Bloggang.com : : เจอร์ - ลอดถ้ำล่องน้ำซอง

Group Blog

All Blogs

ลอดถ้ำล่องน้ำซอง

"ใจจะขาด เพราะขาดเธอคนดี ขาดไอรักอบอุ่น ที่เคยได้มี
ฉันเพียงต้องการ เธอกลับมาหา โปรดเถอะหนากลับมา มารักกัน?"
เสียงก้องกังวาลสะท้อนไปในถ้ำ บวกด้วย ลีลาเอื้อนครวณคราง
มาจากน้อย วงแคลช นี่เอง โอ้โห ผมได้ใช้บริการไกด์ในตำนาน
ที่เคยอ่านจากรีวิวเพื่อนๆรึนี่ ท้าวน้อยยังคงทำหน้าที่อย่างดี นำทาง
และอธิบาย มีลูกล่อลูกชน เรียกเสียงฮาจากฝรั่งได้เสมอ
ส่วนไกด์อีกบริษัทนึงได้เพียงคุมเชิงท้ายแถว
หลังจากลงจากห่วงยาง ก็เดินเท้าเข้าไปในถ้ำสลับหยุดพัก
ถ่ายรูปกัน ทัวร์อีกกรุ๊ปมีกระเป๋ากันน้ำสำหรับกล้องดิจิตอลให้ด้วย
ส่วนผมใช้ sony TX5 รุ่นกันน้ำ กันฝุ่น กันกระแทก แต่ไม่กันร่อนครับ
ออกจากถ้ำมี สีเคลือบหน้ากล้อง ร่อนหายทั้งแถบเลย จากการจุ่มน้ำ
บางช่วงต้องคลานคืบเข้าไป ทำเข่าถลอกกันเป็นแถว จนสุดปลายถ้ำ
ออกมาเล่นน้ำใสๆหน้าถ้ำแล้ว กินมื้อเที่ยง ที่ศาลาเดิม ข้าวผัดผัก(รสซอสพริก)
บาบีคิวไก่สองไม้ ข้าวจี่(ขนมปังฝรั่งเศสแข็งเป้ก)กับผลไม้ ดีนะที่ผม
ขนขนมและน้ำชา มาด้วย แบ่งกันกิน

สาวเกาหลี ยิ้มให้ แล้วมานั่งกินข้าวข้างๆ ร่วมวงสนทนา
กับฝรั่งหน้ามึนคนเดิม บทสนทนาพื้นๆเรื่องไปเที่ยวไหนต่อกับ Kpop
ที่เขาภูมิใจ พอถึงเวลาต้องแยกจากกัน เพราะมากันคนละทัวร์
ผมกับน้อยก็โดดลง คายัค พายนำสองสาวออสเตรีย ล่องตามน้ำซอง
เอ๊ะ ทัวร์กลุ่มหลัง ก็พายตามมาติดๆ ไกด์น้อยแซวผมเรื่องสาวเกา
ให้ผมย้ายไปพายกับเค้าไหม พร้อมโดดน้ำตูม โชว์ลีลาว่ายน้ำ
ไกด์อีกทัวร์นึงที่มากับสาวเกาก็เหมือนรู้ โดดน้ำลงตาม
โห....น้ำใสแบบนี้โดดมั่งดิ ตูม............นอนหงายลอยตัว
ตามกระแสน้ำไปเรื่อยๆสบายชะมัด แล้วก็กลับเรือตัวเอง
.........ก็มันเขินนิ ม่ายรุจักฉัน ม่ายรุจักเธอ...........

พายมาสัก 4 Km ก็ถึงบาร์กลางน้ำ มีหลายที่มากๆ
มีหอให้ปีนขึ้นไปแล้วโหนเชือกโดดลงน้ำกันตูมตามๆ น่าจะฟรี
ในสถานที่แบบนี้ ผมหงอยไปเลย ผมไม่ชอบคนเมาและเมาเอง
นั่งซึมๆฝนพรำๆ คายัคอีกบริษัท นึงก็มาขึ้นที่บาร์เดียวกัน
สาวเกาคนเดิมก็มานั่งข้างๆ ผมชี้ชวนให้เธอไปโดดหอกับเขาบ้าง
เธอเองก็ทราบเหมือนกันว่า การโดดหอแบบนี้ตายกันบ่อย ฮ่าๆ
เลยแลกกันถ่ายรูป นั่งซัก ชั่วโมง ทัวร์สาวเกาก็เรียกกลับไปคายัค
ส่วนผม สองสาวออสเตรีย ยังเมามันกับการดริงค์และสูบยา
ล้อมรอบด้วย หนุ่มๆมาชวนคุยมากมาย เฮ่อนั่งซึมอีกและ
เพลงก็ดัง ฝรั่งก็เมาแล้วเต้น ไกด์ก็ตั้งวงก๊งเบียร์ แต่เราเซ็ง
ชั่วโมงผ่านไป สองสาวก็ยังไม่มีท่าทีจะกลับ จนไกด์น้อยสงสารผม
ต้องบังคับให้สองสาว พายเรือกลับไปพร้อมกัน แต่โดนทิ้งกระจาย
สองสาวเมา แต่ ผม อยากกลับแล้ว จ้ำต่ออีก 4km ก็วิ่งกลับที่พัก

อาบน้ำเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็ว หยิบหนังสือที่พกติดตัวมาเพียงสองเล่ม
เล่มแรกคือ เที่ยวไม่ง้อทัวร์ตีตั๋วตะลุย ลาว เป็นสำนักพิมพ์ลำดับสอง
ที่ผมใช้บริการ มีข้อมูล แผนที่ ราคาและ วิธีเดินทางให้พร้อม ส่วนที่1ในใจ
คือใครๆก็ไปเที่ยว.......... ข้อมูลและแผนที่เยอะมากๆ ผมเที่ยวญี่ปุ่นคนเดียว
ได้อย่างสบายใจเลยเมื่อมีเล่มนี้ เตือนเพื่อนๆระวัง ไกด์บุ๊คบางเล่มที่เอาแต่
จ้างไกด์ท้องถิ่นพาเที่ยวแล้วเล่าความเก่งของตัวเอง ไม่มีประโยชน์ต่อแบ๊กแพ็กเกอร์ครับ
คว้าแผนที่ในหนังสือ เพื่อไปร้านอาหารราคาย่อมเยาที่เขาแนะนำ และ
หนังสือเล่มที่สอง "สองเงาในเกาหลี" เรื่องของเมรัยและด่าง เอ้ย ก้องกับพิณ
แรงบรรดาลใจของกวนมึนโฮ แหมๆๆเข้ากับบรรยากาศและอารมณ์เหงาๆ
ผมจะมีโอกาสได้รู้จัก คนต่างแดนแล้วเที่ยวด้วยกันอีกไหม ขอบคุณ
สองสาวไทยที่ยอมเที่ยวยูนิเวอร์แซล โอซาก้ากับคนหน้าแปลกที่ย้อนเวลา
ไปเป็นเด็กเที่ยวสวนสนุกคนเดียวอีกครั้ง ว่าแล้วก็เดินออกมาหามื้อเย็น

ในรูปเป็นร้านที่ไกด์น้อยทำงานครับ