แวะมาใส่รูปและตั้งหัวข้อเอาไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยกลับมาขยายและเขียน เพราะบ่ายนี้มีเรียนดาบซามูไรกับเซนเซ ถ้าไปเรียนสายเดี๋ยวโดนสั่งคว้านท้อง ฮี่ ๆ ๆ

สรุปสั้น ๆ ยั่วน้ำลายก่อนก็คือ การไปญี่ปุ่นหนล่าสุดของฉันนี้ ฉันตั้งชื่อไว้ว่าเป็นทัวร์ซามูไรอย่างแท้จริง เพราะเริ่มตั้งแต่คนพาไป คือเซนเซฉันนั้นท่านเป็นซามูไร (จริง ๆ) ที่สืบเชื้อสายมาจากแม่ทัพของเมืองฟุกุชิม่า ที่บ้านเขายังอยู่ใกล้ปราสาทของเจ้าแคว้นอยู่เลย (สมัยก่อนต้องอยู่ใกล้ ๆ ไว้คอยเป็นบอดี้การ์ดไดเมียว)

ไปรายการแรกก็ไปสำนักดาบซามูไรฉันก่อนเลย ไปเยี่ยมคารวะอาจารย์ใหญ่ และเอาชุดไปด้วย ไป...อ่า...บอกไม่ได้....แหะ ๆ ความลับของสำนัก

แล้วก็ไปดูเทศกาลซามูไร ที่มีมากว่าพันปีแล้ว คนเข้าร่วมแต่งชุดเกราะเต็มยศก็เป็นพันคนเหมือนกัน ล้วนแล้วแต่จากตระกูลซามูไรใหญ่และเก่าแก่

แล้วไปสำนักช่างตีดาบมือหนึ่งของประเทศ มือหนึ่งอย่างไร วันหลังจะมาขยาย ท่านให้ฉันได้ตีคู่กับท่านด้วย หู...ครั้งหนึ่งในชีวิต!!!

แล้วมีอะไร ๆ ซามูไรอีกเยอะ รวมทั้งการไปเยือนหมู่บ้านเอโด ที่เซนเซจับลูกศิษย์จากเมืองไทยใส่ชุดซามูไรโบราณ ให้ไปเดินเล่นในหมู่บ้านโต๋เต๋อยู่ตลอดบ่าย ไปดูการแสดงโบราณเกี่ยวกับซามูไรต่าง ๆ เหมือนยูนิเวอร์แซลสตูดิโอ ได้อารมณ์ดีมาก เพราะชุดหนักด้วย พกดาบด้วย มีคนญี่ปุ่นมาขอถ่ายรูปกับพี่ที่ไปด้วย เพราะหน้าท่านเหมือนโชกุน ฮิ ๆ

พอแยกจากคณะใหญ่ จากต่างจังหวัดวกเข้ากรุงโตเกียว มีคนนำเป็นเซนเซของเรา จะเหลือเรอะ รายการแรกก็นู่นเลย ร้านขายดาบอันดับหนึ่งของญี่ปุ่น ซึ่งอยู่ในซอกเล็ก ๆ แถวกินซ่า

แต่อย่าหมายว่าท่านจะได้เห็นอะไรดี ๆ ถ้าไม่มีคนพาไป เพราะมันเหมือนหนังเจมส์ บอนด์ เด๊ะ ตรงที่ของดีจะอยู่หลังร้าน และต้องซุบซิบบอกเจ้าของร้าน เขาจะได้รู้ว่าเป็นคนวงในแนะนำมา และจะได้มีการมองหัวจรดเท้าก่อนพาไปดู

มันไม่ได้ผิดกม.หรอก แต่ว่ามันเป็นศิลปะโบราณล้ำค่าน่ะ คือว่ามันแพงนั่นเอง ท่านผู้ชม จึงจำเป็นต้องเก็บมิดชิด

ฉันนั้นมันแค่นักเรียน จึงซื้อแค่หนังสือวิธีผูกเชือกรัดฝักดาบให้ถูกต้องตามธรรมเนียมโบราณแบบต่าง ๆ เหมือนวิชาผูกเงื่อนลูกเสือนั่นเอง แต่คนญี่ปุ่นโบราณทำอะไรเป็นศิลปะไปหมด หนังสือแสนสวย ตื่นตา ตื่นใจ แถมวิธีดูแลดาบ

แค่การฝึกผูกเงื่อนต่าง ๆ นี้ฉันว่ามันเป็นการฝึกสติที่ยากมากแล้ว เพราะฉันก็ยังทำไม่ได้เสียที เวลาก่อนเรียนดาบแต่ละทีตอนทำพิธีเคารพเซนเซดาบฉันดูไม่เรียบร้อยเหมือนของเซนเซเลย แย่จริง

แต่จะไปเทียบกันได้อย่างไร ฉันมันซามูไรมือใหม่ ท่านนั้นระดับเจ้าสำนัก แหะ ๆ

หลังจากนั้น ก็ไปพิพิธภัณฑ์ดาบโบราณ อันนี้ขนาดคนญี่ปุ่นเองยังไม่ค่อยรู้จักและได้ไปเลย อยู่ในซอกซอยมาก เซนเซต้องบอกทาง กางแผนที่ให้แท๊กซี่ดู ซึ่งปกติแท๊กซี่มี จีพีเอส กันทุกคันแล้วน่ะ ป้อนข้อมูลเข้าไปกดสองสามทีมันก็บอกทางให้แล้ว อันนี้ของรัก ของหวง ศิลปของชาติเขาทีเดียว

แล้วเซนเซก็ยังเมตตาพาไปตระเวณโบ๊เบ๊ญี่ปุ่น ฉันเรียกเสียเขาเสียหายเลย จริง ๆ มันคือ ตลาดนัดอูเอโนะนั่นแหละ แต่พาไปทำไมน่ะหรือ ไปร้านที่เขาขายของประมาณว่าซามูไร ๆ นั่นแหละ เสื้อผ้า เกี๊ยะ อาวุธต่าง ๆ ที่ใช้ในการเรียนการสอน

พวกครูบาอาจารย์ที่สอนศิลปโบราณของญี่ปุ่น เช่น ซูโม่ ฯลฯ แม้นเวลาปกติ เขาก็ใส่ชุดประจำชาติกัน เหมือนเป็นศิลปินของชาติ เซนเซฉันก็เหมือนกัน เท่มาก

ฉันยังคิดเลยว่า เมืองไทยน่าจะอนุรักษ์ของเราอย่างนี้บ้างด้วย ดีออก

เซนเซพาไปแต่ละที่ จะต้องมีปรัชญาสอนใจอยู่เสมอ สมกับเป็นอาจารย์สอนปรัชญาเซนผ่านทางดาบซามูไรจริง ๆ และฉันเชื่อแล้วว่าพวกซามูไรเขาให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์มาก เพราะเซนเซให้เราลงจากแท๊กซี่เพื่อแวะถ่ายรูปกับอนุสาวรีย์หมาที่ชิบุย่า (ใช่ไหมนี่ ต้องไปดูในไดอารี่) โดยเฉพาะ เนื่องจากมันซื่อสัตย์รักเจ้านายมาก แม้นเจ้านายตายไปแล้ว

ถ่ายรูปอย่างเดียวจริง ๆ แล้วก็ขึ้นรถไปทำอย่างอื่นต่อ ถ้าเป็นลูกทัวร์ธรรมดาคงมีค้อนควับ แต่นี่เป็นลูกศิษย์ ไม่ใช่ลูกทัวร์ ก็เลยต้องเดินตามต้อย ๆ ซ้าย ขวา ซ้าย อย่างเป็นระเบียบ ใจสงบนิ่งแบบซามูไรที่ดีและสุภาพมีเมตตา (ว่าเข้านั่น)

อ้าว เล่าข้ามขั้น เพิ่งนึกออกว่าสองสามวันแรกเซนเซพาไปปราสาทเจ้าแคว้นเก่าเมืองไอซุ ที่มาของหนัง The Last Samurai นั่นเอง และก็พาไปบ้านของแม่ทัพในเมืองเดียวกันนั้นด้วย ให้เห็นสภาพความเป็นอยู่คนในสมัยนั้น

สมัยที่ฉันกะจะใช้เป็นช่วงที่เจาะทำวิทยานิพนธ์นี่แหละ แหม ถูกใจมาก เหมือนเห็นวิทยานิพนธ์มาลอยอยู่ตรงหน้า (แต่ยังไม่ได้เขียนอะไรไกลไปกว่าบทนำ เฮ้อ)

