25hours : ทำได้เพียง (Official Music Video)
นาน...กว่าจะทำใจ กว่าจะเรียนรู้ว่าเป็นอย่างไรรักของเธอกับฉันมันไม่ง่าย เมื่อวันเวลา ที่ได้สั่งสอนให้เราเข้าใจ มันตัดสิน ให้ต้องลา* ฉันคงไม่โทษที่เธอไป เพราะว่าเข้าใจตลอดมา** หมดเวลาแล้ว เธอคงต้องไปแต่สิ่งที่เหลือในใจ ยังอยู่คือความคิดถึงที่เธอ ไม่รู้พูดไม่ได้ ทำได้เพียงแค่คิดถึงเธอยอม...อยู่กับความจริง แต่จะไม่ทิ้งเรื่องราวที่ดีทุกนาทีที่เธออยู่ใกล้ๆอยู่กับเวลา ที่มันยังหมุนให้ก้าวต่อไป แม้ต้องเหงา ซักเท่าไร
ฟ้าก็เป็นอย่างเดิม..งดงาม
น้ำก็เป็นอย่างเดิม... งดงามฟ้าก็เป็นอย่างเคย... สีครามร้องบรรเลงสุขใจ... ทุกคืนทุกวันที่มีแม้ไม่มีอย่างใคร... ไม่มีแล้วจะเป็นอย่างไร... รับไว้ทุกสิ่ง ทุกอย่างในวันนี้ยินดีBodyslam คนมีตังค์
สะบายดี-เชียงคาน
เชียงคานที่-ชานเคียงเชียงคานเป็นอำเภอเล็กๆในจังหวัดเลย ติดแม่น้ำโขง ในสมัยก่อนมีความสำคัยทางการค้ากับฝั่งลาว..เป็นเมืองเล็กๆที่ใฝ่ฝันอยากไปมานานแล้วพอดีได้ออกทริปกับกลุ่มเพื่อนเก่าเลยมีโอกาศได้มาเยือน ที่เชียงคานบริเวณที่เรามาพักเป็นด้านตลาดชายโขงครับคือเป็นเรือนไม้ที่ติดแม่น้ำโขง ปัจจุปันเป็นโฮมสเตย์ บ้านพักร้านค้า ร้านขายโปสการ์ดเก๋ๆ..ร้านกาแฟ บางร้านเหมือนไม่ใช่คนท้องถิ่นแต่ ที่เชียงคาน ส่วนใหญ่เป็นห้องแถวไม้ ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่ได้ไปหาคุณย่า แบบเดียวกันเลย พอได้ไปเชียงคานความหลังเริ่มพรั่งพรูออกมา ถ้าคุณชอบบรรยากาศเงียบสงบ ถ้าคนชอบผู้คนใจดี มีไมตรีผมแนะนำมาที่นี่ ผมอยากจะนอนที่เชียงคานซัก 3คืน มันสงบดีเงียบจนลืมเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านั้นได้หมดเหมือนได้โยนเรื่องเครียดๆลงแม่น้ำโขงไปเรียบร้อยแล้วละ
ถึงหนูมะไฟ 1
สวัสดีหนูมะไฟ...ไม่ได้คุยกัยหนูมะไฟนานมากนะคุณลุงคนนี้ก็ไปไหนต่อไหนทำโน่นทำนี่ อยู่แถวนี้ยังไม่ไปไหนก็พอได้คุยกับหนูพอให้คนแก่พลอยชุ่มชื่นหัวใจ คงเพราะว่าหนูน่ารักมั้งน่ารักในคำพูด น่ารักในตัวหนังสือ น่ารักที่มาคุยกับคนแก่งานที่ยุ่งเป็นปกติของหนู (คืองานยุ่งมากๆของลุง)ถ้าเป็นตัวเองคงจะบ้าตายไปแล้ว