วันเวลาผันผ่านไปแสนรวดเร็ว
ความสับสนในตัวเองทับโถม 
หลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตเชื่อมโยง
แล้วสะสมมาเป็นกรรม
ฉันควรจะทำอย่างไรกับชีวิตนี้
หรือปล่อยไว้เป็นที่ของมันแบบนั้น
จะไปทางใดสุดแต่เวรกรรม จิตใจบอบช้ำก็จำทน ....

วันนี้เป็นอีกวันที่ผ่านไป
เป็นวันที่จตใจแสนสับสน
พรุ้งนี้จะเป็นอย่างไร ก็สุดทน
ขอให้เวลาเป็นคนตัดสินมัน