นอีกวัน โทรไปหาหมอแต่เช้าบอกว่ายังไม่หายปวดท้อง หมอเลยนัดเวลาไปตรวจ ตรวจเสร็จหมอคิดว่าน่าจะร้ายแรงกว่าที่คิด ก็เลยส่งไปที่โรงพยาบาล ขอให้ตรวจอย่างละเอียด เมื่อไปถึงโรงพยาบาล ก็เจาะเลือดไปตรวจ และทำการซาวด์ท้อง เอาเจลทาท้องเหมือนซาวด์ดูเพศลูก แต่ว่าคุณสามีพุงหนา ดูไม่ชัด หมอเลยส่งเข้าเครื่องแสกน กลับมานอนรอที่ห้องตรวจ หมอบอกว่าพบแผลที่ลำไส้เล็ก เดี๋ยวจะให้แอนตี้ไบโอดูอาการ พออีกวันมีเสียบก้นเพื่อส่องกล้องที่ลำไส้ วันนี้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลก็ลืมถาม ว่าผลเป็นยังไง แต่พี่แกบอกว่าอาจจะได้กลับบ้านเสาร์นี้ โรงพยาบาลที่นี่คนไม่ค่อยจะพลุกพล่านเท่าไหร่ ไม่เหมือนโรงพยาบาลบ้านเรา อาจเป็นเพราะว่าที่บ้านเรา ป่วย 1 คน แต่มีญาติผู้ป่วยไปด้วย 3-4 คน ผลัดกันไปเฝ้า ไปเยี่ยม เราว่าจะนอนเฝ้าสามีแต่ว่าทำไม่ได้ ไม่มีที่นอน และเขาก็คงไม่ให้เฝ้าด้วย ห้องผู้ป่วยมีพักแบบ ห้องละ 4 คน ห้องละ 2 คน ห้องละ 1 คน แล้วแต่ว่าเราจะอยากนอนห้องแบบไหน แต่ทุกห้องก็จ่ายเงินหมด ไม่มีห้องฟรี ถามพ่อสามีว่าโรงพยาบาลที่นี่มีแบบของรัฐหรือเอกชนไหม พ่อบอกว่าไม่มีของรัฐ ส่วนมากจะออกแนวเอกชน รักษาก็จ่ายเงิน แล้วค่อยไปขอประกันคืนทีหลัง แต่จะได้เท่าไรเราก็ไม่ได้ถาม คงแล้วแต่ด้วยในแต่ละเขต ........................................................................................... เล่าให้เพื่อนที่ไทยฟัง เพื่อนบอกว่า เมืองนอกดีจัง ได้ตรวจละเอียดเร็วดี ไม่เพียงแต่สังเกตอาการภายนอก แม่สามีของเพื่อนปวดท้องทีไร ไปหาหมอ ก็ได้แต่ยาแก้โรคกระเพาะ จนพอปวดหนักๆเข้า ไปตรวจอีกทีถึงได้รู้ว่าเป็นมะเร็งระยะที่ 3 แล้ว   Create Date : 17 ธันวาคม 2553     Last Update : 17 ธันวาคม 2553 4:14:20 น. Counter : 384 Pageviews.   4 comment Share Tweet

วัน Toussaint 1 พย. วันนี้ได้โอกาสขอติดตาม คุณพ่อคุณแม่สามี ไปสักการะบรรพบุรุษฝ่ายสามี ชื่อวัน Toussaint เป็นวันที่ญาติๆก็จะนำดอกไม้ไปวางที่หน้าหลุมฝังศพ เพื่อเป็นการแสดงความระลึกถึง..วันนี้ทั้งสุสานก็จะเต็มไปด้วยดอกไม้สวยๆ ขับรถกันไปถึงเมือง Charleroi เลย เพราะเมื่อก่อนอยู่ที่นั่นกัน แล้วถึงย้ายมาเมืองนี้ ไปกันตั้ง 3 สุสาน นับญาติกันไปจนถึงคุณตาคุณยายของพ่อกะแม่โน่น สุสานก็จะมีทั้งแบบสมัยเก่า และแบบสมัยใหม่ แบบสมัยเก่าก็จะใหญ่โตหน่อย พอมาสมัยใหม่ ขนาดก็จะเล็กลง แต่ก็ตามขนาดของคนนั่นล่ะ สุสานคริสต์นี้มีทั้งแบบที่เผาและแบบฝัง แบบฝังก็ที่เห็นทั่วไป ส่วนแบบเผาสุสานก็จะเป็นชั้นๆ อันนี้ประหยัดเนื้อที่ดี ทำได้หลายชั้น แต่ไม่สูงมาก บางคนเมื่อตายแล้วก็ ถ้าเป็นสามีภรรยา หรือ ครอบครัวเดียวกัน ก็จะฝังในหลุมเดียวกัน หรือไม่ก็ฝังข้างๆกัน ถ้าที่ข้างนั้นว่าง มีการจองหลุมก่อนล่วงหน้าด้วย มีญาติคนนึงของแม่ พ่อแม่เสียไปแล้วเอามาฝัง แล้วพอดีหลุมข้างๆนั้นว่างลง เขาเลยไปจองที่ไว้ จองไม่จองเปล่าเขียนชื่อไว้ล่วงหน้าอีก แม่บอกว่า แม่ไม่ชอบแบบนี้ เป็นลางไม่ดี (เชื่อโชคลางด้วยนะนั่น) คนยังไ่ม่ตายมาจองที่ไว้ การจองไว้แบบนี้ใช่ว่าจะฟรี จะต้องเสียสตางค์ เสียภาษีด้วย ทำยังไงจะรู้ว่าหลุมข้างๆว่าง ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีคนอื่นถูกฝังอยู่ พ่อบอกว่า ก็มีบางหลุมที่ไม่ค่อยมีญาติๆมาวางดอกไม้ ซึ่งอาจจะล้มหายตายตามกันไป หรือว่าย้ายถิ่นฐาน และไม่ได้กลับมาดูตรงนี้ ทางอำเภอจะส่งจดหมายไปที่บ้าน ถ้ามีตอบรับ และแจ้งว่ายังต้องการอยู่ ก็จะยังคงหลุมไว้ให้ แต่ถ้าไม่มีตอบรับ ทางอำเภอก็จะทำการรื้อหลุม(ประมาณนี้) แล้วแจ้งว่าตรงนี้ว่าง เผื่อมีใครต้องการ ที่ทำอย่างนี้เพราะว่าสุสานมีพื้นที่ไม่พอ ไม่สามารถขยายพื้นที่ได้ให้มากขึ้นได้ กรณีเด็กเสียชีวิต ถ้าเด็กเล็กมาก ก็จะไม่ขอหลุมเพิ่ม อย่างเช่นพี่ชายของคุณสามี ที่เสียตั้งแต่ยังเล็ก เกิดมาได้แค่ 10 วันก็เสียชีวิต พ่อกับแม่ก็เอาฝังไว้หลุมเดียวกับ ปู่และย่า และที่ป้ายหลุมนั้นก็ไม่ได้เขียนชื่อไว้ด้วย บอกว่าตายตั้งแต่ยังเล็กอยู่ เลยไม่เขียน ที่แผ่นหินปิดฝาหลุมฝังศพ ก็จะมีเบอร์โทรของช่างที่ทำ ลองสังเกตดูจะเห็นว่าเป็นเจ้าเดียวที่ทำทั้งนั้นเลย บางหลุมก็ไม่มีญาตินำดอกไม้มาให้เลย บางหลุมก็เต็มไปด้วยดอกไม้ บางหลุมเขียนที่แผ่นหินว่า ไม่ต้องการให้มีดอกไม้วางหน้า คงไม่อยากให้ลำบาก นอกจากนี้บางสุสาน ยังแบ่งพื้นที่ให้สำหรับหลุมที่ไม่มีญาติด้วย พอถึงวันที่ 1 พย ก็จะมีเจ้าหน้าที่เป็นตัวแทนนำดอกไม้ไปวางหน้าหลุม สุสานแบบฝัง สุสานแบบเผา   Create Date : 02 พฤศจิกายน 2553     Last Update : 30 ตุลาคม 2558 15:50:49 น. Counter : 755 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ห้องน้ำบ้านฝรั่ง อันนี้สงสัยมานาน แต่ยังไม่ได้คำตอบที่แท้จริง เราสังเกตว่าห้องน้ำบ้านฝรั่งเกือบทุกบ้านคิดเป็นร้อยละ 99.99 เปอร์เซ็นต์ จะมีห้องน้ำติดกับประตูทางเข้าหน้าบ้าน ทำไมอ่ะ สงสัย แบบว่าเข้าบ้านปุ๊บ ซ้ายรับแขก ขวาห้องน้ำ ตรงบันไดขึ้นบ้านเลย... ส่วนที่เมืองไทยเนาะ โน่น มิดชิดดีที่สุด ห้องน้ำส่งกลิ่นเหม็น แต่ว่าที่บ้านฝรั่งก็ไม่ค่อยเหม็นนะ อีกเรื่อง ตอนมาอยู่ใหม่ๆ เข้าห้องน้ำที่บ้านตัวเอง ถ้าใช้ห้องน้ำต่อจากคุณสามี จะเห็นร่องรอยกระดาษทิชชู่ สงสัยอ่ะ ทำไมไม่กดน้ำ...