ช่วงที่ดีที่สุด
เดินจับมือกัน ทุกข์สุขด้วยกัน หัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่ ฉันไม่เคยลืมจากใจ วันที่เรายิ้ม วันที่ทะเลาะ ภาพวันและคืนเหล่านั้น จะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ เพลงและของขวัญ ตัวจากตรงนั้น จดหมายที่ส่งให้กันในวันที่ห่าง ฉันนั้นยังคงเก็บไว้ วันที่เหนื่อยล้า ถ้อยคำที่ปลอบใจ ภาพวันและคืนเหล่านั้น จะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ ไม่รู้ว่าเธอ ไม่รู้ว่าจะได้ยินเพลงนี้รึยัง อยากจะให้เธอช่วยมารับฟังว่าฉันนั้น คิดถึง... ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างผ่านมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง ได้ผ่านมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ (เพราะเธอ).........................................................................ขอบคุณมาก สำหรับระยะเวลาเพียงสั้นๆ ซึ่งเป็นเวลาที่ดีที่สุดของฉัน
ผูกพัน
นี่ใช่ไหม อะไร อะไรที่เคยคิดชีวิตที่มีแต่ฉัน ต่อจากนี้คงตัวคนเดียวอย่างที่คิดนี่หรือที่ใจต้องการ นี่ใช่ไหมที่ฉันเคยฝันตลอดอยู่ในใจชีวิตที่ไม่มีเธอรู้สึกเหมือนมันขาดอะไรไปไม่เข้าใจเก็บเรื่องราวที่มันเก่าๆใส่กล่องไว้ มองเห็นแล้วมันปวดร้าวรูปถ่ายเราไปเที่ยวด้วยกันเมื่อตอนนั้น ตอนนี้ยิ่งดูยิ่งเศร้าไม่มีเสียงคำคำของเขาที่เราได้เคยฟังไม่มีใครให้คอยมาไถ่ถาม เหลือเพียงแค่ความทรงจำที่ย้ำให้รู้ว่าเธอใช่ไหม ที่หัวใจของฉันผูกพันและคือเธอเท่านั้น วันนี้ฉันเพิ่งจะเข้าใจไม่มีเธอมันดูเหงาๆ ยิ้มเศร้าๆบอกตัวเองไว้นี่ยังไงโลกที่ไม่มี เธอแล้วขาดเธอไปวันนี้ จึงได้เจอความหมายไม่มีเธอวันนี้ ฉันถึงเข้าใจเธอใช่ไหม ที่หัวใจของฉันผูกพันและคือเธอเท่านั้น วันนี้ฉันเพิ่งจะเข้าใจไม่มีเธอมันดูเหงาๆ ยิ้มเศร้าๆบอกตัวเองไว้นี่ยังไงโลกที่ไม่มี เธอแล้วเธอใช่ไหม ที่หัวใจของฉันผูกพันและคือเธอเท่านั้น วันนี้ฉันเพิ่งจะเข้าใจไม่มีเธอมันดูเหงาๆ ยิ้มเศร้าๆบอกตัวเองไว้นี่ยังไงโลกที่ไม่มี เธอแล้ว
lost luv song
งัดเอาซีดีเก่าๆ มาเปิดฟัง ฟังตั้งแต่ก้อนหินละเมอของ Soul aftersix ลมหนาวของทรีฟอร์ทรี (ตอนนี้อากาศกลับมาหนาวอีกแล้ว ดีใจจัง)วอนของ the peach band (เพลงที่เคยฮิตมาก เมื่อหลายปีก่อน) ฟังเรื่อยๆ จนมาถึงเพลงๆ นึงเมื่อไหร่ที่ฉันนั้นอ่อนล้า และเหมือนต้องยืนลำพัง (งานเยอะเหลือเกิน เบื่อมาก ไม่ไหร่จะถูกล๊อตโตรางวัลที่ 1 สักทีว้า)สิ่งหนึ่งที่เหลือเป็นความหวัง คือเธอคนเดียวรู้ไหม (แต่พอได้รับข้อความจากเธอ หรือได้ยินเสียงเธอ ก้อยิ้มออก หายเหนื่อย)ก็เพราะเธอคือลมหายใจ ให้ฉันได้มีชีวิตอยู่ (ตื่นขึ้นมาก้อคิดถึง ก่อนนอนก้อคิดถึง)อยู่เพื่อรักเธอ และจะรักอย่างนี้เรื่อยไป (จะคอยดูว่าจาก 100 ไปถึง 200 น่ะ จริงหรือเปล่า)จะห่างกันแสนไกลสุดฟ้า ฉันนั้นก็พร้อมจะไป (อยากมี time mechine จัง)ไม่ว่าจะแสนนานแค่ไหน เฝ้ารอแต่เธอเสมอ(จะกินข้าว ล้างรถ ฉันก้อรอ บางครั้งรอจนหลับไปเลย)ก็เพราะเธอคือใจทั้งใจ และฉันไม่มีเธอไม่ได้(ถ้าฟังและดูมิวสิควีดีโอเพลงเหตุเกิดจากความเหงาแล้วจะรู้ว่าทำไม)อยู่เพื่อรักเธอ และจะรักอย่างนี้เรื่อยๆไป(0 - 100 ตอนนี้เอาไป 78)เธอคนเดียวที่ทำให้วันทุกวัน มีความหมาย(รู้ว่าจุดหมายปลายทางคืออะไร มันคือสิ่งที่ฉันฝันมาตลอดชีวิต)สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต คือการได้พบเธอ และเราได้รักกัน(กรี๊ดดด ใครคิดเนี้ย ประโยคนี้ ชอบมากๆ) ถ้าหากวันไหนเธออ่อนล้า ฉันนั้นจะคอยดูแล(ถ้าเธองานเยอะ เจ้านายไม่ปลื้ม เพื่อนงี่เง่า เล่าให้ฉันฟังได้นะ)จะอยู่เป็นเพื่อนเธอเมื่อแพ้ ไม่ห่างจากกันจำไว้(ฉันรู้ว่า เธอไม่ยอมแพ้ คนอย่างเธอ ต้องชนะ อย่าแย่ที่สุดก้อแค่เสมอ)จริงป่ะ? อิอิ
Wake me up when September end :(
ไม่มีอีกแล้ว คนที่เล่นกีตาร์ให้ฉันฟัง หน้าที่ของฉันคือร้อง เธอจะเล่นแต่เพลงร๊อก แต่ฉันชอบเพลงป๊อปไม่มีอีกแล้ว คนที่ทำกับน้ำจิ้มซีฟู้ดอร่อยที่สุดในโลก หน้าที่ฉันคือ ปอกกระเทียม กะรอกินเท่านั้นไม่มีอีกแล้ว คนที่เล่นปังย่า แล้วคอยบอกเราว่า ดูละครไปนะ ดูจบเล่าให้ฟังด้วยไม่มีอีกแล้ว คนที่คอยถามว่า ซื้อ Cd เพลงนี้รึยัง ซื้อดิ จะได้ขอไรท์ หรือไม่ก้อ ซื้อ Cd นี่แล้วนะ ไม่ต้องซื้อไม่มีอีกแล้ว งาน Party ที่บ้านในศึกวันแดงเดือด คนที่เชียร์ลิเว่อร์พูล ส่วนฉันน่ะเหรอ เชียร์ แมนยูดิ ถามได้ไม่มีอีกแล้ว เวลาไปดูหนังที่ SF คนที่จะแย่งฉันเลือกลาย Magnet ก่อน แต่สรุปว่าฉันก้อได้ลายน่ารักๆ กว่า อิอิไม่มีอีกแล้ว คนที่ไปเช่าหนังมาดูด้วยกัน ฉันชอบหนังตลก กะแอ๊กชั่น แต่เธอดันชอบดราม่า ก้อเลยต้องเช่า 3 เรื่องไม่มีอีกแล้ว คนที่เดินเล่นถนนข้าวสารกับฉัน ก่อนที่จะไปนั่งฟังเพลงร้านโปรดของเธอไม่มีอีกแล้ว คนที่จะไปกินฟูจิกับฉัน แล้วใครล่ะ จะมารับภาระกิน ยำสาหร่าย ถ้าไม่ใช่เธอไม่มีอีกแล้ว คนที่ไปกินไอติม Swensens ด้วยกัน แล้วเชอรี่ของฉันก้อถูกเธอฟาดเรียบไม่มีอีกแล้ว คนที่บอกว่า หน้าหนาวแล้วนะ ไปนั่งกินเบียร์หน้า Central World, SCB กันเหอะ ไม่มีอีกแล้ว คนที่เดินหน้ามุ่ย เวลาฉันช้อปปิ้งนาน แต่จะหายโกรธเวลาฉันบอกว่า ไปหาไรกินอร่อยๆ กันไม่มีอีกแล้ว คนที่คอยขับรถให้ฉัน เวลาฉันเหนื่อยและง่วงเต็มที่จากการทำงาน และช้อปปิ้งไม่มีอีกแล้ว คนที่นั่งรอฉัน Fitness ส่วนเธอน่ะเหรอ อยู่ร้านหนังสือโน้นไม่มีอีกแล้ว คนที่ไปดูคอนเสิร์ตกับฉัน แล้วคราวเนี้ยฉันจะไปดูกับใครล่ะ ไม่มีอีกแล้ว คนที่ร้องไห้ เพราะวันที่เราทะเลาะกันอย่างหนัก เมื่อเดือนกันยายน วันนั้นฉันไม่น่าพูดไปอย่างนั้นเลย
Soulmate-ปล่อยวาง
เธอคงไม่รู้หรอก ว่าเรามาเขียนอะไรบ้าๆ อย่างเงี้ย ทำไม แค่ได้เขียน ก้อน่าจะรู้สึกดีขึ้น เรื่องเราของเราและเธอเราคบกันมา 2 ปีกว่า แต่เราเหมือนไม่ค่อยได้รู้จัก หรือเข้าใจในตัวเธอเท่าไหร่เลยเรามี lifestyle ต่างกันสุดขั้ว เธอเป็นผู้ชายที่มีโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยพูด เงียบๆเธอชอบอยู่บ้าน ชอบนอนฟังเพลงอยู่บ้าน ชอบเล่นกีตาร์ ชอบทำกับข้าวกินเอง ชอบ drink คนเดียว หรือไม่ก้อกับพี่ๆ เธอ ไม่ชอบไปห้างเท่าไหร่ ไม่ชอบไปในที่ๆ วุ่นวาย คนเยอะส่วนฉันเป็นคนสนุกสนาน คุยเก่ง ชอบไปนู้น ไปนี่ ชอบไปหาอะไรข้างนอกอร่อยๆ กินชอบไปห้าง แต่ฉันก็ชอบฟังเพลง และร้องเพลงที่เธอคอยเล่นกีตาร์อยู่ข้างๆ นะปีแรกเราไปดูหนัง กินข้าว ช้อปปิ้ง ตามประสาคนเป็นแฟนกัน เข้าใจความหมายของคำว่า Inlove เลยหร่ะเริ่มปีที่สอง เค้าเริ่มมีงานเยอะขึ้น ฉันทำงานจันทร์ ศุกร์ แต่เค้าทำงานไม่เป็นเวลาเลย (เข้า Office บ้างหร่ะ ไปกองถ่ายบ้างหร่ะ ต้องไปคุยกะ บ.ก.บ้างหร่ะ (เค้าทำงานหลาย Line มากกกกก) ผ่านปีสอง เข้าปี 3 เราเหมือนยิ่งห่างกันไปเรื่อยๆ เจอกันน้อยลง ฉันพยามประคับประคองทุกๆ อย่าง เวลาทะเลาะกัน หรือแม้แต่คุยโทรศัพท์ ซึ่งช่วงแรกๆ เรามีเรื่องคุยกันไม่ต่ำกว่าวันละ ชม. เดี๊ยวนี้เหรอ คุยกันไม่เกิน 5 นาที มันเหมือนอาการ inlove ของชั้น หายไป หายไป ทุกทีๆ จนเหมือน ฉันกลับมาใช้ชีวิตโสดอีกครั้งแต่ก่อนนะ ฉันคิดว่า เธอเป็น soulmate ของฉันนะแต่ตอนนี้ ฉันรู้สึกว่า ฉันควร ปล่อยวาง กับเธอซะทีคน..คนนั้นยังมีอยู่จริง สิ่งที่ฉันรอมาแสนนาน คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉัน จบแล้ว รักที่เธอเหนื่อยล้ามามากพอ จนยอมต้องปล่อยไป ถึงเธอดีเพียงใด ฉันคงไม่เข้าไปสนใจ ไม่อยากจะกอดเธอขนาดนั้น แต่ในวันนี้(ในวันนี้) ฉันคงต้องยอมปล่อยมือที่หวังเธอ หลุดมาเพื่อกอดตัวเอง เมื่อเธอไม่สนใจ ฉันคงต้องรักตัวฉันเอง และปล่อยให้เธอไปไกลจากตรงนี้ อย่างไม่มีวันกลับมา