อ้อ, เดี๋ยวจะหาว่าเป็นทริปที่ไม่มีการพักผ่อนหย่อนใจเลย เซนเซพาไปพักด้วย หลังจากโหด ๆ ที่สำนักดาบของเรากับอาจารย์ใหญ่ และกับงานแข่งม้าซามูไรคลุกโคลนกันหนักหนาสาหัสสบักสบอมกันมาแล้ว

วันทึ่ไปปราสาทเจ้าแคว้นฉันแอบซนไปยิงธนูแบบโบราณ แขนเลยช้ำจ้ำใหญ่ เพราะไม่มีเกราะป้องกัน แต่ดี จะได้จำไว้ว่ามันเจ็บอย่างนี้ ขนาดยิงแค่ไม่เกิน ๕ ลูกศรนะนั่น คันธนูยาวมากกว่าสมัยนี้มาก แต่ลูกธนูสวยและพุ่งตัวไปไกลเหลือเชื่อด้วยการออกแบบของซามูไรโบราณ ไม่ใช่ด้วยฝีมือการยิงของฉัน

คุณลุงซามูไรแก่ ๆ ที่มาสอนฉันยิง ก็พูดอังกฤษไม่ได้ ฉันก็พูดญี่ปุ่นได้โหลยโท่ยมาก สรุปว่าเรียนด้วยภาษาใบ้นี่แหละ ภาษาสากลที่สุด แต่มีความรู้สึกว่า ระหว่างคนเอเชียด้วยกันนี้แล้ว ฉันรู้สึกอบอุ่นใจในการสื่อสารกับคนญี่ปุ่นนะ

คือฉันอาจจะคิดไปเอง แต่ฉันว่าคนญี่ปุ่นกับคนไทยนี่สามารถสื่อสารกันได้รู้เรื่องด้วยใจน่ะ หมายถึงในระดับหนึ่งน่ะนะ คือมีความเข้าใจในเรื่องพื้นฐานที่คล้ายกัน มีความขี้เกรงใจเหมือนกัน ฯลฯ

กลับมาเรื่องเที่ยวดีกว่า อ้อ น้ำตกใช่ไหม แต่ขอโทษ ขนาดพาไปน้ำตก เซนเซก็ยังอิงประวัติศาสตร์ซามูไร เอาไว้เล่ายาว ๆ ทีหลังดีกว่า แต่ที่แน่ ๆ น้ำตกนี้มีโชกุนคนหนึ่ง(มั้ง) บอกไว้ว่า "อย่าเพิ่งบอกว่าที่ไหนสวย ถ้ายังไม่เคยไปนิกโก้" ฮิ ๆ ประมาณนั้น

อือ...สวยจริงอย่างที่ว่า สวยแบบซามูไร ๆ เพราะได้เดินออกกำลังกายขากันน่องกล้ามขึ้น ดูเซนเซเดินแบบสบายใจบนเกี๊ยะ แต่ลูกศิษย์นั้นขาลากกันหมดแล้ว เพราะมันเหมือนเดินขึ้นเขาหลายลูก หอบแฮ่ก ๆ แต่อากาศบริสุทธิ์และเย็นชื่นใจมาก ไม่อยากกลับกรุงเทพเลย ให้ตายเถอะ

กระโดดย้อนกลับมาโตเกียวอีกที ในทริปส่วนตัวฉันตอนอยู่คนเดียว ไม่นับตอนเข้าไปหาอาจารย์ที่ปรึกษาที่มหาลัย ฉันก็ไปศาลเจ้ายาสุคุนิในโตเกียว ที่เป็นที่ระลึกเก็บวิญญาณซามูไรสองล้านกว่าคน เพราะฉันมีเหตุผลส่วนตัว ซึ่งต้องขยายเหมือนกัน

แล้วก็ไปห้องสมุดประวัติศาสตร์ทหารญี่ปุ่น อันนี้ก็ซามูไร้ ซามูไร มีทหารตะเบ๊ะฉันทั้งขาเข้าและขาออก เท่มาก

แล้วจะไม่ให้เรียกทริปนี้ว่าทัวร์ซามูไรได้อย่างไรกัน?

บันไซ!!

Create Date : 03 สิงหาคม 2549
Last Update : 3 สิงหาคม 2549 14:10:20 น.		8 comments
Counter : 1612 Pageviews.
Share Tweet