ประหยัดหรอ(เบา) ไปบ้านญาติๆในครอบครัว ก็จะเจอเหมือนกัน ไม่กดน้ำ เมื่อก่อนตอนที่อยู่เมืองไทย เช่าหอพักอยู่คนเดียว ก็เคยใช้ทฤษฎีนี้ ประหยัดน้ำ ต่อมาอยู่ๆไปก็เริ่มมีนิสัยฉี่ครั้งแรกไม่กดน้ำเหมือนกัน...555 แต่เวลาไปบ้านคนอื่นก็จะกดทั้งก่อนฉี่(ถ้ากดทัน) และหลังฉี่ ไม่มีหลักฐาน..   Create Date : 20 ตุลาคม 2553     Last Update : 20 ตุลาคม 2553 3:51:28 น. Counter : 864 Pageviews.   3 comment Share Tweet

Fête de la chance du heureux : เทศกาลแห่งโชคลาภ ทุกวันที่ 2 กุมภาพันธ์ เป็นวันสำคัญวันนึงในเบลเยี่ยม เรียกว่า Fête de la chance du heureux เขียนถูกหรือเปล่าเนี่ย แปลยิ่งจะไม่ถูก เทศกาลแห่งโชคลาภ วันนั้นเราไปบ้านแม่สามี แม่บอกว่า ปรานีวันนี้แม่จะรวย เพราะว่าวันนี้จะมีโชคมีลาภ และตลอดไป จนสิ้นปี แม่บอกว่ามันเป็นวันเทศกาลวันนึงของที่นี่ และในวันนี้ก็จะทำเครปกินกันในครอบครัว แม่เตรียมแป้งเรียบร้อยแล้ว พอบ่ายเราก็เตรียมทำเครปกัน แม่หยิบเหรียญ 2 เซ็นต์เข้ามาให้ดูในครัว เราก็สงสัยว่าเอามาให้ดูทำไม ที่บ้านก็มี..แม่หัวเราะ หึๆๆ ปรานีไม่รู้อะไร แม่บอกเราว่า ตอนทำเครป มือที่ถือกะทะต้องกำเงินไว้ด้วย เป็นเคล็ด จะได้มีเงินมีทอง ไหลมาเทมา ประมาณว่า "แบบเกิดมาใช้เงิน เกิดมาใช้ทอง" เราเลยหัวเราะ บอกแม่ว่า แล้วทำไมแม่หยิบเหรียญ 2 เซ็นต์ล่ะ มันน้อยนะ ทำไม ไม่เหรียญ 2 ยูโร หรือให้ดี ก็เอาแบงค์ 500 ยูโรเลย จะได้ทีละเยอะๆ นี่เหรียญ 2 เซ็นต์ เดี๋ยวจะได้โชคก้อนน้อยนะ..ถ้า 500 ยูโร โชคก้อนใหญ่ แม่หัวเราะร่าเลย ขำเรา คิดได้ไง แล้วเดินไปขอแบงค์ 500 จากพ่อ พ่อถามเอาไปทำไม แม่เลยเล่าให้พ่อฟัง พ่อก็ขำใหญ่... พอพูดเรื่องเหรียญ เรานึกได้ว่าเก็บเหรียญ 20 ฟรังค์เบลเยี่ยมได้ ปี1986 มั้ง บอกแม่ว่า นี่นะ ถ้าอีกสัก 100 ปีเหรียญนี้จะมีมูลค่ามหาศาลเลยล่ะ พ่อได้ยินพอดี เลยสมทบด้วยบอกว่าจริงๆนะแม่ แล้วพ่อก็ไปเอาเหรียญสะสมของพ่อมาให้ดู มีเยอะเหมือนกันแฮะ อายุ 100 ปีก็มี เราเลยแหย่แม่ไปว่า แม่เนี่ยมีสามีเป็นว่าที่เศรษฐีนะเนี่ย..ถ้าขายได้ 555 แม่นึกได้ ถามเราว่าไปเก็บเหรียญไ้ด้ที่ไหนหรอ เราบอก บนถนนตอนไปเดินเล่นกะดาเีนียไง และพูดตลกว่า ตอนเดินเล่นน่ะ ปรานีไม่ได้ชมนกชมไม้หรอก ปรานีก้มดูทางตลอด เผื่อเจอโชคลาภวางอยู่   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2553 3:13:03 น. Counter : 405 Pageviews.   0 comment Share Tweet