ทำไมหนูเก่งจังที่ยังใช้ชีวิตอยู่ได้ที่บ้านหนูอยู่บนภูเขาคงจะเย็นสบายดีนะที่บ้านของลุงร้อนแต่มีลมเย็นๆพัดมาพอได้ยินเสียงโมบายที่แขวนไว้ดังกรุ๊งกริ้ง ... ช่วงนี้ไม่ได้เขียนบล็อคเลย แต่ว่าไม่เขียนนะดีแล้วเดี๋ยวหนูมาอ่านจะปวดหัวเพราะอ่านไม่รู้เรื่อง ลุงก็เขียนอ่านไม่รู้เรื่องจริงมีคนเคยบอกเหมือนหนูเปี๊ยบเลยพออยู่มาวันหนึ่งพอดีลุงเขียนแบบที่อ่านรู้เรื่องไป เขาบอกว่าอันนี้ไม่ใช่ของลุง ให้ใคร? เขียนมาหรือเปล่านี่วันนี้อากาสร้อน ประมาณ 40 องศาแต่ลุงว่าหนูต้องอิจฉาลุงที่ซักผ้าแล้วตากผ้าไปแว๊ปเดียวผ้าก็แห็งแล้วแต่ลุงก็อิจฉาหนูที่ อากาศที่โน่นเย็นนะ เห็นหนูขับรถเร็วก็ระวังๆหน่อยนะ คอยเช็คดูยางให้ดีถ้าไม่ดีก็เปลี่ยน ถ้าอยู่ใกล้ๆหนูจะไปเปลี่ยนน้ำมันเครื่องให้ฟรีจ๊ะ เรื่อง Blog ขอบใจหนูที่ทำให้อยากเขียนบล็อคนะ ตามไปดูบล็อคหนูบ่อยเหมือนกัน แค่อ่านแบบเงียบๆไม่ได้คอมเม้นท์อะไร ดูแต่ขาประจำเขามาตอบ อีกอย่างลุงไม่รู้จะเขียนอะไรแต่ก็ห่วงแบบห่างๆแล้วกัน ถ้าหนูอยากร้องไห้ก็ร้องได้นะลุงยินดีรับฟัง การอยู่คนเดียวมันเหงามากๆเลยนะเมื่อวานดูทีวีเขาบอกว่าคนที่อยู่คนเดียวอ้างว้างและหนาวเหน็บจะชอบดื่มกาแฟ...ลุงว่าเหมือนชีวิตหนูเลย ก็ไม่รู้หนูจะได้มาอ่านหรือเปล่านะ ไม่อยากไปเคาะประตูบ้านถ้าแค่ผ่านมาก็น่าจะได้อ่าน ลุงคิดอย่างนั้นนะไม่อยากเข้าไปใกล้เส้นรอบวงกลมของหนูจ๊ะ
ฝากดอกไม้ให้ Violeta Lady
ดอกไม้สีม่วงของ Violeta Lady{ดอกไม้รอบๆบ้านอาจจะซ้ำๆแต่ผมชอบที่สุด}หวัดดีนะคุณอ้อย ไม่ค่อยได้เข้าไปตอบ Blog Violeta Lady เลย แต่ทางโน้นมีดอกไม้มาฝากกันตลอดเลยเอาดอกไม้สีม่วงรอบบ้านๆมาขอบคุณดอกไม้ที่ได้รับแล้วกันนะครับดูตัวอย่างหนังเรื่องวันเดอร์ฟูลทาวน์..ของอาทิตย์ อัศรัตน์ ไปถ่ายที่ตะกั่วป่า ถ้ามีเวลาอยากไปตรงตลาดเก่าอีกซักครั้งครับคิดถึงตะกั่วป่า เหมือนได้กลับไปบ้านย่าตะกั่วป่าแสนจะเงียบ แต่ก็มีเรื่องราวมากมายในเมืองเก่าแห่งนี้โทรไปถามเพื่อนวันที่มีสัญญาณเตือนภัยสึนามิ เพื่อนบอกว่าวิ่งหนีกันหมดโรงแรม...ทุเรียนที่ตะกั่วป่าตอนนี้คงมีออกมาขายกันเยอะเลยนะครับเคยซื้อทานทุเรียนลูกเล็กกลิ่นแรงมากแอบทิ้งไปเพราะกินไม่หมดถ้าว่างจะกลับไปวันเดอร์ฟูลทาวน์ของผมอีกซักครั้งนะครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [